Sport/Voetbalmagazine stond in Kortrijk een hele week langs het oefenveld en zag dat Johan Walem uiteindelijk vond wat hij dag na dag zocht: een opstelling om Standard mee te kloppen. Het leven zoals het is bij de VeeKaa.

MAANDAG

De begroeting is… verrassend. ‘Bent u misschien een scout van KV Oostende?’ Dat we langs het oefenveld aantekeningen staan te maken, wekt bij een paar supporters argwaan. Daar is een reden voor. ‘Twee weken geleden stond Yves Vanderhaeghe daar langs de straatkant te gluren en kort daarna waren we Brecht Capon kwijt!’ Maar ook in Kortrijk is niet alles wat het lijkt te zijn. Vanderhaeghe stond niet te gluren aan de straatkant. Hij moest nog formulieren komen ophalen en wou dat discreet doen. In plaats van tijdens de training met zijn wagen op te rijden belde hij teammanager Claude Gezelle om te vragen of hij hem de documenten wou brengen. Die weet hoe gevoelig dat ligt sinds Marc Coucke in Kortrijk de hele technische staf kwam weghalen. ‘Enkele supporters die mij toen die formulieren naar hem zagen brengen,’ zegt Gezelle, ‘vroegen mij of ik ook naar Oostende ga.’

Parfait!

Voilà, ok!

Het is maandagnamiddag en Johan Walem is met de voorbereiding van de eerste competitiewedstrijd begonnen. In een wedstrijd van elf tegen elf over het hele veld vraagt hij van achteren uit de vrije man op het middenveld te zoeken en van daar diep te spelen.

Libère-toi!

Voilà, et joue au ballon.

Thanasis Papazoglou loopt er niet tussen, hij laat zijn weerbarstige knie rusten. De basisploeg ziet er in het begin als volgt uit: DarrenKeet in de goal; MaximeChanot, Benoît Poulain en Samuël Gigot centraal achterin; op de rechterflank AdamMarusic en op links ZarkoTomasevic; centraal op het middenveld GertjanDe Mets en Birger Verstraete met LukasVan Eenoo voor zich; en voorin TeddyChevalier en AboubakarKamara. Maar Walem wisselt geregeld. Na de eerste drinkpauze komen Nebojsa Pavlovic en Elohim Rolland voor de verdediging te staan. En na de kampwisseling schakelt hij van 3-5-2 over naar 3-4-3 met Kristof D’Haene links en Kamara rechts in steun van diepe spits Chevalier.

Oui, oui, oui.’

C’est bien ok.

DINSDAG

Het is 21 juli, de nationale feestdag, de rolluiken van de containerkantoren zullen neer blijven, maar op het oefenveld wordt er wel gewerkt. Maar niet door iedereen, merkt een supporter meteen op. Papazoglou is er dit keer wel bij. ‘Maar waar is Chevalier? Teddy is hier niet!’ Assistent-coach Karim Belhocine ontwijkt de kwestie met een kwinkslag. ‘Zou het kunnen dat je je ogen eens moeten laten nazien?’ Maar het klopt: Chevalier ontbreekt. ‘En Kamara is er ook niet!’ Het duurt niet lang of langs de lijn circuleert het gerucht dat Kamara belde dat hij ziek is en dat Chevalier niet bereikbaar is. Dat zorgt voor hilariteit en het vermoeden dat Teddy met zijn jonge landgenoot Aboubakar op stap is geweest. ‘Maar deze namiddag zullen ze hier wel zijn. Een Dafalgan kan wonderen doen.’

Wat ook wonderen kan doen, is een transfer. Het is regelmatige bezoekers van de trainingen opgevallen dat Chevalier de laatste tijd nukkiger dan ooit is en zelfs al in aanvaring kwam met de nieuwe coach. Na het beste seizoen uit zijn carrière is het op zijn achtentwintigste tijd om te cashen, maar hij ligt nog een seizoen onder contract en in het Guldensporenstadion zijn de solden afgeschaft. Ook KV Kortrijk wil cashen. Maar hoe meer transfergeld geïnteresseerde clubs moeten betalen, hoe minder geld er overschiet voor Teddy zelf. Dat hij vandaag niet op training is, wordt geïnterpreteerd als een ultiem drukkingsmiddel. ‘’t Spel è begun’n!

Op het veld zijn intussen de afwerkingsvormen begonnen. Johan Walem zette daarvoor zelf de paaltjes. Het is fysiektrainer Eric Dehaeseleer die de uitleg geeft en benadrukt dat hij een hoge intensiteit wil zien. ‘Snelheid! Vitesse! Speed!’

And‘, voegt Walem eraan toe, ‘you have to score!’ In de laatste drie oefenwedstrijden (tegen Antwerp, Cercle Brugge en KV Mechelen) kreeg KV Kortrijk geen enkel doelpunt tegen, maar maakte het er zelf ook maar één (via… Teddy Chevalier).

Allez, c’ est parti!

De eerste is raak. Een center van D’Haene wordt door Papazoglou voorbij RémiPillot getrapt. Bij twee meisjes gaan de handen op elkaar. Maar de Griek rateert ook een paar makkelijke ballen. Dan kijkt hij naar zijn knie en trekt hij zijn dot recht. Het grote zelfvertrouwen straalt hij nog niet uit, en hij lijkt ook nog niet helemaal in de groep geïntegreerd te zijn.

Bon centre!‘ Maar het moet sneller, benadrukt Dehaeseleer nogmaals.

Vite, vite, vite!

Accélérer. Accélération!’

De Mets kopt er één in de kruising. Verstraete scoort met de hak. Walem geniet. ‘Olaaah!’ Na twee uur en een kwartier zit de ochtendtraining erop. Chevalier en Kamara zullen we vandaag niet meer zien, want de namiddagtraining wordt afgelast. De vraag is: zullen ze er morgen zijn?

WOENSDAG

Ze zin doa!‘ Kamara is erbij. ‘Maar Teddy is er weer niet bij!’ De officiële uitleg van de teammanager luidt: afwezig wegens familiale redenen – neen, niet om financiële redenen. Zijn glimlach laat iets anders vermoeden. Wanneer manager Patrick Turcq de parking komt opgereden, gaan alle blikken in zijn richting. ‘Ha, daar is Patje al met een vervanger voor Chevalier in zijn koffer!’

In een hoek van het veld leidt de fysiektrainer sereen een gevarieerde training. Hij prikkelt, corrigeert en prijst.

‘Dat moet sneller. Vite, vite, vite!

Pousse, pousse!

‘Hup, hup, hup.’

Bien Max.

Accélérer. Very good!

Dan is het tijd voor voetbal onder leiding van Johan Walem met weer een wedstrijd over het hele veld. Dit keer doet hij het met een viermansverdediging: met Marusic als rechtsback, Chanot en Poulain centraal en Tomasevic op links. Voorin: één centrumspits, de targetspits Papazoglou. Met op links eerst D’Haene in steun en daarna Van Eenoo, en op rechts Kamara. Centraal op het middenveld wordt er volop gewisseld: ook Verstraete en Rolland worden als offensieve middenvelder uitgeprobeerd. Buiten de lijnen laat het achtjarige zoontje van de coach bij herhaling zien dat ook hij al goed kan voetballen. Teddy Chevalier is intussen in Turkije gesignaleerd. Hij onderhandelt er met Caykur Rizespor.

DONDERDAG

Vandaag wordt er getraind op het stedelijk sportcentrum Wembley aan de overkant van de straat. Daar ligt een oefenveld met standaardafmetingen. Het kwam er onder impuls van Hein Vanhaezebrouck. Tegen de omheining werd toen rondom groen dekzeil aangebracht om ook eens ‘achter gesloten deuren’ te kunnen trainen. Maar daar is intussen wat slijtage op gekomen en aan de kant van het dichtste doel is de bâche door een storm weggeblazen.

On ferme.‘ Wanneer Karim Belhocine na de opwarming op aangeven van Johan Walem de omstanders vraagt om het veld te verlaten omdat er ‘achter gesloten deuren’ verder getraind zal worden, wordt het hilarisch. Supporters, onder wie de ouders van Robert Klaasen met hun hond, kijken gewoon van iets verder toe. Aan de zijingang zegt een collega dat het een kwestie van zelfdiscipline is. Hij doet de poort dicht en volgt de training door een gat in het zeil dat op de poort is gespannen. Zoals alle andere aanwezigen ziet hij dat Walem weer iets anders probeert. Anthony Van Loo komt in de ploeg als rechtsback, Marusic verhuist naar de linkerflank op de plaats van D’Haene, Rolland komt naast Pavlovic te staan en De Mets wordt zowaar offensieve middenvelder. Benieuwd wat het morgen wordt.

Na de douche trekt de groep in het nabijgelegen Gullegem naar het hoofdkantoor van een van de shirtsponsors: Brustor, innovator in pergola’s, zonwering en screens. Voorzitter Joseph Allijns wijt er de dynamiek en het succes van het bedrijf aan de West-Vlaamse volksaard. Dan denk je toch weer even: waarom dan een West-Vlaamse voetbalclub verkopen aan Maleisiërs? En waarom zit er dan geen enkele West-Vlaming meer in de technische staf? Na de lunch verklaart manager Patrick Turcq dat als Teddy Chevalier vertrekt er nog minstens twee spelers zullen worden aangetrokken. Blijft hij, dan komt er nog zeker één bij. Johan Walem zegt dat hij nu ook al over een goeie ploeg beschikt. Dat het wel nog wat tijd zal vergen alvorens iedereen aan elkaar gewoon is geraakt, maar dat hij ervan overtuigd is dat het allemaal in orde komt. ‘Want’, besluit hij, ‘ik zie veel individuele kwaliteit.’

VRIJDAG

Het is druk tijdens de vrijdagnamiddagtraining. Aan het loket voor de ticket-en-abonnementenverkoop staat er een file tot buiten, Frituur Bertrand is aangekomen en de vrachtwagen van drankenhandel Nuytten neemt veel plaats in. Tussen de kijkers langs het oefenveld zien we onder meer oud-KVK-speler Laurent Ballenghien en de vriendin van Papazoglou met een witte poedel aan de leiband. Ook Ken Choo volgt de training. De managing director van KV Kortrijk en CEO van Cardiff City is nog eens het Kanaal overgestoken.

Vite, vite, vite.

Rapide, rapide.’

De opwarming met bal is bezig. Eric Dehaeseleer ziet zoals al de hele week scherp toe op de uitvoering van de oefeningen en de aandacht en de intensiteit waarmee dat gebeurt.

Non-stop. Bewegen!’

Tàk en go!

C’est bien. Excellent.

In de daaropvolgende shadow game wordt zonder tegenstander afwisselend met het vermoedelijke basiselftal en met het vermoedelijke schaduwelftal getraind op de opbouw. Zo te zien zal KV Kortrijk tegen Standard starten met:

Keet

Van Loo Poulain Chanot Tomasevic

Pavlovic De Mets

Camara Rolland Marusic

Papazoglou

Bij de opbouw wordt achterin het spel verlegd, wordt een centrale middenvelder ingespeeld en wordt van daar de diepte gezocht voor de flanspeler aan de andere kant. De aanval eindigt met een flankvoorzet voor de goal. Ook de variant met een diepe bal op de centrumspits met de rug naar doel wordt ingeoefend. Een jeugdspeler naast ons merkt op dat terwijl Walem uitleg aan het geven is Camara niet oplet en aan het ‘basketten’ is. Het is te zeggen: hij is aan het proberen om de bal op de top van zijn vinger te laten draaien. ‘Bij ons’, zegt de jongen, ‘zou die daar een uitbrander voor krijgen.’ Hij zegt ook niet te begrijpen waarom er zonder scheenbeschermers wordt getraind.

In het daaropvolgende partijtje vijf tegen zes plus keepers in grote doelen op minder dan een half veld moet Poulain na een duel met Rolland de strijd staken. Maar, geeft hij snel aan, zijn deelname aan de wedstrijd van morgen komt niet in het gedrang. Het slot van de training wordt ‘achter gesloten deuren’ op het hoofdveld afgewerkt. Wie zijn nieuwsgierigheid niet onder bedwang kan houden, kan vanop de parking van de Euro Shop tussen tribune 2 en tribune 3 gaan gluren naar hoe op standaardsituaties wordt geoefend. Dat doen we niet. We zijn tenslotte geen scout van KV Oostende.

WEEKEND

Zaterdag, wedstrijddag. In de basis toch nog een positiewissel: het is Elohim Rolland die voor de verdediging naast Nebojsa Pavlovic staat en het is GertjanDe Mets die als meest vooruitgeschoven centrale middenvelder fungeert. Dat doen ze beiden prima. Ook Adam Marusic levert op de voor hem ongewone plaats aan de linkerkant een verdienstelijke prestatie. En het is uitgerekend op twee standaardsituaties dat KV Kortrijk scoort en de wedstrijd wint: telkens is het Maxime Chanot die een hoekschop van De Mets binnenkopt. Achteraf verklaart de Luxemburgse international dat hij meer vertrouwen krijgt van Johan Walem dan van Yves Vanderhaeghe en dat hij zich nu beter voelt. De nieuwe coach maakt bij zijn debuut in de eerste klasse een goeie beurt, maar is niet blind voor de werkpunten. KV Kortrijk toonde zich tegen Standard een atletische en stugge ploeg met snelheid op de flanken, maar zeker in de tweede helft vond het in de opbouw te weinig oplossingen, werden te veel ballen wild naar voren getrapt en werd er te snel balverlies geleden. Daarmee geconfronteerd antwoordt Walem nederig: hij zegt dat iets veranderen moeilijk is en dat dit voor hem een nieuwe ervaring is.

Het minst gelukkig bij de thuisploeg was Anthony Van Loo, die al in de eerste helft uitviel met een knieblessure en op zondagochtend mankend op de club aankomt met de mededeling dat de last is toegenomen. Daar neemt de fysiektrainer de tien starters plus de vroege invaller Samuël Gigot mee naar Wembley voor de uitlooptraining en leidt Karim Belhocine onder het toeziend oog van Walem de training met de rest. De eerste competitieweek eindigt met een afwerkingsspelletje: het verliezende groepje moet het materiaal opruimen. Na een lange afvallingsstrijd met heel veel gemiste kansen zijn dat Kristof D’Haene, Robert Klaasen, Gregory Mahau en Fabien Boyer. Volgende week nieuwe kansen. Misschien zelfs ook voor Teddy Chevalier.

DOOR CHRISTIAN VANDENABEELE ? FOTO’S BELGAIMAGE – LAURIE DIEFFEMBACQ

‘Ha, daar is Patje al met een vervanger voor Chevalier in zijn koffer!’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content