De Champions League is de toverdrank die Standard weer aan het voetballen moet brengen.
C hampions League, Champions League, Champions League‘, scandeerden de Standardfans in het Astridpark voor en na de wedstrijd, daarmee aangevend waar alle hoop van de Rouches op dit moment op rust. Een jaar geleden deelde Standard in de competitie na vijf speeldagen de leidersplaats met paars-wit. Vandaag blijft Standard weliswaar ongeslagen, maar het heeft ook nog maar één keer gewonnen: tegen hekkensluiter Roeselare.
Qua inzet, weerbaarheid en teamspirit gaat het sinds de slappe prestatie tegen Trabzonspor op Hasselt van week tot week beter. Op Anderlecht werd de kampioen een halfuur lang overrompeld, maar begaf niet. Standard toonde zich weer een hecht blok, bikkelde, speelde vaak op en een paar keer over het randje in wat bij momenten meer weg had van een schoppartij, maar de toverdrank die de Rouches dat tikje extra moet geven, het voetballend vermogen dat de ploeg vorig jaar op indrukwekkende manier etaleerde, is op.
Standard, zo blijkt, kan niet langer zomaar over water lopen. Het is ergens onderweg zijn voetbal kwijtgeraakt. Vorig jaar stond het centrum van de verdediging pal. Standard stoorde hoog. Daardoor konden de vleugelverdedigers er voetballend uitkomen en vlotte combinaties opzetten met het technisch vaardige middenveld dat zelfs in de Europese topwedstrijden dominant kon voetballen. Voorin maakten de flitsen van Mbokani en Jovanovic het verschil, en als de muur van de tegenstander toch niet begaf, hadden de Rouches in de slotfase nog Oguchi Onyewu om het sloopwerk af te maken. Vandaag heeft Standard geen Onyewu meer om op kracht de zaken te forceren. De verdediging speelt een stuk lager, de vleugelbacks komen niet meer aan meevoetballen toe: Marcos is nog maar een schim van zichzelf, op links geven de wissels van Bölöni aan dat hij daar geen bevredigende oplossing heeft. Dus nemen de verdedigers in balbezit hun toevlucht tot de lange bal, waar Mbokani en Jovanovic dan maar blind achteraan moeten. Het middenveld, waar Steven Defour en een zwalpende Witsel al sinds de voorbereiding op zoek zijn naar hun vorm van vorig jaar, moet vaak terugplooien om de onzekere verdediging bij te staan. Dus rest Standard alleen de hoop op een mirakel van Jovanovic of Mbokani. Tegen STVV liepen die nog slaapwandelend over het veld, maar de laatste weken zijn ze weer goed op dreef, zoals ook op Anderlecht bleek. De thuisploeg was dan wel dominant, maar zonder een uitstekende prestatie van Proto in de tweede helft wint Standard.
Jongste spelerskern
Of de aanhef van de hymne van de Champions League straks de Rouches opnieuw aan het voetballen krijgt, moet nog blijken. In Standards voordeel speelt de progressiemarge die het team nog moet hebben. Want Standard heeft nog steeds de jongste spelerskern van eerste klasse, met een gemiddelde leeftijd van 22,4 jaar, terwijl de gemiddelde leeftijd in de hele eerste klasse 24,2 jaar bedraagt. Alleen Genk komt met 22,7 jaar enigszins in de buurt van de Rouches. Van de elf basisspelers die op Anderlecht startten, hebben enkel Jovanovic, Igor De Camargo en sinds vorige week ook Wilfried Dalmat meer dan honderd competitiewedstrijden op het hoogste niveau achter hun naam.
Uitgekeken op elkaar kunnen de rood-witte spelers ook niet zijn: enkel Mohamed Sarr voetbalt al vier jaar in Luik. Defour, Jovanovic en Witsel zijn er sinds de zomer van 2006, alle anderen kwamen later.
Wie het wonder van de Champions League met eigen ogen wil zien, kan sinds maandag aanschuiven voor tickets voor de Champions League (in de competitie verkocht Standard 22.348 seizoenskaarten). Goedkoop zijn ze niet: abonnees betalen voor de drie thuismatchen tussen 135 en 230 euro, niet-abonnees tussen 150 en 255 euro: dat is minimaal 45 of 50 euro per match. Bij de Duitse kampioen VfL Wolfsburg kosten tickets voor de drie Champions Leaguematchen tussen 74 en 169 euro: gemiddeld de helft goedkoper is dat. Vorig jaar morden de Standardfans al bij de dure prijzen in de groepsfase van de Europa League, maar de fantastische prestaties smoorden de kritiek. De spelers weten wat hen te doen staat.
door geert foutré
“Standard is, ergens onderweg, zijn voetbal kwijtgeraakt.”
