SK Beveren verraste zaterdagavond ei zo na Standard in eigen huis. De Waaslanders, voor het eerst onder Edy De Bolle, speelden goed gegroepeerd en technisch verzorgd voetbal op een hobbelig veld dat combineren niet eenvoudig maakte. De beste kans van de match was voor Gervinho, maar die miste. Standard kreeg één bal tussen de palen : een kopbal van Igor De Camargo werd netjes uit doel geranseld door Barry Copa. Tekst en uitleg van Laurent Macquet.
Waar plaats je dit gelijkspel, wat is het waard ?
Laurent Macquet : “Het is een resultaat dat vertrouwen geeft, maar het zal maar een goed resultaat worden als we volgend weekend thuis Cercle Brugge kloppen. Als dat niet gebeurt, dient dit punt nergens toe. Met vier op zes mag je tevreden zijn, dan houd je druk op Lokeren. Ik denk dat we met 34 punten in de eerste klasse blijven. Dat betekent dat we er nog twaalf moeten pakken : zeker de drie thuismatchen winnen en ook nog een keer op verplaatsing. We hadden dit seizoen nog niet veel geluk, misschien lacht het ons nog eens toe. Als je ons spel ziet, denk ik dat iedereen wel vindt dat wij geen voorlaatste mogen staan.”
Opvallend : een andere defensieve organisatie.
“We speelden met drie centrale verdedigers, defensief gaf dat stabiliteit. Nu komt het erop aan vanuit die organisatie naar voor te werken, om meer kansen te creëren. En proberen die af te werken, een probleem dat niet van gisteren dateert, destijds toen ik nog bij Charleroi voetbalde, was dat al zo met Beveren. Geen goal pakken, betekent alvast dat je niet verliest, voor een ploeg onderin is dat belangrijk. De bedoeling moet zijn, denk ik, om Seka iets dichter bij de spitsen te laten voetballen, zodat hij die twee wat meer in stelling kan brengen. Misschien dat we mits iets meer zelfvertrouwen iets meer zullen durven op aanvallend vlak.”
Was het een moeilijke week ?
“Ik ben pas maandagmorgen te weten gekomen dat er een trainerswissel was. We hebben eerst wat gewerkt op fysiek vlak en daarna tactisch. Je voelde een andere mentaliteit, zoals altijd bij een trainerswissel. Zij die spelen, stellen zichzelf weer in vraag en moeten bewegen om titularis te blijven ; en zij die niet spelen, ruiken plots dat ze weer een kans maken. Maar de individuele kwaliteiten blijven dezelfde. Tactisch is het weer wat anders. Edy De Bolle wil dat we opnieuw iets meer met een-tweetjes voetballen, met meer combinaties. Een beetje naar onze kwaliteiten, dingen die wij voor hebben op Moeskroen en Lokeren, vind ik. Als Edy ons redt, zal het een goeie trainer zijn ; als we zakken misschien niet, resultaten bepalen de waarde van een trainer.”
Opvallend : zowel jij als Seka blonken uit op Standard. Dankzij twee positiewissels ? Want jullie stonden niet meer op de flank zoals voorheen, maar centraal.
“Dat heeft met die andere tactische aanpak te maken. Ik speelde tot dusver in een 4-4-2 aan de linkerkant. Walter Meeuws kende ook mijn kwaliteiten, maar voor het evenwicht vond hij dat ik beter op de flank speelde. Er was niet veel volk in de kern dat dat kon. Bij Charleroi speelde ik daar ook, op zes, acht of tien. Ik raak er meer ballen, kan snel inspelen en de rest zo beter doen spelen. Misschien heb ik minder dat jagende dan Davy Theunis, maar als je met drie centrale verdedigers speelt, hoeft dat ook niet.”
Stel dat het nog fout loopt : is Beveren klaar voor een eindronde met tweedeklassers ?
“Ik zeker, maar ook de rest. We worden ervoor betaald, en ik maak me sterk dat we in de eerste klasse blijven. Al vind ik niet dat we nu al over barragewedstrijden moeten praten. Nog veel te vroeg !”
PETER T’KINT
