Vorig jaar weigerde hij nog te komen, maar dit seizoen is hij er wel. De Let Igor Stepanovs geeft de verdediging van SK Beveren lengte. En kleur.

Of we een kwartiertje kunnen wachten, zodat hij tijd heeft zijn partijtje kingen af te werken ? Dat kan. In een groepje met Demets, Lardenoit en Deckers laat IgorStepanovs (27) zich niet onbetuigd. Hij spreekt Engels, de anderen Nederlands en duidelijk is dat hij op een paar weken al wat Nederlandse kaarttermen meepikte. Dit is geen topclub waar verliezen voor stress zorgt, maar een gemoedelijke provincialer, waar gekat mag worden. Als doelman Copa de wagen van Demets probeert af te luizen voor een snelle boodschap, vangt hij bot. “Ik ben niet gek, zoek een ander slachtoffer.” Weinig vertrouwen in de rijcapaciteiten van Copa blijkbaar.

Stepanovs is wat meer druk gewend, in september 2000 tekende hij een contract bij Arsenal. De rijzige Let komt uit de hoofdstad Riga en speelde er een jaar of acht voor Skonto, de plaatselijke topclub. Stepanovs : “Ik kom uit een normale familie, zonder sportachtergrond. Mijn vader speelde op school volleybal, meer niet. Als jongen heb ik veel uitgeprobeerd : volleybal, handbal, worstelen zelfs. Maar voetbal vond ik het leukste.”

Tijdens zijn puberteit vond de onafhankelijkheidsstrijd plaats, scheurden de Baltische staten zich af van de Sovjetunie. “Wij kregen plots een eigen identiteit, eigen nationale ploegen. Het werd in één klap mogelijk je land op de wereldkaart te zetten. Als ik eerlijk moet zijn, op een Let zaten ze in de Sovjetunie voordien niet te wachten. Letland had ook geen ploeg in de Sovjetrussische eerste klasse, wel eentje die de top was in tweede, maar helaas niet kon promoveren. Na de onafhankelijkheid kregen we als Letten plots de kans om tegen die grote ploegen aan te treden. Het duurde wat voor we de kloof konden dichten, maar ik denk dat we nu geen kleintje meer zijn. Wel nog in oppervlakte en bevolking, dat blijft.”

Hij voetbalde er dus voor Skonto, waarvan de voorzitter tevens die van de Letse voetbalbond is. De voetbalpoort naar Europa als het ware. “Op een dag kwam de melding dat een scout voor Arsenal spelers kwam volgen. Niet speciaal mij, maar algemeen, onze nationale ploeg, in een interland tegen Schotland. We speelden toen niet slecht. Rubins en ik werden uitgenodigd voor het trainingskamp van Arsenal en na een vriendschappelijke wedstrijd tegen Wit-Rusland vloog ik naar Londen, onderging ik een medisch onderzoek en mocht ik een contract tekenen. Dat loopt tot volgende zomer.”

Hij was de tweede Let die in Engeland mocht voetballen, na Marian Pahars, die bij Southampton indruk maakte en de Letse Michael Owen werd genoemd. Stepanovs had het lastiger om zich door te zetten. “Ik kwam in september, op een moment dat mijn lichaam eigenlijk verlangde naar rust, omdat ons seizoen dan naar het einde loopt, Letland heeft immers een zomercompetitie. Het was koud, de spieren waren vermoeid en tegen Aston Villa viel ik uit met een liesblessure. Tot dan liep het behoorlijk, ik speelde acht wedstrijden op rij, maar de rest van dat jaar kwam ik nauwelijks nog aan de bak.”

Arsenal zat in een overgangsperiode. Stepanovs kwam terecht in een verdediging die bestond uit Adams en Keown, twee ervaren mannen. “Adams beëindigde zijn carrière na dat eerste seizoen, Dixon na mijn tweede jaar. Voor mij was het ook wennen in een andere stad.”

Twee seizoenen geleden won Arsenal de double. Hoe betrokken voelde hij zich daarbij ? “Ik heb een medaille van de Cup Final, maar omdat ik slechts een wedstrijd of acht speelde, kreeg ik geen kampioenschapsmedaille.”

Al snel bleek dat hij de witte merel niet was. Andere verdedigers kwamen zoals Campbell en Touré. Stepanovs gleed verder en verder achteruit in de hiërarchie. Leren deed hij dan ook vooral op training. “Veel kwaliteit, allemaal topspelers, maar daarmee beschik je nog niet over een team. Je moet er toch wat van maken. Daarin slaagt meneer Wenger heel goed. Hij organiseerde die groep sterren en maakte er een hechte ploeg van. Met minder rotatie dan bij Manchester United of Chelsea, Wenger behoudt meestal een vaste basis.”

En dat speelde niet in zijn voordeel, want Stepanovs raakte moeilijker en moeilijker in de ploeg. Toen de link met Beveren op poten werd gezet, drong Arsenal dan ook bij de Let aan om naar het Waasland te komen. Stepanovs weigerde. “Ik had mijn redenen. Ik wilde doorgaan in de strijd om mijn plaats terug te pakken. Nu, een jaar later, liggen de kansen anders. Ik voelde dat ik behoefte had aan competitievoetbal met een eerste ploeg. Ik wil ritme opdoen, want volgende zomer loopt mijn contract af.” Dat het hem aan ritme ontbrak, merkte hij tijdens de interlands. “Het verschil tussen de wedstrijden met de reserven van Arsenal en de interlands was te groot. Maar ik betreur mijn beslissing van vorig seizoen niet.”

Zijn eerste indrukken over België ? “Het is hier héél rustig. Een wedstrijdje per week, vriendelijke mensen en een vrij degelijk kampioenschap dat niet het armtierigste van de wereld is. Vooraf had ik vragen over het niveau, maar dat valt dus mee. Dat ik zelf niet direct in topvorm zou zitten, had ik wel verwacht. De ene keer is het goed, een andere keer wat minder. Na de zege van Letland in Zweden concludeerde een journalist dat het kwam omdat iedereen ook in zijn ploeg speelde en dat je dat zag aan de weerbaarheid. Iets te makkelijk gezegd, denk ik, in de heenwedstrijd speelden we gelijk tegen Zweden en toen was ik nog op de sukkel. Maar er zit een stukje waarheid in, ik voel dat mijn lichaam minder snel moe is.”

Hij wordt in Beveren op het veld omringd door tien Ivorianen. “Ik denk dat het voor hen moeilijker is om met mij te voetballen dan omgekeerd, mijn Frans is heel beperkt. Ze bezitten wel de grilligheid van een prille twintiger. En eigenlijk zou dit niet meer mogen, want diverse spelers verblijven nu toch al een jaar of twee, drie in België. Het wordt tijd dat ze resultaten bij elkaar voetballen. Hun niveau mag hoger. Ik denk dat het all about training is, daar moeten ze harder werken.”

En dat de club geen aanvallers heeft… “Zoek ze dan op straat ! Dat vind ik geen argument. Wij kunnen honderd procent meer uit deze ploeg halen. Tegen Club Brugge spelen we 65 minuten goed, maar verliezen we met 3-0. Héél teleurstellend. Zelfs tegen de goeie ploegen moeten we punten halen. Wat we nu hebben, is veel te weinig voor onze kwaliteiten. Praten is één, maar je moet ook wat tonen.”

Stepanovs is uitgeleend tot het einde van de heenronde. “In december ga ik beslissen wat ik ga doen. Op dit moment weet ik het echt niet.”

door Peter T’Kint

‘Ik denk dat het voor de Ivorianen moeilijker is om met mij te voetballen dan omgekeerd.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content