Opposite Jan Devoldre (24) trok afgelopen zomer van Maaseik naar Menen en tekende daar een contract voor één jaar. Een schouderblessure hield hem vorig seizoen meer aan de kant dan hem lief was, waardoor bij de vicekampioen Kay Van Dijk eerste keus werd. “Maaseik wou me houden, maar liet de keuze aan mij. Ik moest naar een ploeg waar ik veel verantwoordelijkheid zou krijgen, vond ik, en zo goed als alles zou spelen. Trainer Kris Tanghe van Menen kende ik al van bij de nationale ploeg. En met Koen Embrechts, de physical coach hier, had ik al veel aan mijn blessure gewerkt. Zonder hem zou ik met mijn schouder nog lang niet zover staan. Nu is die al voor negentig procent in orde.”

Valt de verantwoordelijkheid die je wou en krijgt nu mee ?

Jan Devoldre : “Heel goed. Het is niet fijn om in een ploeg zomaar mee te draaien. Spelen met verantwoordelijkheid is veel leuker. Dan pas ben je sportman.”

Zal je nu de grote wedstrijden niet missen ?

“Vooral de Champions League, dat was magnifiek.

“En ook : met Maaseik kon je in de competitie maar een paar keer per jaar onderuit gaan ; tegen Roeselare. Ondenkbaar dat je, zoals wij, tegen PNV verliest. Maar ik wist dat vooraf, heb totaal geen spijt. Als je bij Maaseik alles wint, maar niet speelt, dan beleef je het niet echt.”

Is dit een stap terug om straks weer een sprong vooruit te maken ?

“Ik koos voor het sportieve, om nog eens aan de mensen en mezelf te tonen wat ik kan en waard ben. Maar ik ben een sportman, wil dus altijd het hoogst haalbare. Dat kan Menen zijn, pakweg Guibertin, het buitenland …”

Is de aanpassing qua niveau groot ?

“Bij Maaseik lag het niveau op training heel hoog. Hier loopt dat met pieken ; de ene dag gaat het super, de andere lukt niks.

“In Maaseik is er ook meer concurrentie, je moet elke training presteren voor je plaats. Dat is hier minder. Maar je moet de lat voor jezelf altijd hoog leggen.”

Wat vind je de sterktes en zwaktes in het spel van Menen ?

“In het midden zijn we heel sterk. In de receptie hebben we met Stijn Dejonckheere een heel jonge libero van 19. Ik liep aanvankelijk niet over van vertrouwen, maar nu is dat al anders. Hij laat mooie dingen zien.

“Blokkerend zijn we misschien niet de beste ploeg, en ook in de tegenaanval kan het nog een pak beter. Maar we hebben een vechtersploeg. Door het vuur gaan voor elkaar, heel gemotiveerd, zeker met dat thuispubliek.

“Na de leegloop had iedereen vragen, maar we toonden in de CEV Cup al ons potentieel, daardoor is het geloof bij de supporters ondertussen groter.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content