Wataru Endo

STVV

Mijn naam

Wataru Endo (25): ‘ Wataru betekent: de andere kant bereiken per boot. Mijn vader is verzot op boten, meer dan ik. De oceaan trekt me dan weer wel, misschien omdat ik dicht bij het water geboren ben. Mijn moeder, die toen al met mijn vader in Yokohama woonde, koos ervoor om terug te keren naar Ibaraki, haar geboortegrond, om van mij te bevallen. Dat doen wel meer moeders in Japan; ze voelen zich daar comfortabeler bij.

‘Ik kom nog graag terug in Ibaraki, zeker omdat het huis van mijn grootouders er vlak bij de kust staat. Maar het is landbouwgebied. Daarom scoort die plaats slecht wanneer Japanners wordt gevraagd waar ze het liefst willen wonen. Lijstjes maken over zulke thema’s is een soort van nationale sport in Japan; we houden er erg van om dingen te rangschikken. Altijd is er wel ergens een enquête die je kunt invullen: wat je het liefste eet, naar welke muziek je het liefste luistert, waar je het liefste wil wonen. Bij die laatste vraag vullen de meeste Japanners grote steden in, zoals Tokyo, Osaka en Yokohama.

‘Ik groeide op in Yokohama, de tweede stad van Japan. Met 3,6 miljoen inwoners is het daar heel druk, maar nog niet zoals in Tokyo. Die stad slaapt werkelijk nooit. Vandaar dat Tokyo veel mensen lokt die eens een nachtje willen doorzakken, vaak in een karaokebar en met een massa bier, Asahi of Kirin.’

Mijn gezin

‘Tijdens mijn kindertijd woonden we eerst in een appartement, later in een huis. Mijn vader werkte bij Hitachi, een groot concern ( dat duizenden producten maakt, waaronder informaticasystemen en industriële machines, nvdr). Mijn moeder was huisvrouw en gaf Engels in de avondschool.

‘Intussen hebben mijn vrouw en ik zelf een huis, in Urawa, een kleinere stad. Daar wonen we met onze kinderen: een jongen van vijf, een meisje van drie en een jongen van twee. ( smaalt) Ook in Japan is dat een groot gezin voor een 25-jarige, maar ik was er al vlug van overtuigd dat een gezin mij zou helpen om te groeien als mens en als voetballer. Zo heb je iemand die bijvoorbeeld voor je kookt en voel je op psychologisch vlak een enorme steun. Een jonge vrijgezel duikt ook sneller het uitgaansleven in; wanneer je getrouwd bent en stabiliteit kent, voel je die drang niet zo. Het plan is dat mijn vrouw en kinderen volgend jaar naar Europa komen.’

Toeristische tips

‘Veel Japanners spenderen hun vakantie in eigen land. Dan trekken ze bijvoorbeeld naar Okinawa, een eiland in het zuiden. Het is het Hawaï van Japan, een plaats met veel resorts en prachtige stranden.

‘Ook een aanrader, maar dan in het noorden, is Sapporo, op het eiland Hokkaido. Die stad staat vooral bekend om zijn keuken; je vindt er de lekkerste krab van heel Japan. Ook is er in de winter een beroemd sneeuwfestival waar prachtige sculpturen te zien zijn. Het kwik kan er dan wel zakken tot min 20.

‘Als ik in Japan eens een dag vrij heb, trek ik tegenwoordig met mijn kinderen naar Tokyo Disneyland. Daar kruip ik graag in de Splash Mountain. Wie houdt van nog spectaculairdere attracties, moet naar Fuji Q High Land, dicht bij onze beroemde berg Mount Fuji.’

Mijn helden

‘Toen ik nog hoger op het veld speelde, vond ik Shunsuke Nakamura de beste voetballer van Japan. Ik probeerde hem altijd te imiteren. Later, toen ik almaar meer moest verdedigen, werd Yuji Nakazawa mijn grote voorbeeld.’

Raar aan België

‘In België zie je werknemers soms hun persoonlijke gsm checken tijdens de werkuren. In Japan is zoiets onvoorstelbaar. Daar straft een baas werknemers die dat doen. En los daarvan is de service naar de klant toe heilig in Japan. Maar mij stoort het niet als hier een ober even sms’t wanneer er toch geen klant wacht op bediening, zeker niet als die man de rest van de tijd zijn werk prima doet. Misschien zijn we in Japan wat te strikt op dat vlak en moeten we onze ‘knop’ tijdens de werkweek wat vaker uitzetten. Als Japanners naar hier komen, durven ze weleens te denken dat Belgen niet hard werken, maar de waarheid is dat Japanners te hard werken en af en toe vergeten om ook gewoon te leven.’