Schoten de Rouches zichzelf in de voet door in een bekerwedstrijd hun kampioenschap te hypothekeren ? Standard likte vorige week zijn wonden en kwam in Charleroi goed weg.
Il faut le faire, donderdag Pietro Allatta van de voorpagina’s weghouden. Sérgio Conceição slaagde erin. Conbrio. Wat een fluim al niet vermag. De media haalden terecht hun grofste geschut boven : wie op ‘gouden voetjes’ mag lopen, heeft een voorbeeldfunctie. Zijn temperament maakt de Portugees tot wat hij is, een geniaal gekke voetballer, maar bepaalde grenzen overschrijd je niet.
Het was niet zijn eerste fluim op een Belgisch voetbalveld. De Truiense clubdokter ving er ook al een. Net als Kevin Vandenbergh, eind vorig seizoen. Frank DeBleeckere zag het niet, maar gaf Conceição in die wedstrijd wel geel voor een elleboog die de Portugees de return in Genk kostte. Standard gaf er een 3-1-voorsprong uit handen en greep daardoor naast een Europees ticket.
Sérgio Conceição begon zijn Belgische carrière met een rode kaart op Cercle Brugge, tien minuten nadat hij was ingevallen. Misschien eindigt zijn avontuur op onze velden op dezelfde manier, als het sportcomité besluit om hem voorlopig te schorsen. Als het gebeurt, zal dat in Luik het Calimerogevoel nog versterken, het idee dat Brussel er alles aan doet om de terugkeer van Standard aan de top af te remmen. Dat deed ook al de schorsing van Oguchi Onyewu. Aanvankelijk kreeg de Amerikaan vier speeldagen voor twee rode kaarten, daarna via arbitrage drie en uiteindelijk toch weer vier. Uitgerekend tegen Anderlecht zal hij er niet bij zijn. “De terugkeer van Standard”, sprak trainer Dominique D’Onofrio vorige week nog in Foot Magazine, “doet niet iedereen veel plezier.” De speler zelf stelde het nog scherper. “Een schande. Er zijn op de bond duidelijk mensen pro Anderlecht en anti Standard.”
En nu dus weer Sérgio Conceição. In Luik zijn de restauranthouders die hem al over de vloer kregen er ook niet altijd beter van geworden. De man leeft zoals hij voetbalt : uitbundig, creatief en met veel grinta. Tekenspraak of tempering worden dan niet altijd op prijs gesteld. Kraakt hij onder de druk ? José Riga, nu trainer van Bergen, werkte vorig seizoen met hem en zag hem evolueren. “Maar neen, hij kraakt niet. Die man heeft in Portugal en Italië gevoetbald, was international, werd kampioen. Denk je nu echt dat hij hier in België in de eerste de beste bekerwedstrijd door het lint gaat omdat er wat druk is.” Maar toch is het opvallend, als je het allemaal op een rijtje zet : de penalty in Oostende missen, de beslissende barragewedstrijd tegen Genk missen, nu dit weer. “Toch geloof ik niet in dat scenario”, zegt Riga. “Wel bleek uit mijn contacten met hem vorig seizoen dat hij absoluut een prijs naar Luik wil halen. Misschien dat zoiets toch druk legt. Maar dat hij eronder zou bezwijken, geloof ik nooit.”
Wapens
Kan Standard uit de voeten zonder zijn tot 2008 onder contract liggende Portugese aanvoerder, die vorig seizoen goed was voor tien goals en evenveel assists en nu ook al voor zeven goals en vijf assists ? Zonder de man die vrijdagavond in Charleroi bijwijlen weer flitsen van grote individuele klasse liet zien en betrokken was bij alle gevaarlijke acties van zijn ploeg ? Volgens de statistieken kan het. Vorig seizoen miste Conceição zes wedstrijden, vier uit en twee thuis. Van de uitwedstrijden in Westerlo, Charleroi, Mons en Genk werd alleen de laatste, de beslissende voor een Europees ticket, verloren. Op Charleroi werd het ook toen 0-0. De thuismatchen tegen Westerlo en Moeskroen werden met 2-0 gewonnen.
Dit seizoen miste de Gouden Schoen nog maar drie duels. Tegen Cercle werd het 7-1, op Club speelden de Rouches 1-1, op Moeskroen werd wel met 2-1 verloren. José Riga lacht. “Dat zijn uw statistieken. Je moet verder zien dan de naakte cijfers. Een man als Conceição heb je een week lang nodig, om aan te jagen, op training, in de match, in de kleedkamer. Dat is die grinta waar Dominique het altijd over heeft. Misschien geven de resultaten aan dat ze hem wel kunnen missen, maar ik denk dat hij toch van onschatbare waarde is.”
Bovendien komt een ongeluk nooit alleen. Igor De Camargo brak, ook al in de beker (tegen AA Gent), zijn enkel en dat is vervelend op het offensieve vlak. De voorbije weken kreeg de Roemeen Niculae zijn kans in steun van Tchité, vrijdag was het de jonge Rus Kovalenko. Die speelde een bleke wedstrijd en liet de Afrikaanse spits veelal aan zijn lot over. Aanspeelpunt was hij niet, diepgang bracht hij evenmin. Niculae erfde net als tegen RC Genk de positie van de toen geschorste en nu geblesseerde Milan Rapaic, het tweede ongeluk van de week. De blessure van de Kroaat, door Dupré vrij serieus aan de enkel geraakt, zou evenwel meevallen. Assistent-trainer Stéphane Demol verwachtte vrijdag dat Rapaic komend weekend tegen Moeskroen weer zou kunnen spelen. Scoorde Niculae nog tegen Genk de enige treffer, dan kwam hij vrijdag op één schot na veel minder in het spel voor. Net als op Lokeren wroette de Roemeen vooral anoniem op de akker die het middenveld was. Een akker zoals ook het eigen Sclessin er stilaan een is.
“We gaan proberen mee te spelen tot het einde,” aldus Demol, “maar ze nemen wel serieus onze wapens af.” En ‘ze’ zijn dit keer niet de spelleiders, maar de voetbalgoden, want ook centrale verdediger Jorge Costa hield aan het duel tegen Zulte Waregem een spierscheur over. Nader onderzoek maandag moest nog uitwijzen hoe lang de Portugees van de velden moet blijven, maar dat zou best een paar weken kunnen zijn. Zo moest D’Onofrio ook achterin schuiven. Het duo Onyewu- Sarr deed het al bij al niet slecht, alleen in het begin van de tweede helft kon Charleroi een paar keer dreigen. Maar een echt goed rapport kregen de twee van assistent-trainer Demol ook niet. “Bij voorzetten moet je op je man kleven, niet ergens in de buurt staan.” Bovendien vond Demol Sterchele nogal irritant aan zijn rechtstreekse tegenstander kleven. “En dan zie je”, zegt Demol, “dat Gooch noch Sarr zich voldoende laten gelden.” Lees : met iemand als Costa zou een neofiet in de eerste klasse het iets lastiger hebben gehad in dat trek- en duwwerk.
Harken
Met de streep in zicht is het dus voor Standard momenteel wat harken. “Ik heb er twee seizoenen gewerkt, ken het huis een beetje : ze zijn nog niet klaar met Standard”, meent Riga. “Niet in de beker, niet in de titelstrijd die volgens mij zal duren tot de laatste speeldag. Daarom vind ik niet dat Standard de pedalen aan het verliezen is. Tenslotte zijn zij toch de enige Belgische topploeg die nog aanwezig is op twee vlakken.”
Dat gevoel, dat alles nog kan, leefde vrijdagavond ook op Mambour. “Weer een puntje op verplaatsing, na Club, Lokeren en Charleroi”, klonk het strijdvaardig bij PhilippeLéonard. “We blijven meedoen, verliezen niet in moeilijke omstandigheden, laat ons maar doen.” En ook Onyewu, aan de basis van de eerste tegentreffer tegen Zulte (“Op een degelijk veld was dit nooit gebeurd, ik trapte in de grond in plaats van op de bal”), gelooft nog in de bekerkansen. “Zij waren niet beter dan wij. Iedereen schreef ons na de nederlaag tegen Gent ook al af. We leven nog.”
Of, zoals de fans het op Mambour in een spandoek schreven : “Doe ons dromen tot het einde.”
PETER T’KINT
