Na de overwinning in de turbulente topper tegen Anderlecht dacht iedereen dat de Rouches gelanceerd zouden zijn. Niets bleek minder waar. ‘Kwaliteit alleen is niet genoeg om wedstrijden te winnen. Daar is ook ervaring, trots, concentratie en ambitie voor nodig.’

Beste supporters, de vlucht Standard 0016 bevindt zich momenteel in zwaar noodweer. Er kan dus enige turbulentie zijn. Wij verzoeken u met aandrang in uw stoel te blijven zitten, uw gordel vast te maken en rustig af te wachten. Gezagvoeder MirceaRednic en zijn team zullen alles doen wat ze kunnen om de situatie te redden, maar een beetje hulp van buitenaf is altijd welkom.”

Ziedaar de boodschap die Kanu voor zijn ploegmaats veil gehad zou hebben als hij steward was geweest in een vliegtuig dat Standard heet. Dat ‘vliegtuig’ lijkt momenteel wel in de Bermudadriehoek verzeild te zijn geraakt. Zij die het kunnen weten, betwijfelen of het vliegtuig ook zal crashen, maar feit is wel dat de sfeer bij het boordpersoneel erg gespannen is. Ook het vertrouwen in het ter beschikking gestelde materiaal is niet zo groot als het zou moeten zijn. Nietwaar, Antonio Pereira Dos Santos Kanu?

Niet de schuld van de coach

Wie is er verantwoordelijk voor de huidige gang van zaken bij Standard?

Kanu: “Het is niet mijn taak om schuldigen aan te wijzen. Ik ben hier om als speler het beste van mezelf te geven. Net zoals mijn ploegmaats. En zelfs als dat niet volstaat, is het nog niet aan mij om anderen met de vinger te wijzen.”

Voor de wedstrijd tegen Bergen, de laatste van Ron Jans, zei je op Standard TV dat je graag samenwerkte met de Nederlandse coach. Het Standardbestuur dacht daar klaarblijkelijk anders over. Was Jans volgens jou de schuldige in dit verhaal?

“Neen. Ik blijf zeggen dat Ron Jans een goede trainer is en daar denken de andere spelers ook zo over. Je zult me niet horen zeggen dat hij geen enkele schuld heeft aan de huidige situatie, maar hij kon ook geen mirakels verrichten, hé. Misschien is hij hier gewoon niet op het juiste moment gekomen.”

Heeft Jans na het vertrek van José Riga niet wat te veel willen veranderen?

“Als je tien nieuwe spelers krijgt, kun je moeilijk anders dan veranderen. Zijn spelsysteem zat goed in elkaar en we begrepen het ook. We konden het alleen niet altijd even goed uitvoeren.”

Als Jans niet de schuldige is, is het dan de schuld van de spelers?

“Het zijn in ieder geval de spelers die op het veld staan.”

Jans had het over een gebrek aan kwaliteit. Ben je het daarmee eens?

“Op dat vlak ben ik het niet met hem eens, neen. Er zit zeker voldoende kwaliteit in deze groep, maar dat is niet altijd voldoende om wedstrijden te winnen. Daar is ook ervaring, trots, concentratie en ambitie voor nodig: we kunnen en zullen de beste zijn. Het verontrustende is niet dat we verslagen zijn door Bergen, wel dat we op geen enkel moment getoond hebben dat we sterker waren. Andere teams zijn niet langer bang van dit Standard. Zelfs Cercle is naar hier gekomen met het idee dat ze ons in de problemen konden brengen.”

De supporters wijzen vooral voorzitter Duchâtelet en sportief directeur De Sart met de vinger. Hebben ze gelijk?

“Nogmaals, het is niet aan mij om schuldigen aan te wijzen. Het vertrek van LucianoD’Onofrio is een zware klap geweest voor Standard. Sinds hij weg is, hebben we niemand meer binnen de club die het voetbalwereldje vanbinnen en vanbuiten kent. De voorzitter weet dat ook, maar het is natuurlijk altijd makkelijker om een of twee schuldigen aan te duiden in plaats van 25. Ik stel wel vast dat er van de tien transfers slechts één in de basis staat, EijiKawashima. Dat is ontegensprekelijk een probleem. Dat betekent dat niemand zich echt al in de ploeg heeft weten te werken. Wiens schuld dat is? Dat is geen vraag die ik moet beantwoorden. Onze ploeg is nog jong en heeft geen echte leidersfiguren. Kijk naar onze aanval, dat zijn allemaal tieners.”

Gebrek aan maturiteit

Dit Standard pakt vooral te makkelijk doelpunten, vind je ook niet?

“We slikken inderdaad veel doelpunten en scoren zelf te weinig, dat is een groot probleem. Maar de schuld bij de verdedigers en de doelman leggen zou fout zijn. Zodra je de bal verliest, moet er met de hele ploeg verdedigd worden. Als ik zeg dat het ons aan ervaring ontbreekt, is dat vooral de ervaring die we op zulke momenten goed zouden kunnen gebruiken.”

Die zege tegen Anderlecht heeft de fouten en tekortkomingen nog even verdoezeld, maar nu is de geest uit de fles…

“Dat was een… kunstmatige zege. Wat niet wil zeggen dat we die zege niet hadden kunnen aangrijpen als vertrekpunt van een goede periode, zoals we dat ook twee jaar geleden hebben gedaan na onze zege tegen paars-wit in de play-offs.”

Hoe zag het er vanop de tribune uit?

“Ik heb amper twee competitiewedstrijden gezien. Ik kan dus moeilijk oordelen. Alleen het gebrek aan maturiteit viel me op.”

William Vainqueur zei in dit blad dat deze groep meer solidair is dan die van vorig seizoen. Ben je het daarmee eens?

“Op zich wel, ja. We zijn een grote groep vrienden, maar jij weet ook dat je in voetbal moet winnen om een hechte groep te blijven. Ik vind dat sommige spelers niet kritisch genoeg voor zichzelf zijn. We hebben nog te vaak de neiging om excuses te zoeken en de schuld aan anderen te geven. Vorig jaar hadden we ook een hechte groep, hoor… in het begin. Na een tijd is dat een beetje verwaterd omdat iedereen voor zichzelf begon te spelen. Ik heb wat dat betreft ook boter op het hoofd. Ik had het vorig jaar privé zo moeilijk dat die problemen het voetbal enigszins overstegen.”

Wat zal er de komende weken (moeten) veranderen?

“Het geheim van succes zit hem in de attitude. Sinds ik in België ben, heb ik gemerkt dat er hier wel vaak de nadruk wordt gelegd op het tactische aspect, maar dat er ook te weinig op het technische vlak wordt getraind. Het is nochtans belangrijk om bepaalde zaken vaak te herhalen. Beira Mar is een veel kleinere club dan Standard, maar ik kan je verzekeren dat we daar veel harder wilden winnen. Twee verlieswedstrijden op rij, dat was gewoon ondenkbaar. We deden er dan ook alles aan om dat te vermijden. Bij Standard wordt er niet genoeg gediscussieerd op training. We kunnen wel zeggen dat we het beste van onszelf geven, maar dat is niet waar. De club heeft nood aan iemand die orde op zaken stelt. En als de spelers dat zelf niet kunnen, moet er misschien een trainer komen die dat kan. Jans heeft wat dat betreft de spelersgroep iets te veel vertrouwen gegeven. Het ontbrak hem aan gezonde agressiviteit.”

Daar zal het jou bij jouw terugkeer geenszins aan ontbreken, maar je moet wel opletten want de scheidsrechters kennen jou ondertussen.

“Daar ben ik niet bang voor. Ik ben dan wel agressief, maar ik ben ook fair. Ik zal niet veranderen, want ik ben echt geen vuile speler. De rode kaart die ik vorig jaar pakte omdat mijn stoppen doorsloegen, had alles te maken met mijn privéproblemen.”

Tweede klasse

Welk duo is het sterkst centraal in de verdediging?

“Het is ook niet aan mij om daarover een uitspraak te doen. Ik weet alleen dat ik deel wil uitmaken van dat duo en daar zal ik dan ook alles voor doen.”

Hoe complementair ben je met Tavares?

“Heel complementair! Dat hebben we vaak genoeg bewezen bij Beira Mar. Yohann is echt een zeer goede verdediger.”

Toch wist hij nog niet door te breken.

“Hij is hier geblesseerd toegekomen en is nadien meteen opnieuw uitgevallen. Je moet hem wat tijd geven. Jullie hebben de echte Tavares, die ik in Portugal heb leren kennen, nog niet gezien.”

Kanu en Van Damme als centraal duo, zou dat de oplossing kunnen zijn?

( twijfelt even) “Die vraag ga ik niet beantwoorden. Jelle is een leider, en die hebben we vooral hoger op het veld nodig.”

Na de wedstrijd tegen Bergen zei Ciman dat Standard op deze manier op weg is naar tweede klasse. Deel jij die mening?

“In geen geval! En ik weet zeker dat ook Laurent er zo niet over denkt. Dat zijn dingen die je er vlak na de wedstrijd misschien uitflapt. Dat we nog hard zullen moeten werken, is dan wel weer zeker. We kunnen ons maar beter schrap zetten.”

Olympiacos

Standard rekent vooral op jou om de verdediging weer wat solider te maken. Ben je helemaal fit?

“Ik voel me goed, maar mis uiteraard nog wat matchritme. Vijf maanden zonder wedstrijd is niet niks. Toen ik op het einde van de topper tegen Anderlecht voor het eerst weer mocht invallen, was ik zo gelukkig als een kind. Ik heb zo hard gewerkt om terug te keren! Alleen trainen, ook op zaterdag en zondag, pff… Ik was zelfs met die plaats op de bank al tevreden. En toen ik ook nog eens mocht invallen, werd ik gewoon emotioneel. Om dan ook nog eens te winnen in die onbeschrijflijke sfeer…” ( blaast)

Welke mysterieuze blessure hield jou eigenlijk zo lang aan de kant?

“Het kraakbeen van mijn knie was helemaal weggesleten – volgens de dokters door mijn beenharde speelstijl. Er werd een soort gel ingespoten ter vervanging van dat kraakbeen, maar het was vooral de opbouw van mijn quadriceps die veel tijd heeft gevraagd. Tijdens mijn vakantie in Brazilië heb ik immers niets kunnen doen en was mijn spiermassa in dat been een stuk afgenomen.”

Ben je slecht behandeld?

“Integendeel. De medische staf van Standard heeft er alles aan gedaan om een operatie te vermijden, want dan had ik nog een maand langer aan de kant gestaan. Ik ben ook naar een specialist in Portugal gegaan en die bevestigde die beslissing.”

Heeft die blessure jou een transfer naar Olympiacos gekost?

“Dat denk ik niet. Het is niet mijn kapotte knie maar de verminderde spierkracht in mijn bovenbeen waar de Grieken een probleem van maakten. Ik merkte meteen de gefronste blik van de dokter toen ik tijdens de medische tests mijn broek uitdeed. Mijn rechterbovenbeen is altijd wat minder dik geweest dan mijn linker, maar nu was het verschil echt wel groot. Ik had vier centimeter spiermassa verloren en nadien gingen er nog twee af. Olympiacos wilde een speler die meteen inzetbaar was en ik had nog minstens een maand nodig om weer fit te raken. De Grieken wilden me nog een week langer laten blijven om te zien hoe de blessure evolueerde. Standard ging akkoord, maar ik wilde het risico niet nemen en gaf de voorkeur aan een terugkeer naar Standard om me daar goed te laten verzorgen.”

Toen je terugkeerde, hadden de supporters niet langer het volste vertrouwen in jou. En dat terwijl ze jou een paar maanden daarvoor nog aanbaden…

“Ik voelde maar al te goed dat er iets gebroken was, maar dat was al het geval voor er van een transfer sprake was. Op het einde van vorig seizoen heb ik niet vaak gespeeld. Eerst was er het overlijden van mijn vader, daarna de problemen met mijn vrouw, die niet gelukkig was in België, en vervolgens ook nog eens de gezondheidsproblemen van mijn moeder. Daar kwam nog bij dat ik in de Europa League in eigen doel scoorde en dat we in de beker van België zijn uitgeschakeld door mijn domme fout. Ik voelde dat ze aan me twijfelden, maar ik kan al die fans verzekeren dat ik zo snel en goed mogelijk gerevalideerd heb om me ten dienste van de club te kunnen stellen.”

Spelplezier terugvinden

Bestaat de kans dat je tijdens de wintertransferperiode alsnog naar Olympiacos verkast?

“Daar heb ik geen idee van. Heeft Olympiacos nog nood aan een centrale verdediger? Zo ja, ben ik dan nog een optie voor hen? Ik weet dat ze 21 op 21 hebben gehaald en dat hun trainer – Leonardo Jadim, die bij Beira Mar mijn coach was – me na mijn invalbeurt tegen Anderlecht sms’te dat hij blij voor me was.”

Binnenkort speel je allicht voor het eerst een wedstrijd achter gesloten deuren. Is dat nu eerder een voordeel dan een nadeel?

“Het is inderdaad de eerste keer dat me zoiets overkomt, maar ik denk niet dat het een verschil zal maken. Het enige nadeel is er een van financiële aard, maar dat is een probleem voor het bestuur. Ik zal er niet meer of minder zenuwachtig van worden in ieder geval. Ik moet je bekennen dat ik vaak pas na de wedstrijd voor het eerst naar de tribunes kijk om te zien hoeveel volk er nu eigenlijk was.”

Wat zijn jouw plannen op korte en lange termijn?

“Ik hoop dat ik tegen eind december weer op de top van mijn kunnen zal presteren, want momenteel ben ik nog lang niet top. Gelukkig heb ik doorgaans niet heel veel wedstrijden nodig om weer in vorm te raken. Ik hoop dat ik tegen het einde van het seizoen het spelplezier teruggevonden zal hebben. Van enig spelplezier is op dit moment immers nog geen sprake.”

Hoor je Felipe en Mangala soms nog?

“Ja hoor, we spreken elkaar vaak via Facebook. Ik ben blij voor Felipe – aan zulke spelers ontbreekt het ons trouwens. Wat Mangala betreft, hij moet gewoon even geduld oefenen. Als je ziet wie zijn concurrenten bij Porto zijn – Otamendi en Maicon zijn allebei internationals en zelfs Rolando komt niet aan spelen toe – is het lang geen schande dat hij momenteel niet speelt. Maar volgend seizoen is hij titularis. Dat weet ik wel zeker.”

De Rode Duivels hopen zich te kwalificeren voor het WK van 2014 in Brazilië. Als dat lukt, zullen Marc Wilmots en zijn troepen in Salvador de Bahia, jouw stad, verblijven. Een goede keuze?

“Een zeer goede keuze! De mensen zijn er vriendelijk en de zon schijnt er altijd. Ook Rio zelf zou een goeie keuze zijn. Tussen haakjes, ik weet wel zeker dat de Rode Duivels zich zullen kwalificeren voor het WK. Zelf ben ik fan van Axel Witsel, zoals alle Brazilianen hier in België trouwens. Hij zou in eender welke Braziliaanse ploeg zijn plaats hebben. Dat zeiden we al toen hij nog bij Standard speelde en intussen is hij alleen maar beter geworden.”

DOOR PATRICE SINTZEN – BEELDEN: KOEN BAUTERS

“Sinds D’Onofrio weg is, hebben we niemand meer binnen de club die het voetbalwereldje vanbinnen en vanbuiten kent.”

“Onze ploeg is nog jong en heeft geen echte leidersfiguren. Kijk naar onze aanval, dat zijn allemaal tieners.”