Vier media-watchers geven beurtelings hun mening over de voetbalactualiteit: Gui Polspoel (Canal+), Peter Vandenbempt (VRT-radio), Dirk Deferme (VTM) en Frank Raes (VRT-tv). Deze week blikt Gui Polspoel terug op de voorbije week.

De transfermarkt is weer open. Welke clubs hebben nood aan versterking en welke niet ?

Gui Polspoel : Zo’n tweede, wereldwijd gelijklopende transferperiode is een goeie zaak omdat je je eerst even kan bezinnen voor je opnieuw gaat kopen en verkopen. Alleen zie ik weinig beweging komen. Normaal staan de kranten nu vol geruchten, maar ook in Spanje – waar ik momenteel zit – is het héél stil. In België verwacht ik heel weinig verschuivingen. Tachtig procent van de clubs staat het water aan de lippen. Dan is er maar één goede raad : doe geen zotte dingen en kijk eerst wat je zelf nog in huis hebt aan jong talent, bijvoorbeeld. De voorbije jaren was het me nogal wat : spelers die zeventien keer te licht waren bevonden, geraakten toch nog binnen bij die achttiende club. Dat zegt ook veel over het gebrek aan visie bij de meeste clubs. Vaak zijn tussentijdse transfers niet meer dan oplapwerk.

Stilaan doen de Belgische maar ook de Europese licentie hun werk. Daardoor worden nu ook in Spanje en Italië de rekeningen gemaakt. Alleen in de Engelse Premier League kan nog veel. De bedragen in het buitenland blijven natuurlijk van een heel andere orde : Valencia krijgt van zijn nieuwe sponsor jaarlijks het equivalent van het hele jaarbudget van Westerlo.

De vraag was : welke Belgische clubs hebben nood aan versterking ?

Club Brugge zeker niet. Die hebben alles, zelfs te veel. Als je leest wie ze allemaal missen, vraag je je af of ze straks overwegen met veertien in plaats van met elf op het veld te komen. Ook Anderlecht heeft 52 betaalde spelers, Genk heeft er zelfs nog twee meer. Een club als Charleroi heeft dan weer van alles nodig, maar gaat gebukt onder schulden. Doodjammer dat Charleroi daar staat, met zo’n potentieel en zo’n infrastructuur. Lommel en Westerlo hebben wat mij betreft best bestaansrecht in eerste klasse, maar zij kunnen niet de extra impulsen geven die het Belgisch voetbal er weer bovenop helpen. Wél Charleroi of een topclub in Antwerpen, net zoals Brugge er in geslaagd is een hele regio te mobiliseren. Of zoals Anderlecht een Vlaamse club is geworden, waar nog tien procent van de aanhang uit Brussel zelf komt.

Standard heeft een nieuwe directeur om Alphonse Costantin te vervangen.

Costantin op zich was een goeie zaak. Hij heeft daar echt gesaneerd, is er met de botte bijl in gegaan, zoals je in veel bedrijven af en toe een crisismanager ziet doen. Daarna komt dan iemand die de plooien weer gladstrijkt en een rustiger beleid kan voeren.

Clubkeeper Dany Verlinden verliet al na twee minuten het bureau van Antoine Vanhove toen het over een contractverlenging zou gaan. Hij was ontstemd dat er niet eens een fatsoenlijk voorstel lag.

Dit soort verhalen speelt zich bij Club wel vaker af met spelers op het eind van hun loopbaan. Het lijkt bijna een beetje de stijl van het huis. Zoals Dany dit jaar staat te keepen, hoort hij bij de topdrie in België. Leeftijd speelt dan geen rol. Vorige week zag ik nog de 40-jarige Donato als centrale verdediger zijn mannetje staan tegen Valencia. Hij haalde al het voorbeeld van Stanley Matthews aan, die tot zijn vijftigste profvoetbal speelde. Je weet wat je aan Verlinden hebt, hij is een prof die altijd klaar zal staan. Zo’n ervaring moet je gebruiken.

KV Mechelen krijgt van overal gratis spelers aangeboden om het seizoen vol te maken. Andere bedreigde ploegen zoals Westerlo die hun spelers wel op tijd betalen, noemen dat competitievervalsing.

Westerlo heeft een punt : het ís competitievervalsing. De vraag wat je nu met Mechelen moet doen, is de verkeerde vraag. Je had ze gewoon niet aan de competitie mogen laten beginnen. Vraag de clubs, zoals in het basketbal gebeurt, vooraf een waarborg om spelers en personeel het hele seizoen te kunnen betalen. Kan je die niet geven, dan doe je niet mee.

Wat Marc Uytterhoeven doet, oogt sympathiek, maar eigenlijk kan het niet. Het is onzin. Hij brengt geld samen om de put met bondsschulden te vullen, niet om er als startkapitaal iets mee op te bouwen. Straks is er nóg geen geld om de spelers te betalen. Dat stoort me erg in heel dit verhaal. Iedereen heeft het over die bondsschulden, maar dat de spelers al van augustus niet meer betaald zijn en geen uitzicht hebben op het hen verschuldigde geld, vind ik heel erg. Ik heb in heel dit verhaal alleen meer vragen. Bijvoorbeeld naar de echte rol van Van den Wijngaert. Gunter Jacob had een paar jaar geleden nog de indruk dat Mechelen één van de rijkste clubs in België was met zo’n patrimonium aan gronden. Als nu blijkt dat Van den Wijngaert een hypotheek van een paar miljoen op die gronden heeft, is hij niet Sinterklaas, maar heeft hij het kapitaal van de club opgesoupeerd.

Nu wordt het bord schoongeveegd en mag Mechelen met een propere lei in derde klasse beginnen en daar de concurrentie aangaan met KV Oostende, dat naar derde is gezakt omdat het een paar jaar geleden bewust uit die investeringsmolen is gestapt om een gezond beleid te gaan voeren. Ook dat is oneerlijke concurrentie.

Zie je in tweede klasse clubs die eerste klasse iets kunnen bijbrengen ?

Geen enkele. Maar dat dachten we een half jaar geleden ook van Bergen, die nu toch de competitie extra kleuren. Als achttien profclubs te veel is, moet je dan de vier die geen toekomst hebben, vervangen door vier andere die nog minder toekomst hebben ? Pas op : ik ben een voorstander van het systeem van stijgen en dalen, maar alleen op voorwaarde dat wie stijgt beantwoordt aan de eisen op het hoogste niveau. En die mogen wat mij betreft heel hoog liggen. Eindig je op een promotieplaats en kan je de stap structureel niet aan, weiger dan die promotie, zoals in het basketbal af en toe gebeurt.

Wat kan Georges Leekens in Algerije gaan doen ?

Een paar weken geleden had ik de indruk dat hij de lat zo hoog legde, dat hij in feite hoopte dat Algerije zou afhaken. Privé zit hij in een moeilijke situatie om naar het buitenland te gaan. Anderzijds is zo’n aanbod flatterend. Algerije is geen top meer, maar heeft potentieel en dat trekt Georges. Op zich is het voor het Belgisch voetbal een goede zaak dat we naast Meeuws en Gerets nog een trainer krijgen die in het buitenland op het hoogste niveau werkt. Georges heeft wel heel afgelijnde ideeën over hoe hij wil werken. Voor hem telt niet alleen het geld, hij wil ook de supervisie over alles en een stevige organisatie. Vraag is in hoeverre zo’n land op dat vlak met hem mee wil gaan.

Wat zie je Marc Wilmots straks in de politiek doen als hij voor de MR wordt verkozen als senator ?

Voorlopig vind ik het nog niet meer dan een goeie publiciteitsstunt van Louis Michel. Hij zal zijn vriend wel gidsen, maar politicus zijn is een vak, hé, die omschakeling maken is niet zo makkelijk. Wilmots heeft ook niet het temperament van een Jean-Marie Dedecker. Dat is een solospeler, terwijl Wilmots een teamspeler is. Het zal wel een tijdje duren eer hij zijn weg vindt in dat wereldje, ook omdat hij toch al een flink aantal jaren weg is uit België. Wilmots is ook een symbool voor unitarisme, maar dat zijn de meeste Franstaligen. Terwijl de PS vroeger een republikeins bastion was, vind je daar nu de meeste koningsgezinden. Omdat alle Franstaligen beseffen dat als het land uiteenspat, dat een einde zal maken aan een aantal voor hen aantrekkelijke geldstromen.

Er was nog even sprake van dat hij de laatste zes maanden van zijn carrière voor Standard zou voetballen.

Dat moet hij vooral niet doen. Als speler weet hij dat het gezien zijn fysieke situatie afgelopen is. Wat gaat hij dan bij Standard nog meer doen dan symbool zijn ? Het is een medisch wonder dat hij nog op het veld staat, laat hem maar rustig afscheid nemen met Schalke.

door Geert Foutré

Voorlopig vind ik de overstap van Wilmots naar de politiek niet meer dan een publiciteitsstunt van Louis Michel.