In een lang interview blikt Ivan Santini (27) terug op zijn passage bij Standard, waar hij recent werd buiten gegooid. ‘Zolang die club geen stabiliteit vindt, komt ze nergens.’

‘Stom dat Zlatan naar Manchester is vertrokken. Ik had graag eens tegen hem gespeeld…’ Ivan Santini lacht. Zijn programma voor de komende maanden bevat wedstrijden tegen PSG, Marseille, Lyon, Bordeaux en Monaco. Niet langer Eupen, Westerlo of Waasland-Beveren. Santini verhuisde recent naar Caen, vorig seizoen een van de aangename verrassingen in de Ligue 1. Zevende eindigden ze en ter plaatse geloven ze dat een remake van dat seizoen tot de mogelijkheden behoort. Aan de gevel van het stadion hangt een groot spandoek: ‘Normandiërs en veroveraars’.

De Kroaat wil het hebben over zijn nieuwe club en de nieuwe uitdaging in een andere competitie die hem wacht. Uiteraard. Maar hij blikt ook graag terug op wat net achter hem ligt. Zijn avontuur bij Standard, de bekerwinnaar. Vooral dat. ‘In drie dagen was alles geregeld. Ha, jij bent verrast dat ik er al na één seizoen vertrok? Dat snap ik. Dat verwachtte niemand. Het was een ongelooflijke verrassing voor de supporters. Zelfs voor mij.’

Hij zit in met de fans, en hun teleurstelling. ‘Ze zijn triest, en ergens doet dat wel deugd. Niet die teleurstelling, wel dat ik dan blijkbaar toch een goeie indruk liet. Ik ben ook blij dat ik niet tot dat lijstje voetballers behoor die vertrokken omdat ze ergens ongelukkig waren. Ik was compleet happy in Luik.’

Vrij vertaald kun je deze overgang dan ook interpreteren als: de directie van Standard heeft de enige aanvaller verjaagd die er vorig seizoen in slaagde om geregeld te scoren. Of, tenminste, heeft niks gedaan om hem aan boord te houden. Maar laten we, om alle misverstanden uit te sluiten, vooral de speler zelf zijn verhaal doen, rond een tafeltje in een taverne, op de gronden van Basse-Normandie.

IVAN SANTINI: ‘In mijn hoofd was alles deze zomer heel duidelijk. Ik wilde bij Standard blijven. Ik heb mezelf nooit wijsgemaakt dat ik er een contract ging tekenen om na één seizoen al te vertrekken. Bij het hervatten van de trainingen was ik volledig geconcentreerd op Standard. Idem tijdens de supercup. En ook nog steeds bij het begin van de nieuwe competitie. Ik voelde me daar goed, mijn familie ook. Maar plots kwam die aanbieding. Een moeilijke keuze. Gaan? Blijven? Sportief was het een mooie stap vooruit, een beter salaris en een beter kampioenschap.’

Maar als je het zo leuk vond bij Standard, waarom dan niet blijven?

SANTINI: ‘Ja, maar…’

Maar…? Kreeg je te horen dat je beter kon vertrekken?

Santini: ‘Inderdaad. De clubs hadden onderling al een akkoord bereikt. Ik kon wel zeggen dat ik bleef, maar ik begreep snel dat Standard de voorkeur gaf aan jongeren om mijn plaats in de ploeg in te nemen.’

ONGELIJK

Weet je wel dat je naar een kampioenschap trekt waar de ruimte voor spitsen beperkt is en ze weinig scoren?

SANTINI: ‘Uiteraard! Maar wat er ook gebeurt, ik weet ook dat ik vooruitgang ga boeken. Over een jaar ben ik beter. Al op de eerste training zag ik een verschil. Hier wordt harder gewerkt. Ik hoop alleen dat het niet zo lang duurt als vorig seizoen voor ik me in de ploeg kan werken en iedereen achter me staat. Ik geloof er wel in, mijn gevoel is dat iedereen zin heeft in Ivan Santini. De coach. De directie. Bij Standard was dat niet altijd het geval.’ (grimas)

Je was een transfer van Roland Duchâtelet. Speelde dat mee, denk je?

SANTINI: ‘Ik denk dat het de verklaring is voor het lage aantal speelminuten in het begin van het seizoen. Was hij gebleven, dan had ik veel meer vertrouwen gekregen, daarvan ben ik overtuigd. Maar er zijn anderen gekomen en ik ben niet helemaal zeker dat die mensen in mij geloofden. Ik tekende voor Standard omdat Roland Duchâtelet en Slavo Muslin me wilden. Ik kon immers ook naar Genk. Peter Maes had me gebeld. Maar de gesprekken met Duchâtelet en Muslin deden de balans naar hen overhellen. Dat die er een paar weken later niet meer waren, kon ik toen niet weten. Goed, laat ons vooral het positieve onthouden. Ik was goed in de tweede helft van het seizoen en ik deed de bekerfinale in ons voordeel kantelen. Ik ben fier op wat ik er bereikte, in omstandigheden die op mentaal vlak niet altijd makkelijk waren.’

Een jaar geleden geloofde Yannick Ferrera ook niet in jou, maar deze zomer wilde hij niet dat je vertrok. Hoe heb je hem van zijn ongelijk overtuigd?

SANTINI: ‘Jij zegt dat hij een jaar geleden niet in mij geloofde… Misschien waren het wel anderen die niet zo graag hadden dat ik speelde. Ik werd er niet door iedereen geapprecieerd en gerespecteerd. Ik moest wachten, op de bank, zelfs in de tribune. Daar heb ik nooit misbaar over gemaakt, moet ik eerlijk zeggen. Ik heb nooit ruzie gezocht. Vanaf het moment dat ik titularis werd, was mijn relatie met de trainer schitterend. We werden close. Ferrera werkt ontzettend hard en weet alles van onze tegenstanders. Hij weet ook goed hoe de spelers te motiveren en is iemand met wie je kunt praten. Wie een probleem heeft, kan hem gaan opzoeken en hij begrijpt je. Op een dag waren we op stage in Spanje toen mijn vrouw me belde. Ze was met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Ik heb hem toen gevraagd of ik snel naar huis kon. Geen probleem. Niet weinig trainers zouden in dat soort omstandigheden zeggen: je wordt betaald om te trainen, train dan! Ik heb in Kortrijk nog gewerkt met Hein Vanhaezebrouck. Ook een winnaar, die zichzelf volledig geeft en tot alles in staat is om zijn ploeg te laten winnen. Maar hij hield veel meer afstand van de spelers. Afstand die Ferrera soms overbrugt.’

VAN BUYTEN

Toen je onlangs scoorde in de supercup én op de eerste speeldag van het nieuwe seizoen, dacht je toen: dit kan mijn jaar worden?

SANTINI: ‘Ik denk… Als ik vorig seizoen alles had kunnen spelen, was dat misschien al mijn jaar geweest. Ik had mijn statistieken van het tweede jaar bij KV Kortrijk dan al kunnen verbeteren, naar mijn gevoel. Deze zomer ben ik direct weer beginnen te scoren. Zo’n start is belangrijk, zeker voor een spits. Anderzijds: ik weet nu ook dat het niet altijd voldoende is, doelpunten maken. Een directie verandert soms, een trainer ook, en dat zet zaken op hun kop. Ook dat speelde mee in mijn redenering toen het aanbod van Caen op tafel belandde: als we nu twee keer na elkaar verliezen en Ferrera wordt ontslagen, wat gaat er dan met mij gebeuren? Ik was bang om opnieuw van nul te moeten beginnen.’

Had je van bij de start van het seizoen het gevoel dat Ferrera zich bedreigd voelde?

SANTINI: ‘Ferrera is niet dom. Hij werkt bij Standard. Twee keer na elkaar verliezen en …’

Krijg jij soms de opmerking dat je niet goed genoeg was voor Standard?

SANTINI: ‘De supporters hebben zich niet ingehouden. Wat ik in het begin van het seizoen allemaal las op het internet… Voor hen was het zeer duidelijk: ik had het niveau niet. Lastig om mee te leven, want ik kreeg de kans niet om te bewijzen dat ze fout zaten.’

Werd het jou binnen de club gezegd?

SANTINI: ‘Nooit in mijn gezicht. Maar ik ben geen idioot, ik voelde dat er geen unanimiteit rond me was.’

Iedereen weet dat Daniel Van Buyten geen fan van jou was.

SANTINI: ‘Dat weet iedereen omdat het voldoende werd geschreven.’

Hebben jullie daarover ooit gepraat?

SANTINI: ‘Nooit. Wij hebben nooit met elkaar gesproken. Ik kruiste hem, daar bleef het bij. Maar goed, ik heb geen zin om hier afrekeningen te maken met Daniel Van Buyten of met anderen in het bestuur. Zij willen nu een kans geven aan de jongeren. Dat is hun strategie, niet mijn zaak.’

ERVARING

Zijn de jongeren klaar om dit Standard naar een hoog niveau te tillen?

SANTINI: ‘Nog niet. Misschien wel voor play-off 1, maar zeker niet voor de titel en evenmin voor een plaats in de top drie. Bovendien is er in die club zo veel druk. Je bent 19 of 20 en iedereen verwacht van jou enorme resultaten. Dat is zwaar. Een goeie ploeg heeft evenwicht en een minimum aan ervaring. Ze heeft ook een strategie, sportief én financieel. Kijk naar AA Gent of Club Brugge. Ze kregen een pak aanbiedingen voor hun beste spelers, maar die zijn gebleven. Heeft Gent het eerste het beste bod voor Sven Kums of Laurent Depoitre geaccepteerd? Daar hebben de clubleiders begrepen dat het je ten goede komt op het veld als je spelers een of twee jaar langer houdt, waarna je hen nog wat duurder kunt verkopen. De titel van Brugge is het gevolg van drie jaar werk. Je hebt stabiliteit nodig. Dat is het grote probleem van Standard: er is geen stabiliteit. Dat is overigens niet nieuw, ook al onder de vorige directie was het zo. In afwachting is het lastig om op die manier vooruitgang te boeken.’

Wat laat je denken dat Yannick Ferrera jou wilde houden?

SANTINI: ‘Dat heeft hij me zelf gezegd! Hij begreep dat hij niet de versterkingen zou krijgen die hij wilde en deed er daarom alles aan om te houden wat hij al had. Hij wou dat de jeugd werd omringd. Niet vergeten dat Standard straks op drie fronten moet strijden, met een Europa League die veel energie gaat kosten.’

Daar droomde je van, toch?

SANTINI: ‘Ja. Als er één ding is waar ik spijt van heb door de transfer naar Caen, is dat ik geen Europees voetbal kan spelen. Ik ben nog nooit in de poulefase geraakt. Bij Freiburg overkwam me iets gelijkaardigs. We eindigden na een mooi seizoen op de vijfde plaats en zaten daardoor rechtstreeks in de groepsfase, maar ik vertrok er omdat ik te weinig speelminuten kreeg naar mijn zin. Aan de directie vroeg ik toen of ze in mijn contract wilden zetten dat ik het seizoen erop meer zou spelen, maar uiteraard weigerde die dat. Daarop trok ik mijn conclusies en zo belandde ik bij Kortrijk. Ik ben iemand die graag ergens gewenst is. Maar goed, die situatie was toch niet helemaal vergelijkbaar met die van Standard. Bij Freiburg heb ik nooit echt meegeholpen aan de Europese kwalificatie. Ik moest er me tevreden stellen met kleine stukjes match. Ik voelde me daar ook minder betrokken. Bij de bekerzege van Standard was ik wél belangrijk. Dat maakte dat de beslissing om te vertrekken nog moeilijker.’

Na dat vertrek zei voorzitter Bruno Venanzi: ‘Ivan Santini is een leuke kerel, die altijd positief was en die is blijven vechten toen we niet meer in hem geloofden. Maar hij was geen oplossing met het oog op de toekomst van Standard.’ Wat heb je daarop te zeggen?

SANTINI: ‘Bedankt voor de lof. Maar kun je mij eens zeggen wat ze bij Standard willen? Ik weet het niet. Willen ze prijzen pakken of business doen? Ik herhaal dat ze nood hebben aan ervaring, die er op dit moment niet is. Uiteraard staan sommige jongeren op het punt om te ontploffen. Daar is kwaliteit. Maar je moet ook realistisch blijven. Hoe wil je mirakels verwachten in de Europa League van jongens die slechts enkele wedstrijden in de Belgische competitie hebben gespeeld? Alle clubs dromen van een Michy Batshuayi in hun kern. Dat was nog een kind, toen hij bij Standard ontbolsterde. Maar herinner je nog de mensen die hem omringden? Igor De Camargo, Jelle Van Damme, Mehdi Carcela, nog anderen. Batshuayi ontplofte omdat hij in een fantastische ploeg stond.’

Er zijn toch nog Adrien Trebel, Mathieu Dossevi, Jean-François Gillet…

SANTINI: ‘Misschien volstaan dat, ja. We zullen zien.’

VAN DAMME

Weet je wat Jelle Van Damme op de sociale media postte na je vertrek? ‘Ik snap niet waarom ze Ivan Santini naar de uitgang duwden. Maar dat is niet belangrijk, succes mijn vriend.’

SANTINI: ‘Ik weet het. (lacht) Jelle Van Damme is een legende in de geschiedenis van Standard. Ik ben blij dat ik hem een vriend mag noemen. Een natural born leader. Iemand die door iedereen werd gerespecteerd en van wie de tegenstander bang was. Dat heb ik graag, dat de ander bang van me is. Met Van Damme kom je opnieuw terug bij die business van Standard. Zijn vertrek in januari was een zeer slecht signaal en had een zeer negatieve sportieve invloed. In één klap vertrokken Van Damme, Knockaert en Yatabaré. Drie sleutelspelers. Edmilson kwam ter vervanging. Good job. Victor Valdès ook. Bon. Gabriel Boschilia arriveerde. Wat was diens ervaring, vergeleken bij die van Van Damme? Giannis Maniatis was voortdurend geblesseerd. Ik twijfel niet aan de kwaliteiten van al die jongens, maar het waren geen sleutelspelers zoals de drie die vertrokken.’

Van de twaalf spelers die een jaar geleden naar Standard kwamen, zitten er slechts twee meer in de huidige kern. Dat transferbeleid heeft duidelijk gefaald.

SANTINI: ‘Nogmaals: er is een totaal gebrek aan stabiliteit. Zolang Standard geen evenwicht vindt, zal het niks winnen. Oké, we pakten de beker, maar dat zal niet elk jaar lukken. Zo’n uitschieter is natuurlijk altijd een keer mogelijk, maar om op termijn aan de top te staan heb je stabiliteit nodig. Neem nu Renaud Emond en Mohamed Yattara. Dat die nu in de B-kern zitten, vind ik verbijsterend. Dat verdienen ze niet. Schrijf dat zo maar op: dat verdienen ze niet, ik sta daar versteld van. En ik wil het bewijs nog weleens zien dat die beslissing door Yannick Ferrera genomen is… Als er één jongen is die hard en goed werkt, dan is het wel Emond. Laat hem vijf matchen op rij starten en hij schiet er zeker een aantal binnen. In één jaar bij Standard zal hij het niet verleerd hebben om te scoren. En terwijl hij in die B-kern zit te verkommeren, zegt men dat men inzet op jongeren om de ploeg vooruit te helpen… ‘

DOOR PIERRE DANVOYE IN CAEN – FOTO’S BELGAIMAGE – ETIENNE GARNIER

‘Standard wil nu een kans geven aan de jongeren. Dat is hun strategie, niet mijn zaak.’ – IVAN SANTINI

‘Ik dacht: als we nu twee keer na elkaar verliezen en Ferrera wordt ontslagen, wat gaat er dan met mij gebeuren?’ – IVAN SANTINI

‘Ik ben fier op wat ik bij Standard bereikte, in omstandigheden die op mentaal vlak niet altijd makkelijk waren.’ – IVAN SANTINI

‘Het vertrek in januari van Knockaert, Yatabaré en Van Damme was een zeer slecht signaal.’ – IVAN SANTINI