Aan de vooravond van de Europa Leaguewedstrijd tegen Ajax spreekt de tweevoudige Gouden Schoen over een paar hete hangijzers, zoals zijn toekomst. ‘Spanje zou een droom zijn.’

In België heeft Mbark Boussoufa nauwelijks concurrentie. De vraag is: blijft hij liever koning van een kleine competitie of wil hij bewijzen dat hij ook een trapje hoger kan schitteren?

Was 2010 beter dan 2006, het jaar waarin je je eerste Gouden Schoen won?

Mbark Boussoufa: “Ik denk het wel, ja. 2010 was echt een fantastisch jaar. Anderlecht ging vlot door het kampioenschap, presteerde ook goed in de Europa League en ik denk dat ik een beslissende factor was in de ploeg.”

Hoe ben je geëvolueerd sinds je in 2004 in België belandde?

“Op menselijk vlak ben ik niet veranderd. Ik ben nog altijd dezelfde als zeven jaar geleden. Sportief gezien heb ik aan ervaring gewonnen. Door heel veel matchen te spelen, in de Belgische én Europese competities, heb ik veel geleerd: wanneer je het spel tot rust moet brengen, wanneer je de kans hebt om een wedstrijd te doen kantelen…”

Je bent ook pragmatischer geworden: je naam is niet weg te branden uit de statistieken wat assists en doelpunten betreft…

“Sinds drie of vier jaar sta ik altijd vooraan in die categorieën. Ik scoor vaker dan in het begin. Dat is ook een kwestie van ervaring: ik heb geleerd kalmer te zijn voor doel, de druk te beheersen, het spel beter te lezen. Toch vind ik dat men in België wat te veel naar de statistieken kijkt.”

Niet alleen in België: de statistieken van Gouden Balwinnaar Lionel Messi zijn indrukwekkend!

“Oké, maar je mag geen appelen met citroenen vergelijken. Messi is Messi. De mogelijkheden van een speler worden niet altijd weergegeven in de statistieken. Neem nu Pippo Inzaghi: louter voetbaltechnisch gezien is hij geen grote speler, maar hij scoort. Als hij in de 90e minuut een belangrijke goal maakt, heeft hij zijn taak vervuld, ook al heb je hem 89 minuten lang niet gezien. Het is maar hoe je de zaken bekijkt en voor een spits is het een visie die steek houdt. Ben je een echte middenvelder, dan kan je een keigoede match spelen maar zonder assists en zonder doelpunten.”

Zoals Lucas Biglia?

“Bijvoorbeeld, ja.”

Lukaku

Sommigen zeggen dat men de Gouden Bal beter in drie had gedeeld: Messi, Xavi en Iniesta. Had men ook niet beter de Gouden Schoen in twee gedaan?

“Zeker en vast. Romelu heeft ook een fantastisch jaar 2010 neergezet. Hij is een fenomeen. Hij was de beste doelschutter van de competitie toen hij nog niet eens zestien was, dat zegt veel over zijn mogelijkheden. En hij heeft die nog niet eens volledig ontwikkeld. Hij moet nog beter worden qua techniek, snelheid, ervaring. Dat komt wel door veel matchen te spelen.”

Om op zijn beurt de Gouden Schoen te winnen, moet Romelu nog tot minstens januari 2012 in België blijven…

“Het is niet aan mij om te zeggen wat hij moet doen. Hij moet beslissen en zijn entourage moet hem raad geven. Ik stel alleen vast dat hij op goede weg is, dat hij er in de loop der weken op vooruit gaat en nog over een aanzienlijke progressiemarge beschikt. Als hij nog een jaar blijft, zal dat fantastisch zijn voor Anderlecht. Als hij in juni vertrekt, dan hoop ik dat hij daardoor zijn stijl nog meer zal kunnen uitwerken. Ik kan hem geen raad geven. We praten veel onder elkaar, maar niet noodzakelijk over zijn carrièrekeuzes. Als hij me dat vraagt, zal ik hem mijn mening geven, maar dan blijft die tussen ons.”

Chelsea is een van de clubs die interesse toont. Je hebt zelf bij de Londense club gespeeld toen je zeventien was. Als je naar je eigen ervaringen kijkt, wat zou Romelu dan mogen verwachten?

“Het zijn andere tijden nu. Toen ik op mijn zeventiende naar Chelsea trok, had de club veel jongeren gekocht. Chelsea zat immers zwaar in de schulden en bereidde zich voor op bezuinigingen. Mij hadden ze bij Ajax gekocht. Anderen hadden ze in Italië of ergens anders gekocht. We maakten allemaal aanspraak op een plaats in het eerste elftal, maar er was niet voor iedereen een plaats. Toen kwam Roman Abramovich. Hij werkte de schulden weg en investeerde tientallen miljoenen. Er werden wereldsterren aangekocht. Daardoor waren alle wegen naar het eerste team afgesloten. Ik heb veel geleerd bij Chelsea, vooral over mezelf, maar gezien de omstandigheden kon ik beter vertrekken.”

Romelu steekt in België al boven de rest uit, maar op internationaal niveau zien we dat hij nog vooruitgang moet maken.

“Daar ben ik het niet mee eens. Noem mij eens een match op Europees vlak waarin hij heeft gefaald?”

Bij de Rode Duivels werd hij soms op een hoopje gespeeld.

“De Rode Duivels, dat is iets anders. Ik ken nog andere spelers die niet op hun best zijn in de nationale ploeg. Het is een kwestie van automatismen, van gewoontes die je in de club aanleert met partners met wie je elke dag optrekt. Zulke gewoontes bestaan niet of nauwelijks in de nationale ploeg, waar de spelers elkaar gemiddeld slechts om de twee maand ontmoeten. Bij Anderlecht was Romelu afgelopen seizoen fantastisch tegen Ajax, Bilbao, Hamburg… Hij heeft zich al bewezen op Europees niveau.”

Ambitie

Wat je carrière betreft, zal je een belangrijke knoop moeten doorhakken: een langdurig contract bij Anderlecht of een nieuwe uitdaging in het buitenland?

“Ik heb daarover al gepraat met Herman Van Holsbeeck. Ik heb nog niet beslist.”

In België ben je de koning. Over succes in het buitenland ben je niet zeker. Is dat een doorslaggevend argument voor je?

“Kijk, als je ergens aankomt, ben je nooit meteen de koning. Ik was dat ook niet toen ik bij AA Gent begon. Ik heb een zekere naam opgebouwd door heel hard te werken en prestaties te leveren. Ik ben mij er perfect van bewust dat, als ik vertrek, ik opnieuw zal moeten beginnen. Misschien niet helemaal vanaf nul, maar toch wel een trapje lager dan waar ik nu sta in België. Ik zal moeten groeien, mijn nut bewijzen in mijn nieuwe club, om te proberen ook daar de top te bereiken. Die uitdaging schrikt mij niet af.”

Wat zou een droom zijn en wat zou daarentegen meer realistisch zijn?

“Ik beleef mijn droom al elke dag. Ik heb er altijd van gedroomd profvoetballer te worden. Ik verdien mijn boterham, zeer goed trouwens, door mijn jarenlange hobby te beoefenen. Is dat geen droomleven? Als je het nu over mijn toekomstige voetbalbestaan hebt, dan zou Spanje een droom zijn. Ik ben gek op die competitie en geloof dat het type van voetbal dat er gespeeld wordt bij mij zou passen, maar ik heb het gevoel dat ik ook in andere competities kan slagen. Ik heb niet echt een voorkeur.”

Wat zou je ertoe aanzetten om te blijven? Geld?

“Ik verdien al genoeg.”

Maar wil je nog meer?

“Neen. Als ik zeg dat ik genoeg verdien, dan druk ik mij toch duidelijk uit, denk ik.”

Zijn de ambities van Anderlecht in de Champions League en vooral de middelen om die ambities waar te maken nog een argument om de balans te doen doorslaan?

“Anderlecht is altijd al ambitieus geweest en ik zie niet in waarom dat zou veranderen. Ik maak mij wat dat betreft geen zorgen.”

Maar Van Holsbeeck heeft toch verklaard dat de club het zich niet meer kon veroorloven om spelers te kopen voor drie of vier miljoen…

“De club beheren is zijn zaak. Ik bemoei me daar niet mee. Ik wil gewoon in een Europese competitie spelen. En Anderlecht garandeert mij dat ieder jaar. Is dat de Champions League, des te beter.”

Zit Anderlecht op het niveau van de Champions League?

“Ik denk dat we bewezen hebben dat we beter waren dan Partizan Belgrado. We hadden dus onze plaats in de Champions League.”

Horen de Belgische clubs niet meer thuis in de Europa League?

“Ik laat iedereen hierover denken wat hij of zij wil.”

Wanneer mag Anderlecht deze Europese campagne als geslaagd beschouwen?

“Het belangrijkste was: de poules overleven. Dat is gelukt. Elke stap die wij nu verder geraken, is een bonus. Als we Ajax uitschakelen, zal dat al mooi zijn. Verder kijk ik niet. Natuurlijk zou een halve finale of een finale schitterend zijn, maar de weg is nog lang.”

Marokko

Je hebt gekozen voor de Marokkaanse nationale ploeg. Was die keuze makkelijker omdat de plaatsjes bij Oranje zo duur zijn?

“Iedereen moet zijn eigen keuze maken en wat die ook mag wezen, men moet die respecteren. Wat mij betreft, was het een kwestie van feeling. Ik voel me Marokkaan. Ik ben geboren en getogen in Amsterdam, maar ik ben op zijn Marokkaans opgevoed. Thuis spraken we Arabisch, wij aten Marokkaans, we volgden de principes van de islam. En dus heb ik ervoor gekozen de kleuren van het land te verdedigen waarmee ik mij verbonden voel.

“Voor Marokko spelen was een kinderdroom. Telkens ik naar het land van mijn voorouders terugging, namelijk bijna ieder jaar in de vakantie, voelde ik mij daar thuis. De Belgische Marokkanen voelen het misschien anders aan, ik kan me niet in hun plaats stellen. Ik respecteer de keuze van Chadli voor België en wens hem veel succes bij de Rode Duivels.”

Hoe gaat het met het Marokkaanse voetbal?

“Goed. We hebben al een uitstekende trainer. Ik hoop dat we met hem vooruitgang kunnen boeken. Erik Gerets is een vechter en een winnaar. Hij beantwoordt perfect aan het profiel dat Marokko zocht.”

Het is al een tijdje geleden dat Marokko nog aan een wereldbeker heeft meegedaan…

“Sinds 1998. In 2002 miste Marokko de kwalificatie maar net. Nadien heeft Marokko een tocht door de woestijn gemaakt, een beetje zoals de Rode Duivels. Er kwam een andere generatie, er waren veel trainerswissels…”

Is het WK 2014, zoals bij de Rode Duivels, het doel?

“Ja, en daarvoor nog de Afrika Cup 2012. Het Afrikaanse voetbal is in volle ontwikkeling. Veel spelers spelen in grote Europese competities. Afrika kent vooral een probleem op het vlak van infrastructuur. Als dat opgelost zal zijn, zal het een continent worden waarmee je rekening zal moeten houden, op voetbalvlak dan.”

RC Genk

Terug naar de Belgische competitie: wie wordt de grootste concurrent van Anderlecht in de titelstrijd?

“Momenteel zie ik vooral Genk en AA Gent. Vorig jaar was het Club Brugge. Twee jaar geleden was het Standard. Ik trek hieruit één conclusie: Anderlecht is de enige ploeg die elk jaar voor de titel speelt.”

Is Genk de ploeg die het beste voetbal brengt?

“Misschien, ja.”

Beter dan Anderlecht?

“Als jij het zegt… Onze spelbasis kan beter, dat is duidelijk. In de heenronde verliepen de combinaties niet altijd even vlot, maar dat kwam ook door de vele blessures waardoor de trainer zijn team voortdurend moest wijzigen. Maar wij staan op kop en dat is het voornaamste. Ik weet dat het Anderlechtpubliek veeleisend is: winnen volstaat niet, we moeten ook spektakel brengen. Dat is volkomen logisch, gezien het roemrijke verleden van de club en de legendarische spelers die in het Constant Vanden Stockstadion gespeeld hebben.”

DOOR DANIËL DEVOS – BEELDEN: REPORTERS

“Ik trek één conclusie: Anderlecht is de enige club die elk jaar voor de titel speelt.”

“Ik voel me Marokkaan, ik ben zo opgevoed.”