Hij kwam al heel jong aan het hoofd van Lierse, toen dat in 2017 aan de rand van het faillissement stond. Nu is William Still de jongste coach in 1A, onlangs werd hij 28. Portret van een echt voetbaldier.
Het is in Limburg, meer bepaald op Stayen, dat de droom van William Still vorm begon te krijgen. Een eerste keer in het begin van de jaren 2000, toen hij het shirt van STVV aantrok bij de U10 en de U11. Vervolgens enkele jaren later toen hij eindelijk een afspraak te pakken kreeg met Yannick Ferrera, op dat ogenblik coach van de Kanaries. Daartussen zaten jaren van studies in Preston (ten noorden van Manchester), testen bij Mons en KV Mechelen in de hoop profvoetballer te worden, en vooral vele uren langs de lijn van het trainingsveld.
Ferrera, momenteel trainer van het Saudische Al-Fateh, herinnert zich hun gesprek nog: ‘Ik kon het wel waarderen dat hij met mij durfde te komen praten. Niet iedereen heeft het lef om met een coach te gaan praten om zijn droom te kunnen realiseren. Ik herkende me een beetje in hem. Hij gaf de indruk dat hij wist wat hij kon en ik dacht: hij vraagt me om een kans waar ik zelf jaren op heb moeten wachten.’
Will Still wordt de officieuze videoanalist van Ferrera, eerst op stage, waar hij statistieken optekent tijdens de vriendschappelijke wedstrijden in de voorbereiding. Hij betaalt zelf zijn verplaatsingskosten en zijn maaltijden. Beide mannen zetten hun samenwerking verder op een hoger niveau, ze gaan van Stayen naar Sclessin. Hun wegen scheiden wanneer KV Mechelen niet toestaat dat de net in Luik ontslagen coach een extra assistent meebrengt.
Lierse op zijn 24e
Aanvankelijk zit hij in de put nadat de lastige periode bij Standard, waar hij nochtans erg geapprecieerd werd door de spelers, tot een eind komt. Hij hangt zelfs zijn voetbalschoenen aan de wilgen, die hij tot dan nog geregeld aantrok in de provinciale afdelingen. Anderhalve maand lang bekijkt hij geen enkele wedstrijd. Maar het virus heeft hem snel weer te pakken, aangestoken door zijn familie. Hij valt geregeld te spotten in de tribunes van ‘zijn’ Stayen, waar zijn broer Edward Still de assistent van Ivan Leko is geworden. In de lente krijgt hij de kans om naar Columbus te vertrekken voor een avontuur in de MLS, die hem al sinds lang fascineert, maar het is uiteindelijk bij Lierse dat hij weer op het veld staat. Een terugkeer naar tweede klasse dus, maar Will Still lijkt nooit bang geweest om even een stap terug te zetten.
Maar de loop der dingen lijkt hem toch ook altijd weer vooruit te willen duwen. Wanneer Fred Vanderbiest zijn ontslag geeft, de club te koop staat en Maged Samy zijn beurs niet meer wil opentrekken om geel-zwart opnieuw te lanceren, zegt de Egyptische voorzitter hem: ‘Luister, Will, ik zou willen dat jij de ploeg overneemt. Ik geef je alle vertrouwen. Je krijgt carte blanche van mij, jij beslist alles.’ Still wijst het aanbod eerst af, met het argument dat sommige stafleden veel meer ervaring hebben dan hij, maar na aandringen van zijn baas gaat hij er uiteindelijk toch op in.
‘Ik wil het wel doen om de club en de spelers te helpen, maar ik ben niet klaar om hoofdtrainer te worden in 1B, niet als mens en niet als coach. Dat is onmogelijk, ik ben daar liever eerlijk over’, vertelt hij ons op dat moment. Ondanks de leeftijdsrecords die hij breekt, beweert hij: ‘Ik heb geen carrièreplan. We zien wel wat de toekomst brengt.’
Willy the coach
De nabije toekomst onthult dat zijn diploma ontoereikend is, waardoor hij snel weer in de schaduw verdwijnt en op zoek moet naar een nieuwe job. Die vindt hij op het Kiel, eerst onder het commando van Stijn Vreven, nadien als hoofdassistent van Hernán Losada. De Argentijn geraakt snel van hem gecharmeerd, hij vertrouwt Still geregeld een deel van de trainingssessie toe en raadpleegt hem voor de opstelling van de ploeg. ‘Ik vond het erg prettig om met hem samen te werken en wens hem veel succes toe’, zei Losada bij zijn vertrek naar Washington, waar hij Still wel graag mee naartoe had genomen. ‘Ik weet dat die nieuwe rol hem goed zal afgaan, hij heeft een grote toekomst als trainer. Doordat hij eerst als videoanalist heeft gewerkt, kan hij de tegenstanders erg goed lezen om hun zwakke punten te ontdekken en de beste manier te vinden om ertegen te spelen.’
‘Hij heeft klaarblijkelijk dezelfde tic als ik: alles over de tegenstander willen weten’, zegt Yannick Ferrera, die de echte mentor is van Will Still. In die mate zelfs dat spelers die de beide trainers als hoofdcoach hebben gehad, voortdurend parallellen zien. Het Lierse van Still vertoonde inderdaad kenmerken van de stijl-Ferrera, met een georganiseerd blok, snelle omschakeling en een ploeg die blijkbaar helemaal op één lijn zat met het discours van de coach, die hen in hun hart wist te raken. Soms met woorden die choqueerden, zeker als die werden vastgelegd door de camera’s van Sporza voor een match tegen Cercle, maar altijd met een echte psychologische en emotionele impact op zijn troepen. ‘Een man die spreekt vanuit het hart en vanuit de buik, op een aanstekelijke manier’, zeggen zij die als speler de kleedkamer met hem hebben gedeeld.
‘Hij heeft veel zelfvertrouwen en twijfelt nooit echt. Dat kan hem helpen als hoofdtrainer’, zegt Yannick Ferrera. Dat is een troef voor iemand die ook kan rekenen op de samenhang van een spelersgroep die hij al heel goed kent en met wie hij zowel de vreugde van een titel als de tranen van een verloren promotiefinale heeft gekend. William Still wordt erg geapprecieerd binnen de kleedkamer, dat is een constant gegeven in alle clubs waar hij werkte. Hij heeft ook zorgvuldig zijn entourage geraadpleegd voor hij ja zei op het voorstel om tot het einde van het seizoen op de bank van de Ratten te gaan zitten. Het is een weloverwogen beslissing geworden, al trekt hij daarmee misschien niet definitief het kostuum van T1 aan, want hij is zich bewust van zijn leeftijd en het feit dat hij nog veel te leren heeft. Maar misschien is hij nog niet zo ervaren qua levensjaren, hij heeft één ding wel al goed geleerd: op een stap naar achteren volgt vaak een sprong voorwaarts.
