Twintig jaar na de laatste titel in 1998 mochten de vrouwen van Anderlecht vorige week opnieuw vieren. Een jaar geleden waren de Brusselaars er al heel dicht bij – toen moesten ze de titel nog aan Standard laten omdat het een gewonnen match minder had. De basis voor de vierde titel uit de clubgeschiedenis werd toen al gelegd. Met dank aan Herman Van Holsbeeck, die moeite noch kosten wilde sparen om het vrouwenteam te professionaliseren. De ex-manager van Anderlecht vroeg aan Patrick Wachel, trainer bij Standard Femina, om de boel te herorganiseren en die haalde op zijn beurt assistent-trainer Miguel Atilio en keeperstrainer Jean-François Lecomte binnen. De achtkoppige staf die nu voorhanden is, kan zelfs de vergelijking aan met menige club uit de Jupiler League. Er werden ook sponsors aangetrokken en er werden een paar jeugdploegen gecreëerd. ‘Twee jaar geleden heeft de club begrepen dat vrouwenvoetbal in volle expansie is’, aldus Wachel. ‘Ook Ajax, PSG, Lyon, Real Madrid en ander topclubs zien het nut van een vrouwelijke elftal eindelijk in.’

Is Anderlecht nu vertrokken voor een jarenlange dominantie? Dat paars-wit afgelopen zomer toppers als Aline Zeler en Sara Wijnants kon wegplukken bij Standard was een eerste vingerwijzing dat er een machtsoverdracht op til was. Of dat dit seizoen een vervolg krijgt, zal vooral van Marc Coucke afhangen. Er staan deze week alvast gesprekken op het programma met de directie. ‘We zullen zien wat het bestuur van plan is’, zegt Aline Zeler, die met Anderlecht haar negende titel op rij vierde nadat ze eerder met STVV (2010) en Standard (2011 tot 2017) kampioen werd. ‘Wij mikken sowieso op de Champions League. Met Standard is het mij nooit gelukt om in de groepsfase te geraken. Zou het niet mooi zijn om de voorrondewedstrijden te kunnen spelen in het Vanden Stockstadion? Wij dromen er toch van.’