Moet het contract van hoofdtrainer Frank Vercauteren wel of niet verlengd worden ? Een round-up van de pro’s en de contra’s.
Vorige herfst wees alles er nog op dat Frank Vercauteren langer hoofdtrainer van Ander- lecht zou blijven, maar een pover einde van de eerste ronde en vooral het zwakke spel dat de ploeg leverde, plaatsten de zaken in een ander daglicht. Bovendien lijken sommige bestuurders het moeilijk te hebben met een aantal aspecten van zijn persoonlijkheid. Dat leidde alvast tot het uitstellen van de onderhandelingen over een contractverlenging. De vraag is dus of hij aanblijft als coach, dan wel straks al overstapt naar de sowieso voor hem weggelegde rol van technisch directeur. We wegen alvast voor- en nadelen even tegen elkaar af.
VOOR Resultaten
Toen Frank Vercauteren op 7 februari 2005 Hugo Broos verving, had Ander- lecht 11 punten achterstand op leider Club Brugge. Uiteindelijk strandde het team na een 30 op 42 (71,4 procent) nog op 3 punten van de titel. De tweede plaats leverde ook een ticket op voor de voorronde van de Champions League. Het jaar nadien deed Vercauteren nog beter door Sporting naar zijn 28ste landstitel te leiden met 70 op 102 (68,6 procent). Dit seizoen haalt paars-wit na het gelijkspel tegen Club Brugge van vorig weekend 47 op 63 (74,6 procent) en een met Genk gedeelde eerste plaats in de rangschikking. Het team blijft in de running voor de dubbel al valt toch een terugval van de gemiddelde score op : onder Aimé Anthuenis bedroeg die in 2001 nog 81,3 procent en 79,4 procent onder Hugo Broos in 2004.
Professionalisme
Als speler al was Vercauteren maniakaal met voetbal bezig en hij is op dat vlak geen spatje veranderd. Werken en nog eens werken, is zijn motto. De trainingen zijn goed voorbereid en de trainingsintensiteit is enorm hoog. Trainingen achter gesloten deuren zijn een innovatie voor Ander- lecht, net als het feit dat met Johan Desmadryl, een aanhanger van teambuilding, een psycholoog in de staf is opgenomen. De spelers mogen twee dagen voor een wedstrijd ook geen interviews meer geven. Vooral als er midweekinterlands zijn, maakt dat het werken voor de media er niet makkelijker op. “Elk zijn vak,” zegt Vercauteren daarover, “de journalisten moeten op dat vlak maar creatief zijn.”
Duidelijkheid
Vercauteren is veeleisend voor zichzelf, maar ook voor de anderen. Hij spaart niets of niemand, ook het eigen bestuur niet. Zo liet hij niet na keer op keer te herhalen dat de goed opgeleide rechtsachter en de ervaren centrale verdediger die op zijn verlanglijstje stonden, er nog altijd niet waren. Met de komst van Marcin Wasilewski en Max Von Schlebrügge is dat ondertussen verholpen. De coach zal vedetten nooit in bescherming nemen. Ahmed Hassan, bijvoorbeeld, misschien wel de meest begaafde, moest zijn te egoïstische speelstijl al vaak bekopen met een plaats op de bank. En wie niet het verwachte rendement haalt, krijgt het ook moeilijk. Walter Baseggio kan daar alvast van meespreken.
Pedagogie
Dat jongeren als Vincent Kompany, Anthony Vanden Borre, Mark De Man en Olivier Deschacht het gemaakt hebben, is in niet geringe mate de verdienste van Vercauteren. En zonder al die pech was iemand als Junior daar wellicht ook in geslaagd. Terwijl zelfs bij minder grote clubs de aflossing van de wacht vaak een groot probleem is, slaagde de coach van Ander- lecht erin al dat jonge talent te laten doorstoten naar de top, al lijkt Vanden Borre de laatste tijd wel wat te blijven haperen.
Kennis van het huis
Weinig mensen kennen het Anderlechtse huishouden en de verwachtingen van de supporters zo goed als Frank Vercauteren. Van het zo naar waarde geschatte champagnevoetbal was dit seizoen nog geen sprake, maar misschien komt het er toch nog van nu de hiaten in de kern door de komst van Wasilewski en Von Schlebrügge opgevuld lijken.
TEGEN Spektakel
De echt goede wedstrijden die Sporting dit seizoen speelde, zijn op de vingers van één hand te tellen. Vooral in het eigen Constant Vanden Stockstadion bleven de fans te vaak op hun honger zitten, terwijl er met spelers als Ahmed Hassan, Mbark Boussoufa, Mémé Tchité en Lucas Biglia toch meer spektakel zou mogen worden verwacht. De trainer slaagde er tot nu toe echter niet in dat individuele talent ook in collectieve sterkte te vertalen. Natuurlijk is het een verzachtende omstandigheid dat liefst acht nieuwe spelers moesten worden ingepast. Maar toch, dat het spel met zo’n sterke kern niet beter oogde dan dat van FCV Dender, in de onderlinge bekerpartij, is weinig bemoedigend.
Tactiek
Echt grote trainers kunnen soms door een tactische ingreep een wedstrijd doen kantelen. Op dat vlak heeft Anderlecht slechts zelden van zich doen spreken. Integendeel, toen paars-wit in de Champions League met 1-0 voorstond tegen Rijsel verving de coach Lucas Biglia door Roland Juhasz, waardoor de Fransen plots de overmacht op het middenveld in de schoot geworpen kregen. Achteraf zei de trainer wel dat hij zich voor zo’n tactische ingreep niet moest verantwoorden, maar algemeen secretaris Philippe Collin kon die reactie allerminst smaken en verklaarde dat “de trainer dat kunstje best niet al te vaak meer zou overdoen”. Enkele weken later was het echter weer van dat toen Anderlecht tegen AEK Athene een 2-0- voorsprong nog uit handen gaf.
Omgang met kritiek
Vercauteren zegt dat hij terechte kritiek aanvaardt, maar het probleem is dat hij opmerkingen zelden terecht noemt. Wie al bedenkingen uitte over zijn rotaties en minder geslaagde vervangingen, kreeg van hem niets anders dan banbliksems. Waarom zou hij, die twee decennia op topniveau voetbalde, rekenschap moeten geven aan mensen die er toch niets van snappen ? Die hautaine indruk geeft hij.
Psychologie
Dat hij een psycholoog in de technische staf opnam, komt misschien wel omdat Vercauteren zelf van dit onderdeel van het trainersvak weinig kaas heeft gegeten. Als het niet klikt met hem is er geen lievemoederen aan, want hij is enorm koppig. Toen hij nog assistent was, was Lukas Zelenka de eerste die dat ondervond. Later gaf hij ook geen kansen aan iemand als Marius Mitu en dit seizoen botste de Argentijn Cristian Leiva op een dusdanige manier op de koppige onwil van de coach dat hij het nu probeert bij Sporting Charleroi. Vercauteren vindt kennelijk zelden de juiste woorden om probleemsituaties op te lossen. Serhat Akin liet dat ook verstaan, net als Mbo Mpenza. En oudgediende Yves Vanderhaeghe vraagt zich nog steeds af wat hij plots had misdaan dat hij tijdens de winterstop stante pede het Astridpark moest verlaten.
Populariteit
Tijdens de winterstage in La Manga drong manager Herman Van Holsbeeck er bij de trainer op aan dringend iets aan zijn imago te doen. Meteen was de coach veel opener, hij nodigde de aanwezige journalisten zelfs uit om een teambuildingsessie bij te wonen. Dat was leuk meegenomen, maar dat belet niet dat het publiek de houding van Vercauteren als coach nog altijd niet ten volle aanvaardt. Na de zege op Germinal Beerschot kreeg hij bijvoorbeeld nog applaus, maar na de povere prestatie tegen Westerlo een week later was hoon weer zijn deel. Wellicht niet voor het laatst, maar daar heeft de coach zich al bij neergelegd. “Ik word niet betaald om populair te zijn,” zegt hij dan, “maar om de best mogelijke resultaten te halen.”
BRUNO GOVERS
