Zijn supporters weten het zeker : Sven Nys wordt zondag voor de tweede keer wereld- kampioen bij de profs. ‘Hij is nu eenmaal de beste.’

Het mooie van topsport, meer nog dan het ontzag voor indrukwekkende atletische prestaties, is hoe het mensen samenbrengt. Wie niet vat wat we daarmee bedoelen, moet in het crossseizoen op een gemiddelde zondagvoormiddag eens een bezoek brengen aan café Plaza, de supporterskroeg van Sven Nys. De held van Tremelo-Baal laat er iedere veldrit minstens honderd fans verbroederen voor het hogere doel, zijnde hun grote idool naar een nieuwe overwinning schreeuwen. Er hangt een prikkelende sfeer in de lucht, alsof je voelt dat iedereen in zijn binnenste denkt : dit zal weer een geweldige dag worden. Prachtig dat sport zoiets kan verwezenlijken.

Over een uurtje vertrekt de bus naar Hoogerheide, waar Nys later die dag overtuigend zijn zevende wereldbeker van het seizoen zal winnen. Voor het zover is, wil Luc Iwens, voorzitter van de officiële Sven Nysfanclub even tijd voor ons vrijmaken. “De club bestaat nu negen jaar en werd opgericht na het WK in Middelfart, waar Sven voor de tweede keer wereldkampioen bij de beloften werd”, zegt Iwens, een bezadigde veertiger uit Tremelo-Baal. “Officieel hebben we negenhonderd leden, van wie er bijna honderd elke wedstrijd in België volgen. En voor een kleine harde kern is ook dat nog niet genoeg. Zelf heb ik dit seizoen geen enkele wedstrijd gemist. Ook Igorre (Spanje) en Treviso (Italië) niet, nee. Al mijn vakantie gaat eraan op, maar voor mij is het dat waard. Alleen is Sven mij nu wel een beetje in de problemen aan het brengen, want als hij in de zomer mountainbikewedstrijden gaat rijden in Oostenrijk, dan mag ik daar natuurlijk ook niet op ontbreken ( lacht). Het is een passie hè. Misschien val ik wel in een zwart gat als Sven er vroeg of laat mee ophoudt. Hopelijk kan Niels Albert tegen die tijd de fakkel overnemen. Of Vincent Baestaens, ook een jongen uit de streek. En wie weet kan ik ooit nog de fanclub van Tibeau Nys oprichten. Want het zou me niet verbazen als die vroeg of laat ook de streken van zijn papa krijgt”, knipoogt Luc Iwens.

Hoe staat de veeleer nuchter en koel overkomende Nys tegenover zijn trouwe supporters ? “Sven is een bijzonder joviale kerel, maar je moet hem kennen. Van nature is hij erg verlegen, op het timide af zelfs. Hij zal nooit een vreemde aanspreken. Niet omdat hij zich te goed voelt of zo, het is gewoon een vrij gesloten jongen. De vedetterol ligt hem niet goed, al is het verbeterd tegenover vroeger. Misschien is dat vooral de verdienste van Isabelle, die wel een echt showbeest is.”

Stap vooruit

De apotheose van het veldritseizoen zit er zo stilaan aan te komen en de hamvraag blijft : wie kan Sven Nys in Hooglede-Gits het leven zuur maken ? ” Bart Wellens“, antwoordt amateur-kenner Iwens zonder aarzelen. “Die kerel is momenteel super. Dag en nacht verschil met het begin van het seizoen, toen hij erg zwak voor de dag kwam. De laatste weken zag je Wellens openbloeien en ik vrees dat hij op het WK op zijn sterkst zal zijn. Op het Belgisch kampioenschap viel er niks tegen hem te beginnen en in Nommay heeft hij voor mij alle twijfel weggenomen. Op Sven na is Wellens momenteel de beste crosser ter wereld.

“En toch hebben we er geen schrik van, eerlijk gezegd. Zelfs een Wellens op topniveau mag voor Sven in principe geen probleem zijn. Sven is en blijft de sterkste. Ik vind zelfs dat hij tegenover vorig seizoen nog een grote stap vooruit heeft gezet. Wie had gedacht dat dat zelfs nog kón ?”

Andere kandidaten ziet de voorzitter van de fanclub niet meteen. Tenzij het weer stokken in de wielen komt steken. “Als het de dagen voor het WK vriest, kan het parcours in Hooglede hard komen te liggen. Dan wordt het een snelle wedstrijd waarin het voor Sven moeilijker is om het verschil te maken. Erwin Vervecken en Francis Mourey promoveren dan tot geduchte outsiders. Ik heb lang gedacht dat Mourey sowieso de grote bedreiging zou worden, maar sinds de wereldbeker in Nommay heb ik mijn mening herzien. De Fransen hadden daar het parcours totaal met het oog op Mourey hertekend en zelfs dan kwam hij er niet aan de pas.

“Ook Vervecken komt iets te kort. Hij overtuigt niet ; aanklampen lukt nog wel, maar op de beslissende momenten moet hij er altijd af. Alleen in Hofstade heeft Vervecken wat laten zien. Niet veel voor een crosser met zijn status hè. Langs de andere kant : een goed WK en zijn jaar is gemaakt. En het is er wel een die iets meer kan op een kampioenschap. Niet onderschatten dus. Idem voor Sven Vanthourenhout van wie ik dit jaar heel veel had verwacht, maar die erg tegenvalt.”

Zenuwen

Erwin Vervecken beweert elders in dit blad dat Nys in de laatste fase van het WK alleen moet zitten of dat de zenuwen hem de adem zullen afsnijden. “Zo zit Sven wel wat in elkaar, ja”, erkent Iwens. “In een gewone wedstrijd blijft hij altijd kalm – een koers kan je in de laatste ronde ook naar je hand zetten. Maar een WK is geen gewone wedstrijd. Vorig jaar in Zeddam hebben de zenuwen het ook verbrod hè. Daar viel Sven in de laatste ronde, omdat hij zich een slechte positie had laten opdringen. In andere wedstrijden overkomt hem dat zo goed als nooit.

“Hij mag nog honderd keer zeggen dat het niet zo is, maar Sven koerst altijd zenuwachtiger op het wereldkampioenschap. Je ziet dat aan zijn gelaatsuitdrukking. En natuurlijk slaat zijn zenuwachtigheid ook over op de supporters. Het is al zo vaak net niet geweest hè. We hebben allemaal de indruk dat hij er die dag niet alleen tegen de andere coureurs vecht, maar ook tegen zichzelf.”

Over één ding zijn de supporters van Nys het roerend eens : er is er maar één die het echt verdiend om wereldkampioen te worden en dat is hun favoriet. “Sven koerste dit seizoen zo dominant ; het zou fout aanvoelen als iemand anders nog die regenboogtrui mag aantrekken. Nu ja, het seizoen van Sven kan sowieso niet meer stuk, wat het WK ook brengt. Als er geen serieuze accidenten gebeuren, wint Sven de Wereldbeker, de Superprestige én de GVA-trofee. Da’s dus sowieso een boerenjaar. Een wereldkampioenstrui zou daarbij een prachtige kers op de taart kunnen zijn. Maar als het niet lukt, is dat een ontgoocheling. Hoe je het draait of keert.”

Al is dat een scenario waar niemand in Tremelo-Baal rekening mee houdt. En als hij kampioen wordt, staat Café Plaza op zijn kop, verzekerde de waard ons bij het buitengaan. De dag nadien ook nog trouwens. We zijn geneigd hem te geloven.

JEF VAN BAELEN