Een topper wordt vaak beslist met enkele details en de lastminute afwezigheid van een basisspeler bij de ene kan de balans doen overhellen naar de andere ploeg. Zeker wanneer het over Anthony Limbombe gaat.
Er zijn verschillende manieren om tegen blauw-zwart te voetballen: als je hoog druk zet op hen, verstoor je de opbouw, maar zit je wel constant met de dreiging dat Abdoulay Diaby diep gaat. De spits is doorgaans gevaarlijker als hij de bal vraagt op 40 meter van het doel dan op 25 meter. Het alternatief is om Club wat lager op te vangen en de ruimtes in de rug van de verdediging te verzegelen en zich op de eigen helft terug te plooien. Wanneer de speelzones zo beperkt zijn dat het bijna individuele dekking is, heeft Club dribbels nodig om het verschil te maken dat met de passing niet meer gemaakt kan worden. En als je in Brugge dribbelen zegt, zeg je Anthony Limbombe.
Het voordeel van de nieuwbakken Rode Duivel is dat hij een buitengewone techniek koppelt aan een enorm fysiek volume. Dat laat hem toe om in zijn specifieke rol verdedigend onberispelijk te zijn. Aan de andere kant kan Dion Cools, die dit seizoen vaak in gebreke bleef bij tegengoals, dat niet zeggen. Geconfronteerd met de afwezigheid van Limbombe koos Ivan Leko ervoor om vertrouwen te geven aan Krépin Diatta, een aangename verrassing in het begin van play-off 1. Hoewel hij tactisch nog niet helemaal op punt staat, is de Senegalees een onvoorspelbare speler die verwarring zaait. Hij heeft het profiel dat een wedstrijd kan doen kantelen, en dat is een troef in de gesloten matchen in play-off 1. Maar tegen Andy Najar heeft Diatta zich zelden kunnen doorzetten.
Club Brugge betaalt de prijs voor zijn gebrek aan individuele kwaliteiten in de dribbel. Dat is de sleutel in gesloten wedstrijden. Limbombe kan een verdediging destabiliseren voor hij op doel schiet of een voorzet aflevert naar een rechthoek waar het barst van de Bruggelingen. Op de andere vleugel heeft Cools vaak de neiging om van ver voor te zetten en uit stilstand, alsof hij een vrije trap neemt. Hij heeft slechts vier beslissende passes gegeven in de reguliere competitie, tegenover zes voor Limbombe.
Blauw-zwart kreeg terug een gevaarlijke linkerflank toen Emmanuel Dennis er ging postvatten. Temeer daar Diatta zich op dit moment beter voelt op rechts. Hij stond nog maar net op het terrein of de Nigeriaan bracht Najar meteen in verlegenheid, zette druk en, met een beetje meer luciditeit in de laatste twintig meters, had hij de match kunnen beslissen. Maar om nu te zeggen dat hij een match kan beginnen in de plaats van Limbombe, dat is nog een brug te ver. Dennis is onvoorspelbaar op alle mogelijke manieren, ook de slechte, en mist defensieve stabiliteit. Hij komt ook concentratie tekort en is nog te weinig onderdeel van de machine om die delicate rol negentig minuten lang te vervullen.
Tezelfdertijd heeft Anderlecht zijn linkerflank in vuur en vlam gezet met de rushes van Lazar Markovic, de beslissende speler in de twee toppers in deze play-offs. Zijn snelheid en dribbels hebben Club Brugge doen afzien. En aan hun kant had blauw-zwart geen waardige tegenhanger.
