Een kwartier na de 2-1-nederlaag van Anderlecht op Lokeren liet manager Herman Van Holsbeeck gedecideerd horen dat er met John van den Brom verder wordt gegaan. Eerder stond er in vrijwel alle kranten te lezen dat de wedstrijd op Daknam voor de Nederlander de allerlaatste kans was. Aan speculaties geen gebrek in en rond het Astridpark. Het zal de komende weken niet anders zijn.
Uiteraard valt het toe te juichen dat een club ook in moeilijke tijden voor sportieve continuïteit probeert te kiezen. Maar soms, zoals nu ook bij RC Genk blijkt, zijn er situaties dat je niet anders meer kan dan ingrijpen. Het verblijf van John van den Brom in het Astridpark groeit langzamerhand uit tot een treurspel. Ook vorige week viel te horen dat de spelers achter hun trainer stonden en dat ze dat maar eens op het veld moesten laten zien. Het klinkt als een afgezaagd refrein. In Lokeren werd er bij vlagen goed gevoetbald en daar probeert de club zich nu, na de achtste nederlaag van het seizoen, aan op te trekken. Dat duidt op radeloosheid over de vraag hoe het nu echt verder moet. De piste om Besnik Hasi, die een paar weken geleden niet naar KV Mechelen mocht, door te schuiven, werd voorlopig afgevoerd. Andere alternatieven zijn er op dit moment kennelijk niet. Zo blijft John van den Brom zitten. En zoeken naar de juiste automatismen. Nog maar eens had hij afgelopen vrijdag aan zijn elftal gesleuteld. Ook dat was het verschil met een gretig voetballend Lokeren, waar duidelijke patronen tot een zeer herkenbare manier van voetballen leiden.
In de crisis die Anderlecht nu doormaakt, houdt Roger Vanden Stock zich opvallend afzijdig. Dat is vreemd want juist in deze tijd zou de voorzitter er goed aan doen zijn stem te laten horen. Ook hij lijkt niet te weten welke weg de club nu wil inslaan. Dat was in het begin van het seizoen anders toen hij over een overgangsjaar sprak waarin de jeugd moest doorstromen. Die piste, die niet past bij een club als Anderlecht, werd al lang verlaten. En het ongenoegen van de supporters na de wedstrijd tegen Bergen is zwaar aangekomen. Steeds meer laat de aanhang van Belgische topclubs zich horen. Bij Standard in het begin van het seizoen, al nam het protest daar onrustwekkende vormen aan. Zoals de grimmigheid ook bij RC Genk, ooit een oase van gemoedelijkheid, overheerst. Clubs kunnen er onmogelijk ongevoelig voor blijven.
Dat doet Anderlecht, nog altijd een aristocratische en graag met standing koketterende club, zeker niet. De abonnementenverkoop voor play-off 1 zal een indicatie zijn voor de huidige temperatuur bij de Brusselse aanhang. Het lijkt uitgesloten dat de kampioen volgend seizoen met John van den Brom doorgaat. Namen van mogelijke opvolgers circuleren nu al in de media. Een van hen, Peter Maes, gaf vrijdag zijn visitekaartje af. Los van de vraag of de Limburger de ideale stuurman is voor paars-wit zegt de hier en daar gehoorde kanttekening dat hij te streng zou zijn voor Anderlecht veel over de verhoudingen bij paars-wit. De pseudovedetten zijn te verwend. Ooit zagen we een training bij Bayern München waarin Pep Guardiola openlijk enkele internationals terechtwees. De Spanjaard laat de spelers geen seconde met rust. En niemand die daarover klaagt. Ze voelen dat ze onder hem verder vooruitgang boeken. Die gebetenheid en verbetenheid ontbreekt bij Anderlecht.
Te gemakkelijk wordt in het voetbal gezegd dat het de spelers zijn die de verantwoordelijkheid dragen voor de mindere prestaties en niet de trainer. Dat klopt voor een deel. Maar het is wel de trainer die de sportieve richting aangeeft en de onderlinge verhoudingen bepaalt. De toptrainer herken je aan de manier waarop hij spelers – die niet allemaal intellectueel zijn gevormd, plots veel geld verdienen en door hun omgeving worden opgehemeld – onder controle houdt en naar prestaties leidt. De toptrainer is voor zichzelf veeleisend, werkt hard en verslapt geen seconde.
Het is de vraag in hoeverre John van den Brom in dat profiel past. Een goed jaar geleden zei de Nederlander in een lang interview met dit blad dat spelers dienden mee te denken en eventueel ook oplossingen moesten aanreiken. Het was de tijd dat John van den Brom een Vernieuwer werd genoemd.
DOOR JACQUES SYS
Een toptrainer herken je aan de manier waarop hij de spelers onder controle houdt.
