Na de winterstop is het Belgische voetbal weer ondergedompeld in de rauwe realiteit : de manier waarop Antwerpvoorzitter Eddy Wauters zaterdag de verantwoordelijkheid voor de aanstelling van de alweer ontslagen Doy Perazic van zich afschoof, illustreerde dat de feestdagen voor sommigen niet echt een bezinnend karakter hebben gehad. Met gladgestreken gezicht vertelde Wauters dat Perazic van de pers geen enkele kans had gekregen.

Bestuurders doen er alles aan om uit de vuurlijn van de kritiek te blijven. Als er iemand is geweest die met Perazic een verkeerde keuze maakte, dan alleen Wauters. Wie in goede tijden graag mee in het zonnetje stond, moet zich in een moeilijke periode niet in honderd bochten wringen om toch maar geen schuld te moeten bekennen. Want dat Perazic zijn doodvonnis tekende toen hij voor de wedstrijd op Anderlecht zijn spelersgroep vertelde dat niet Aruna zou spelen maar Dindane, kan bezwaarlijk de media worden aangewreven.

Los van de financiële problemen waarmee Antwerp worstelt, blijft het onbegrijpelijk dat een voorzitter wiens voetbalkennis buiten kijf staat, zo’n man de kans geeft in eerste klasse aan de slag te gaan. Een briljante geest als Wauters moet Perazic in het eerste gesprek al hebben gewikt en gewogen. De voorzitter bleek niet te kunnen verhinderen dat die vervolgens in de pers grootspraak verkocht en het werk van zijn voorganger kelderde. Ook die theatrale optredens kunnen de pers niet worden aangerekend.

Met bijtend cynisme probeert Eddy Wauters zichzelf voor de buitenwereld recht te houden. Op de vraag of de berichten dat Marc Grosjean de nieuwe trainer zou worden, liet hij zaterdagochtend grijnzend horen dat je niet alles wat in de pers staat moet geloven. Een paar uur later werd de aanstelling van de Waal officieel bekrachtigd. Zulke ontkenningen zijn in de voetballerij al lang tot de norm uitgegroeid. Maar bij Wauters is het tekenend voor een oorlog van verbittering die er diep in zijn binnenste moet woeden.

Al sinds mensenheugnis leidt Wauters de oudste club van het land. Alleen hij tekende de lijnen uit. Als dat tot zulke zware financiële problemen heeft geleid dat sommigen zich bang afvragen of de licentie wel kan worden gehaald, moet je in de eerste plaats jezelf in vraag stellen. Vooral ook omdat Wauters er alles aan deed om maar niets van zijn macht te verliezen. Hij distantieerde zich ooit van een voorstel van ex-trainer George Kessler, die zich sterk maakte dat hij investeerders zou vinden voor de bouw van een nagelnieuw en op het model van de Amsterdam Arena geïnspireerd stadion. Vandaag nog beweert Kessler dat Antwerp de rijkste club van het land zou zijn geweest, als men hem had gevolgd. Steeds meer lag Wauters ook fusiegesprekken in de weg. Ook al is het een illusie te geloven dat een samensmelting de ultieme redding kan zijn van het Antwerpse voetbal en plots nieuwe geldkanalen zou vrijmaken. Fusies, zo wordt te gemakkelijk vergeten, monden op langere termijn zelden uit in een succesverhaal. In België is RC Genk de uitzondering op de regel. Met steun van de overheid.

In dit eerste nummer van het nieuwe jaar pakt Sport-Voetbal Magazine uit met een top-100 van het Belgische voetbal. De redactie stelde een lijst samen van honderd mensen die op en naast het veld een bepalende rol spelen. Natuurlijk is de volgorde voer voor discussie en polemiek, zoals er over welk referendum dan ook verschillende meningen en interpretaties bestaan. Dat Zinedine Zidane wereldvoetballer van het jaar is, maar in Frankrijk wordt voorafgegaan door Thierry Henry en in Europa door Pavel Nedved, is maar één van de vele voorbeelden.

Dit blad duidde Michel D’Hooghe aan als de nummer één van het Belgische voetbal, voor de manier waarop hij in Brugge in alle stilte heilige huisjes omver kegelt en de vereniging in een nieuwe vorm giet. D’Hooghe heeft daarbij oog voor menselijke verhoudingen. Hij vindt daarmee niet overal navolging. Hoe gênant is het bijvoorbeeld om te kijken naar het gevecht dat Roger Lambrecht en Paul Put in Lokeren voeren ? En hoe pijnlijk dat Doy Perazic pas de avond voor hij bij Antwerp weer aan de slag moest, van zijn ontslag op de hoogte werd gebracht ? Eddy Wauters was zich van geen kwaad bewust. Hij zal in de toekomst met opgeheven vinger graag lessen blijven geven aan anderen. Ook en vooral aan de pers.

door Jacques Sys

Hoe gaat Antwerp zijn licentie halen ?