Op donderdag 19 juli speelt AA Gent zijn heenwedstrijd in de tweede voorronde van de Europa League. Hoe vangen ze het vertrek van Smolders, Jørgensen en Coulibaly op?
Met oefenwedstrijden tegen tweedeklasser Oudenaarde, de Israëlische kampioen Hapoel Ironi Kiryat Shmona en het Saudische Al Faisaly van Marc Brys en Christophe Grondin draaide AA Gent zich vorige week warm voor zijn Europese campagne. Woensdagavond wacht eerst nog een vriendschappelijk wedstrijd tegen Leverkusen, maar volgende week donderdag volgt de tweede voorronde van de Europa League en is het menens.
“Ik voel dat we nu meer het balbezit beheersen”, concludeerde kapitein César Arzo zondag. “We proberen het soms op één kant en gaan dan naar de andere als het niet lukt. Vorig seizoen waren de middenvelders gevaarlijker als ze voorin in een goede positie kwámen en scoorden ze veel.”
Maar ofschoon AA Gent het potige Al Faisaly met 4-0 versloeg, stelde Trond Sollied de stand van zaken scherper: “Ik zie nog niet de bewegingen die ik wil zien. We stonden vandaag niet goed, de concentratie was er niet. We staan niet waar we zouden moeten staan. En we hebben nog een middenvelder nodig. Je moet er drie vinden die bij elkaar passen op het middenveld. Bernd Thijs, dat weten we, gaat ook geen drie wedstrijden in één week spelen.”
Balgevoel
In de verdediging lijkt AA Gent niet veel te zullen veranderen. De bij Beerschot gehaalde Kristof Maes kwam door een blessure niet aan spelen toe, waardoor Sergio Padt en Frank Boeckx tot zondag de speelminuten netjes onder elkaar mochten verdelen. Weinig lijkt er evenwel op te wijzen dat Padt zijn plaats onder de lat zou moeten afstaan. Voor hem kreeg het vertrouwde Spaanse duo Melli-Arzo back-up van Wouter Corstjens, die door een overgang naar Gent een degradatie met Westerlo ontliep. Hij komt in de plaats van de mede omwille van zijn gezondheid vertrokken Alpha Ba. Valery Nahayo is gebleven, maar zal een groot hart moeten tonen om het te maken. Ook op de backs lijken de verhoudingen duidelijk. Voor MarioBaric en Rafinha (rechts) en FernandoWallace, MatijaSkarabot, die door een blessure uitviel, en RemiMaréval (links) is de concurrentie dezelfde als vorig seizoen. Al worden Baric’ kansen gehypothekeerd door een schorsing in de eerste competitiewedstrijd. Rafinha, normaal de rechtsback met de beste voorzet, kende vorig seizoen na zijn armbreuk een terugval in zijn acties. Om die schwung te hervinden kreeg hij ruim speelminuten.
Opmerkelijk waren de (enige) 45 speelminuten die Christophe Lepoint te beurt vielen: hij voetbalde in de tweede oefenwedstrijd tegen Heist centraal in de verdediging. Een opsteker tijdens zijn revalidatie én op een positie waar zijn voetballend en loopvermogen nog niet te zeer op de proef werden gesteld. Maar een uitleenbeurt lijkt de enige uitweg voor hem om de conditie én het door zijn zware beenbreuk verstoorde balgevoel te hervinden.
Dat Bernd Thijs als speler van ouder dan 30 zijn contract bij de club met twee seizoenen mocht verlengen – iets wat haaks staat op het beleid dat Michel Louwagie hanteert – geeft aan hoe belangrijk de verdedigende middenvelder nog steeds is voor de ploeg. Op een doublure voor hem is het nog altijd wachten. Speelt Thijs weinig door blessures dan is een ervaren vervanger nodig, speelt Thijs veel dan is een jongere kracht eerder aangewezen. Want bij een dure speler die op de bank moet zitten, heeft niemand baat en een jongere die het gros van het seizoen een van de sleutelposities van de ploeg moet invullen, houdt risico’s in. Die spagaat – Sollied wil ervaring, Gent wil jong talent – maakt dat een transfer meer dan anders weloverwogen zal zijn.
Rij hoger
Nog vragen werpen zich op voor de driehoek op het middenveld, waar TimSmolders (Cercle) en JesperJørgensen (Club) naar Brugge vertrokken. Wie zal hen vervangen? De keuzemogelijkheden zijn vooral jonger en vinniger.
Mamoutou N’Diaye eindigde vorig seizoen sterk in de basis en trok die lijn door in de voorbereiding. De Malinees mist soms overzicht, maar loopt, wint duels én scoort. Met zes doelpunten toonde hij zich de op één na productiefste speler van AA Gent in vijf oefenwedstrijden. N’Diaye was vier jaar geleden zes maanden op proef bij Anderlecht – “Ik heb dezelfde makelaar als Cheikhou Kouyaté.” – maar trok toen hij niet werd aangeworven voor een paar maanden naar de Turkse competitie – “Maar ik was te jong om ginder te gaan voetballen.”
Uiteindelijk kwam hij bij AA Gent terecht, dat hem uitleende aan Bergen. Toen Gent hem terughaalde, kon het hem door een lastige spierscheur vorig seizoen pas op het eind, onder andere op Anderlecht, in het eerste elftal uitproberen. Bij Bergen speelde N’Diaye als verdedigende middenvelder, bij AA Gent zet Sollied hem – net als hij met Jørgensen deed – een rij hoger. N’Diaye: “Ik speelde graag verdedigende middenvelder bij Bergen omdat je meer aan de bal komt, je voelt je meer in de ploeg. Ik houd ook meer de bal dan Jørgensen. Ik ben nog jong, misschien komt het ook daardoor. Nu speel ik aanvallender: je infiltreert meer, krijgt vaker de tweede bal, je moet aanvallen én verdedigen. Het is harder werken en meedenken.” Scoren deed hij, net als Jørgensen vorig seizoen, geregeld in de voorbereiding. “De ploegmaats grappen altijd dat Jørgensen niet weg is, maar ik let er niet te veel op. De competitie blijft het belangrijkste. Maar dat soort grappen toont de sterkte van de ploeg. Vorig seizoen hadden we met Tim en Jesper veel ervaring, nu is de ploeg iets jonger. En de jeugd is de toekomst.”
Voor de positie naast hem probeerde Sollied Mohamed Messoudi, Hannes Van der Bruggen, Ibrahima Conté, Zakaria M’Sila en Stijn De Smet. Maar zich opwerpen als het ontegensprekelijke complement van een andere aanvallende middenvelder – zondag bleef de voordien sterk presterende N’Diaye geblesseerd aan de kant – kon nog niemand. Verwacht wordt dat sommigen onder hen de club nog zullen verlaten. Opmerkelijk is dat Hannes Van der Bruggen, voorheen in een aanvallende rol, ook als doublure van Thijs werd uitgeprobeerd en Stijn De Smet niet alleen op de flank, zoals onder FranckyDury en JanCeulemans, maar ook centraal kansen kreeg. Technisch toonde Ibrahima Conté zich vaak de meerdere, maar hij schoot even vaak te kort als het op efficiëntie in de afwerking en de laatste pass aankwam, zo bleek ook als hij op de rechterflank stond.
Stevige concurrent
Op de flank liet Thomas Foket zich zowaar als een kanshebber op speelminuten opmerken. Foket trainde als student Latijn-wiskunde mee bij de U19 van Anderlecht en verkoos nu vierdeklasser Dilbeek en Anderlecht te verlaten om een universitaire ingenieursstudie aan te vatten. Gent bood daarbij als universiteitsstad met een eersteklasseploeg de beste mogelijkheden.
Foket, gekomen als polyvalente aanvaller, koppelt snelheid aan doelgerichtheid en liet in de voorbereiding strakke voorzetten zien. Bovendien speelde hij met Dilbeek niet met en tegen beloften, maar met een eerste elftal in een echte competitie tegen volwassen tegenstanders. Daarom ook valt in Gent te horen dat de stap van vierde naar eerste weleens kleiner zou kunnen zijn dan op het eerste gezicht vermoed kan worden. Benito Raman, de om zijn snelheid en acties geroemde Gentse flankspeler, zal een stevige concurrent aan Foket hebben, zeker in de wetenschap dat Trond Sollied scorend vermogen bij spelers weet te waarderen. Wordt Foket in de loop van het seizoen een revelatie bij AA Gent?
Op links mocht Armin Cerimagic – vorig seizoen een profcontract gekregen – even proeven van de eerste ploeg, maar het is Christian Brüls die zich in de voorbereiding kon uitleven op de flank bij afwezigheid van de revaliderende Ilombé Mboyo en Yaya Soumahoro (beiden geen speelminuten) en de op een transfer hopende Yassine El Ghanassy.
Nieuwe spitsen
Zlatan Ljubijankic is net als vorig seizoen een optie als diepe spits, maar dan wel een die nauwelijks doelpunten oplevert. Tom Boere kreeg vorig seizoen amper kansen onder Sollied, maar had zich – voor hij de jeugd van AA Gent voor Ajax verruilde – een uiterst doeltreffende spits getoond. Zijn voorbereiding werd evenwel verstoord door een knieblessure, waardoor hij niet aan spelen toekwam. Ook door een blessure bij de vorig seizoen productiefste centrumspits, Mboyo, zal het scorend vermogen moeten komen van de nieuwe spitsen: RodgersKola en ShlomiArbeitman, terug van een uitleenbeurt bij Westerlo.
Kola is een grote, maar soepeler spits en betere voetballer dan Elimane Coulibaly – hij wordt veelvuldiger in het spel betrokken – maar of hij ook zo veel zal scoren als de naar Beerschot vertrokken Senegalees moet nog blijken. Zowel bij de nationale ploeg, in de Israëlische eerste klasse als in de voorbereiding bij AA Gent bleek zijn afwerking voor verbetering vatbaar. Dan staat Shlomi Arbeitman er met zijn acht doelpunten als Gentse topschutter van de voorbereiding beter voor. Alleen: Arbeitman is niet het type spits dat weegt op een verdediging, tegenstanders dribbelt, veel meters maakt of in duels imponeert. Maar krijgt hij het balletje in de zestien, dan weet hij, vooral als hem de ruimte wordt gelaten, het doel te vinden. Met vier doelpunten in zeven wedstrijden – tegen STVV (2), Zulte Waregem en Lokeren – haalde hij vorig seizoen een efficiënt gemiddelde, dat bij Westerlo werd onderbroken door een uit Gent meegebracht knieletsel waaraan hij geopereerd moest worden. In de voorbereiding bleek hij nu zijn fitheid en scorend vermogen teruggevonden te hebben. Doet hij het straks ook tegen toppers en Europees?
DOOR RAOUL DE GROOTE – BEELDEN: IMAGEGLOBE
“Ik voel dat we nu meer het balbezit beheersen.”
César Arzo
