Standard liet tegen Beveren de laatste waterkans op de titel liggen. Dan nog uitgerekend tegen Beveren, dat zijn eerste puntje buitenshuis haalde sinds 4 november 2006. Anderlecht-Standard wordt daardoor geen rechtstreeks titelduel. Spijtig.

Hopelijk voor Preud’homme en de zijnen zijn de Vlamingen Dupré, Defour en Geraerts weer van de partij, want Standard was zonder de drie musketiers erg bleek. Geen technisch vernuft, weinig ideeën en geen grinta. Dat laatste is het handelsmerk van Conceiçáo, maar die drie Vlamingen hebben op dat gebied hun ogen en oren goed de kost gegeven. Defour is nu al onmisbaar voor Standard, over een tweetal jaar is hij de leider van de nationale ploeg.

Standard had een ploeg om kampioen te worden, maar net als in Gent wordt aan de Maas weer eens duidelijk dat een archislechte start je een heel seizoen blijft achtervolgen. Maar toch, zonder de uitschuivers in de laatste twee thuiswedstrijden (1 op 6 tegen Gent en Beveren) was Standard heel dicht bij de stunt van het jaar gekomen. Preud’homme is een grote kandidaat voor de titel van Trainer van het Jaar.

Die prijs gaat aan de neus van Georges Leekens voorbij, meer zelfs, na één onverwachte nederlaag (0-2 tegen Cercle) komt zijn contractverlenging zowaar in het gedrang en wordt er luidop getwijfeld aan zijn competentie. Ivan De Witte werd openbaar terechtgewezen door zijn spelers die hun lot openlijk verbinden aan dat van hun coach. Het is toe te juichen dat De Witte steile ambities heeft, maar tweedracht nu kan het seizoen van Gent nog een donkergrijs kleurtje geven. De onuitgesproken titeldromen werden bijna voor werkelijkheid genomen, maar er moet angstvallig over gewaakt worden dat hoogmoed de opmars van Gent naar de top niet afremt.

De Witte, Lambrecht, Vermeersch en Verhaegen zijn de meest toegankelijke voorzitters in België. Maar zij zijn tevens heel prominent aanwezig en niet verlegen om boude uitspraken !

Alle vier zijn ze ook super ambitieus, en tevens vier ondernemers die door hard werken en visie het helemaal gemaakt hebben in onze maatschappij en een zaak hebben om u tegen te zeggen. Als het in hun club dan niet loopt zoals in hun bedrijf, zijn de voetballers en vooral de trainers heel snel kop van Jut. Waar in hun bedrijf werkkracht gelijk staat met resultaat, is het moeilijk verkroppen dat je op dat resultaat in het “spelletje voetbal” weinig of geen vat hebt. Michel Verschueren wist het al langer, de imponderabilia van de sport, weet je wel.

Het is niet omdat je wilt en moet dat het ook gebeurt. Vraag het maar na in Club Brugge. Winst op Moeskroen zou een ellendig seizoen nog kunnen redden hebben. Ondanks alle bereidheid en goede wil lukte het weer niet. Volgend seizoen dan maar.

door wim de coninck Co-commentator van BelgacomTV

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content