Vrijdag oefenen de Rode Duivels tegen Mexico. Bij de bezoekers is het uitkijken naar de verdere ontbolstering van Hirving ‘Chucky’ Lozano, de ontdekking van deze kwalificatiecampagne.
Omdat Roberto Martínez acht maanden voor het WK liefst oefent tegen landen uit een ander continent, krijgen de Rode Duivels deze week twee ‘onbekenden’ voorgeschoteld. Volgende week dinsdag in Brugge het verjongde Japan, dat in de overgang zit en sterren als Kagawa of Honda niet opriep om jongeren te testen. Onder hen: Ryota Morioka, de aanvallende middenvelder van Waasland-Beveren, en Yaya Kubo, al een jaar vaste waarde in de selectie (en pendelend tussen bank en basis tijdens de kwalificaties).
Vrijdag komt Mexico (naar Brussel), dat met de vingers in de neusgaten de kwalificaties van de Noord-Amerikaanse zone won. Mexico moest daarvoor twee ronden spelen. In de eerste groepsronde schakelde het Canada en El Salvador uit (Honduras werd tweede) en was het doelsaldo na zes wedstrijden 13-1. In de tweede fase won het een groep van zes met in tien wedstrijden zes keer winst en maar één nederlaag, uit bij Honduras op de laatste speeldag. Het leverde dat land een barrageduel op tegen Australië. Doelpuntenverhouding hier bij Mexico: 16-7.
Op het voorbije WK in Brazilië veroverde Mexico nog vele harten door enthousiast, zij het vrij direct, spel richting cultheld Oribe Peralta, de man die Chicharito op de bank hield. De bondscoach van toen, Miguel Herrera, verloor een jaar na het WK zijn baan, na een incident (slaan, duwen) met een Mexicaanse tv-verslaggever op een luchthaven in de VS, waar Mexico de Gold Cup won. Een paar maanden later werd Juan Carlos Osorio, een Colombiaan, zijn vervanger.
Een Europeaan in elke linie
Osorio veranderde de stijl van El Tri en ging iets verzorgder voetballen. Dat kwam Chicharito ten goede. El Tri haalde resultaten onder Osoria, maar kende ook een paar ferme uitschuivers: een 0-7 tegen Chili in de kwartfinales van de Copa América (Mexico is daar vaak te gast, zeker op de 100e verjaardag), of de 1-4 tegen Duitsland in de halve finales van de Confederations Cup vorige zomer, waar ze wel wonnen van gastland Rusland en gelijkspeelden tegen Portugal. Tactisch varieert Osorio enorm: de 4-2-3-1 werd na de match tegen Chili een tijdje een 3-5-2 of een 3-4-3, maar de laatste maanden speelt Mexico weer met vieren achterin.
Blikvanger in doel is uiteraard Standarddoelman Guillermo Ochoa. Ook Omar Govea (Mouscron) kreeg een plaats in de selectie.
De basis voetbalt in eigen land, maar in elke linie zit wel een ‘Europeaan’. Vaak eentje die bij PSV passeerde. De Eindhovenaren werden in Mexico een decennium geleden bekend na de transfer van Salcido en hebben nu drie (ex-)spelers in de selectie: Héctor Moreno (Roma), aanvoerder Andrés Guardado (Real Betis) en goudhaantje Hirving Lozano, ofte Chucky, de bliksemsnelle linksbuiten die ook vanaf rechts kan spelen.
Lozano (22) was met vier doelpunten ’s lands beste afwerker in de voorrondes en leek ook in Eindhoven geen aanpassingstijd nodig te hebben. In iedere wedstrijd van PSV volgt een cameraploeg van de Mexicaanse tv-zender Claro de spits die met zes goals in de eerste zeven duels een daverende entree maakte en al in heel wat notaboekjes van scouts staat. Hij doet wat denken aan Dries Mertens, die met elf goals in de eerste acht duels voor PSV ook al een sensatie was. Overigens is FC Porto met vier spelers (Reyes, Layun, Herrera en Corona) hofleverancier van El Tri. Met andere woorden: Mexico is al bij al behoorlijk ‘Europees’ van bezetting.
Peter T’Kint
