Met Valery Nahayo en Alpha Ba voegde AA Gent dit seizoen centraal achterin atletisch vermogen aan zijn selectie toe. Hun achtergrond mag dan wel verschillen, bevreesd zijn ze geen van beiden. ‘In wedstrijden mag je je niet amuseren.’

Op de openingsspeeldag tegen Cercle Brugge vormden ze met hun 1m90 per stuk het nieuwe imposante centrale duo van AA Gent en ook al trok een rode kaart hen uiteen, het visitekaartje was wel afgegeven. Valery Nahayo (27), een deze zomer gehaalde Burundees uit Zuid-Afrika, kan terugvallen op de cool van de ervaring. In Alpha Ba (21), een Senegalees uit Senegal die zich vorig seizoen al kon aanpassen in Gent, bruist de adrenaline van de jeugd.

Wie de voorbereidingswedstrijden tegen onder andere Lommel en Getafe zag, dacht: de eerste die straks in de competitie rood krijgt, wordt Alpha Ba. Maar het werd jij, Valery.

Alpha Ba ( lacht): “Dat is voetbal, hé.”

Valery Nahayo: “Op die manier heb ik al iets geleerd over het Belgisch voetbal en de scheidsrechters. De eerste match al rood krijgen is natuurlijk niet zo goed. Ik vond het niet correct, maar de wet is de wet en de Belgische regels liggen misschien iets anders dan in Zuid-Afrika. In Zuid-Afrika laten ze wel wat toe en krijgt de spits niet altijd het voordeel. Een spits kan ook een verdediger blesseren, hé. Maar ik ben Zuid-Afrika al vergeten, ik ben gefocust op hoe het hier gaat.”

Over jou, Alpha, wordt gezegd: hij zal kalm moeten leren blijven en niet te onstuimig in duel gaan.

Ba: “Ja, dat zijn jeugdzonden, maar ik merk dat het aan het verminderen is. Ik probeer wat meer te rekenen om kaarten te vermijden en niet altijd tussen te komen als het niet nodig is. In het begin was het moeilijk om niet te veel te tackelen en telkens weer mijn positie in te nemen. Valery helpt mij daarbij en dat is met Wilsen Arzo ook zo.”

Jullie spelen in een nationaal elftal en jullie voetbalden bij jullie vorige clubs, Kaizer Chiefs en US Ouakam, aan de top in respectievelijk Zuid-Afrika en Senegal. Kortom, jullie zijn wel iets gewend.

Nahayo: “Ik speelde met Kaizer Chiefs thuis voor 45.000 à 50.000 toeschouwers. Met vuvuzela’s. En je bent van niemand bang. Maar voor onze tegenstanders waren dat ineens heel veel toeschouwers en lawaai. Dan zag je wie er ervaring had en wie er onder de indruk raakte, want zelfs de communicatie op het veld werd onmogelijk door het lawaai.”

Ba: “Ik heb die vuvuzela’s ook weleens gehoord als we met Senegal tegen Mexico speelden. Zelfs na de wedstrijd nog. ( kijkt omhoog) Wooeeh!”

Klopt het dat het ritme van de vuvuzela het spel beïnvloedt, dat het voetbal in Zuid-Afrika daarom geen spel van bal aannemen en bal doorspelen is?

Nahayo: “Vooral de Zuid-Afrikaanse spelers hebben dat. Zuid-Afrikanen spelen geen direct voetbal, daarom dat er weinigen slagen in Europa. Zelfs niet de internationals.”

Ba: “Ze houden te veel van de bal.”

Nahayo: “Ja. Ze slagen alleen als ze fysiek sterk zijn en direct spelen. In Afrika is het tachtig procent indirect voetbal. Ze denken: voor ik de bal afspeel, moet ik er eerst nog iets mee doen. Met hun vuvuzela’s moedigen de supporters dat soort spel eigenlijk aan.”

Ba: “In Afrika dribbel je een tegenstander, je vertraagt wat tot er weer één komt en je dribbelt er nog één. En de supporters juichen. Maar in Senegal wel zonder vuvuzela’s. ( grijnst) Toen we met Senegal tegen Congo speelden, heb ik wel wat dingen meegemaakt. Ik stond rechtsachter en ik heb het warm gehad. ( grijnst) Zij zijn ervaren en profs van hoog niveau, sterk en snel, en ik was de jongste in de groep.”

Nahayo: “Doordat ik op mijn twintigste naar Zuid-Afrika ben gegaan, heb ik tegen grote Europese en Afrikaanse voetballers kunnen spelen. Ik heb tegen Ivoorkust gespeeld, twee keer met Drogba. Tegen Adebayor ook en Wayne Rooney, twee keer.”

Rooney werd naar verluidt niet zo vrolijk van die duels tegen jou.

Nahayo: “Hij beledigde mij elke keer en er waren ook problemen met de kapitein van Manchester United. Nadien is alles bijgelegd. Maar als je tegen zo’n grote ster speelt als verdediger moet je hem bij het eerste balcontact toch even raken? ( lacht)”

Ba ( schatert): “Je moet als verdediger laten voelen dat je er bent. Zij, de aanvallers, laten het toch ook voelen?”

Nahayo: “Als je een harde aanvaller tegenover je krijgt, moet je als verdediger ook hard zijn, maar wel met respect.”

Ba: “In wedstrijden mag je je niet amuseren als verdediger. Zelfs niet op training. Je moet altijd voor honderd procent gaan.”

Basket en touwtje springen

Trond Sollied is zelf een voormalige centrale verdediger en international. Schept dat een band?

Ba: “Ha ja, was hij dat? Hij stuurt je als verdediger in elk geval goed bij.”

Nahayo: “Dat had hij mij gezegd, ja, dat hij vroeger ook centrale verdediger was. We weten niet wat hij denkt, maar we weten wat hij wil. Hij observeert veel en komt dan met heel concrete, directe aanwijzingen.”

Ba: “Zoals hoe je moet staan ten opzichte van elkaar, altijd dekking geven. Als de een in duel gaat, moet de ander rugdekking geven.”

Hoe vertrouwd zijn jullie met verdedigen in zone en uitvoetballen?

Nahayo: “We speelden in Burundi niet in zone, maar met mandekking en een libero. In Zuid-Afrika speelde mijn eerste ploeg zo ook: 3-5-2. Elke keer. En ik was een van die twee mandekkers. Bij de nationale ploeg van Burundi hadden we een Burundees die in Duitsland was gevormd als trainer. Hij heeft het verdedigen in zone ingevoerd in een 4-4-2. Maar dat was telkens maar één week en dan moest ik weer omschakelen in Zuid-Afrika. Maar alles is veranderd met mijn transfer naar Kaizer Chiefs, waar we met vier in zone speelden.”

Ba: “Ik heb altijd met vier achterin gespeeld. Ik kon duels winnen, maar wat er daarna moest gebeuren, meevoetballen, daar lag mijn probleem. Maar nu gaat dat. Ik voel me daar op mijn gemak bij.”

Nahayo: “Ik heb geleerd om in zone te spelen in Zuid-Afrika. Alpha leert zijn positiespel te verbeteren in Europa en energie over te houden in plaats van altijd achter de man te lopen. Ik zie dat het de goede kant op gaat.”

Ba: “Valery is veel meer ervaren dan ik. Hij speelt ook al langer centraal. Ik stond vroeger in de nationale ploeg op de zijkant. Maar nu zou ik geen rechtsachter meer kunnen spelen, ik ben te gespierd geworden.”

Nahayo: “Soms krijg je een snelle aanvaller die niet sterk is tegenover je, soms is het een sterke die niet zo snel is. Elke keer leer je hoe je ertegen moet spelen. In Zuid-Afrika had je veel snelle aanvallers, vooral dans lecouloir, de ruimte, maar veel kracht hadden ze meestal niet. Hier zijn de spitsen en het voetbal tactisch én fysiek: alles zit erin. In Zuid-Afrika zijn er bovendien veel spelers die hun positie niet respecteren.”

Ba: “In Senegal was het net zo. Dat was daarom ook mijn grootste probleem toen ik hier kwam: le replacement. Ik was in Senegal niet gewoon om op mijn positie te blijven. Je ziet er vaak spelers die ineens op de andere flank staan, begrijp je. ( glimlacht)”

AA Gent was op zoek naar grotere, atletische centrale verdedigers en dat zijn jullie. Vooral jij bent bovendien niet traag voor je lengte, Valery.

Nahayo: “Ik heb twee jaar basket gespeeld in eerste klasse voor ik in eerste klasse voetbalde. Ik voetbalde op zaterdag en op zondag ging ik basketballen. Maar ik kreeg last aan de enkelpezen door eerst op gras te spelen en dan op harde ondergrond. De dokter raadde mij aan om voor één sport te kiezen. Dat is voetbal geworden. Maar het is in zekere zin ook goed geweest: basket gaat heel snel en je leert springen.”

Dat valt ook bij jou op, Alpha, je sprongkracht.

Ba: “Ik doe elke avond aan touwtjespringen. Heel veel. Als we ’s ochtends getraind hebben, warm ik zo ’s avonds nog wat op.”

Vader en moeder

Heeft jullie jeugd in Afrika jullie gehard?

Ba: “In Senegal was het weleens onrustig aan de grens met Gambia, maar mijn jeugd is altijd kalm geweest. Leven in Afrika is niet altijd gemakkelijk, maar het maakt wel dat er veel problemen van je af glijden als je in Europa komt. Mijn familie deed alles voor mij, dus nu ik de kans krijg, doe ik iets terug voor hen. Ik woonde in Senegal samen met mijn moeder, want mijn vader is verongelukt. Mijn oudere zus is gehuwd en mijn broer is altijd bij onze oma opgegroeid. Dus ik doe alles voor mijn moeder. Het was hard voor ons om elkaar los te laten. Ik ben haar jongste kind en zij is alleen. Dus elke keer als ik terugga naar Afrika en weer naar België moet vertrekken, c’est chaud, hein.”

Nahayo: “Ik ben geboren en opgegroeid in Burundi, maar door de onlusten ben ik met mijn familie twee jaar gevlucht naar Congo. Nadien zijn we teruggekeerd naar Burundi omdat ik zo verder kon voetballen en studeren. Uiteindelijk waren het meer politieke problemen dan problemen tussen de mensen. Als je je niet met de politiek bemoeide, lieten ze je gerust. Maar ik heb als kind alles gezien. Moorden en lijken, mensen die omkwamen van de honger, kadavers die er één, twee weken lagen. Gelukkig is dat nu geschiedenis en heb ik het niet de hele tijd moeten aanschouwen. Mijn vader was redelijk streng en telkens als er gevaar dreigde, vertrokken we. Als de oorlog in Gent woedt, ga je in Brussel wonen, niet? Want je weet nooit wie er problemen met je heeft. Dus kon ik die vreselijke dingen alleen onderweg zien. Gelukkig ben ik er daardoor niet zo door getekend, maar het blijven dingen die een kind eigenlijk niet zou hoeven te zien.”

Jij hebt al twee keer je land verlaten, Valery, door naar Congo te vluchten en door in Zuid-Afrika te gaan voetballen. Jij, Alpha, kwam rechtstreeks van Senegal naar België. Dat moet de stap naar Europa anders maken voor elk van jullie.

Nahayo: “Van Burundi naar Zuid-Afrika gaan viel mij heel zwaar. Ik heb veel geweend.”

Ba ( lacht): “Daaraan zie je: Afrika is niet zoals hier. Hier moet je vroeger het huis uit. Zelfs als je dertig bent, kun je in Afrika nog gewoon bij je familie thuis wonen.”

Nahayo: “Ik hing elke dag aan de telefoon met mijn vader en moeder. En klagen dat het weer koud was en de training zwaar. Maar ze zeiden me altijd dat ik door dat te doorstaan zou slagen. Maar een maand voor ik terug naar huis mocht, kon ik mij niet meer concentreren op het voetbal. Ik zat de dagen af te tellen.”

Ba: “In mijn eerste jaar hier kende ik niemand. Ik belde de hele dag naar mijn moeder. Mijn belkrediet vloog erdoor. Nu gaat het beter, ik heb de stap gezet.”

Over stappen zetten gesproken: je trip naar de oefenstage in Spanje vorig seizoen verliep nogal moeizaam, niet?

Ba ( lacht): “Ik kon in mijn eerste seizoen niet naar de stage met het vliegtuig omdat mijn testperiode afliep en de datums op mijn papieren niet allemaal dezelfde waren. Dus ik ben de groep met de trein achterna gereisd. De terugreis verliep probleemloos, maar we zijn 24 uur onderweg geweest naar ginder, denk ik. Het liep er vol volk in elk station, maar GuntherSchepensen ik werden er telkens uitgepikt voor controle door de politie. Ongelooflijk. Gunther toonde hen telkens het papier met de juiste datum, maar op den duur werkte het wel op zijn zenuwen. ( grijnst) Ik heb het gelukkig over mij heen laten gaan.”

Wat is jullie motivatie om het te maken bij AA Gent?

Ba: “Voor mij is dat om mijn familie te helpen. Als ik iets doe, is het voor mijn familie. En voor mijn eigen toekomst.”

Nahayo: “Hij heeft een groot voordeel: hij kan iemand worden en ooit zál hij als voetballer iemand worden, want hij heeft voorgangers die bewezen hebben dat het mogelijk is als Senegalees. Mijn land is anders dan Senegal. Senegal heeft grote voetballers gekend, maar in Burundi is nog niemand opgestaan van wie je kunt zeggen: die heeft voor een grote club gespeeld. We trainden ’s namiddags en ’s morgens zaten we op school. Voetballen was gewoon om ons te amuseren. Dus wil ik graag zo hoog mogelijk voetballen. Ons doel is dat de supporters later zeggen dat je hier iemand geweest bent, dat je je gegeven hebt voor de ploeg, dat we een herinnering achterlaten.”

Ba: “Ja, en dat we prijzen gewonnen hebben.”

Nahayo: “Ik wil dat de ploeg Champions League kan spelen. Ik wil bij de winning teams zitten, want de tweede plaats telt niet in de sport. Ik heb het geluk gehad in Zuid-Afrika elke keer de beker te kunnen winnen, maar ik ben nooit kampioen gespeeld.”

Ba: “Voor mij was het net hetzelfde in Senegal: altijd de beker gewonnen, maar nooit de titel.”

Nahayo: “Je hebt van die spelers die elke keer kampioen worden. Ze spelen drie keer kampioen, ze veranderen van ploeg en ze spelen weer twee keer kampioen. Dus koester ik de ambitie om hier ook een keer kampioen te worden.”

DOOR RAOUL DE GROOTE – BEELD BRECHT GORIS (REPORTERS)

“Gunther en ik werden er telkens uitgepikt voor controle door de politie.” Alpha Ba

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content