Cheikhou Kouyaté is afwezig op de Afrika Cup en heeft dus tijd genoeg voor een interview. De Senegalees spreekt en analyseert. Kompany? ‘De beste verdediger ter wereld.’ Messi? ‘Een buitenaards wezen.’ Juhász? ‘Ik bleef verweesd achter.’
Met een brede glimlach installeert Cheikhou Kou-yaté zijn lange lijf in de luxueuze lobby van het vijfsterrenhotel in Belek waar paars-wit verblijft. Anderhalf uur lang praat hij honderduit, de ene keer verrassend, dan weer vertrouwelijk, soms ook hilarisch.
In iets minder dan zes maanden tijd had je een unieke drieslag kunnen slaan. Je trad aan op de Olympische Spelen, speelde in de Champions League en je had nu eigenlijk op de Afrika Cup actief moeten zijn.
Cheikhou Kouyaté: “Eigenlijk wel, ja. Ik zou liegen als ik zeg dat ik blij ben dat ik hier nu op stage ben in plaats van op de Afrika Cup. Ik ben zeer teleurgesteld, maar dat hoort nu eenmaal bij de sport. We speelden gewoon heel slecht in de twee barragewedstrijden tegen Ivoorkust. In Ivoorkust verloren we en thuis werd de wedstrijd een kwartier voor tijd stilgelegd (bij een 0-2-stand, nvdr) omdat het hek van de dam was bij onze supporters. Ze gooiden allerlei zaken op het terrein, soms zelfs stenen. Dat neemt niet weg dat onze uitschakeling logisch en terecht was. De Ivorianen hebben een geweldig elftal, vol ervaren spelers. Wij daarentegen hebben vooral talentvolle jongeren, die pas over een paar jaar op de top van hun kunnen zullen presteren. De volgende keer kwalificeert Senegal zich.”
Senegal dat de Afrika Cup mist, is dat hetzelfde als de Rode Duivels die niet naar het EK 2012 gingen?
“Onze supporters begrijpen niet dat een getalenteerd team als het onze het niet tot op de Afrika Cup schopte. Bij de Rode Duivels lijken de puzzelstukjes op hun plaats te vallen. Het valt op dat de Rode Duivels weer plezier in het spel hebben en dat de supporters de weg naar het stadion teruggevonden hebben. Marc Wilmots combineert een vechtersmentaliteit met spelplezier en dat slaat aan.”
Bespuwd
Hoe kwam het dat de prestaties van Senegal de laatste tijd ver onder de verwachtingen bleven?
“De zo kenmerkende Senegalese spirit was weg. Het was ieder voor zich. We wilden niet meer knokken voor elkaar en er was sprake van groepjesvorming. Talent genoeg, maar met die mentaliteit kom je nergens. Voor het toernooi waren er een heleboel mensen die me vroegen waarom ik niet in de basis stond. Mijn antwoord op die vraag was dat ik nog geen vaste plek had kunnen bemachtigen in dit topteam. Want vergis je niet, er lopen heel wat getalenteerde sterren rond bij ons, jongens die in hun club vaak de beste verdediger of middenvelder zijn.”
Jullie zitten inderdaad niet bepaald krap wat steraanvallers betreft: Moussa Sow schittert bij Fenerbahçe, Papiss Cissé doet het goed bij Newcastle en de pas naar Chelsea verkaste Demba Ba is de nieuwe sensatie van de Premier League.
“Dat klopt, maar in de kern van Ivoorkust lopen wel kleppers van een ander kaliber rond. Of wat dacht je van Kolo Touré, Yaya Touré en Didier Zokora. En dan heb ik Didier Drogba nog niet vernoemd. Demba Ba is goed op weg om Drogba te evenaren, maar voor de rest moeten wij het stellen met jongeren die weliswaar talentvol zijn, maar die wel nog alles te bewijzen hebben. De jongens met wie we op de Spelen aantraden, moeten de basis van het nieuwe Senegal vormen. Geef ons nog twee jaar.”
Wat herinner jij je nog van het WK 2002, toen Senegal tot in de kwartfinales doorstootte?
“Ik was toen amper twaalf, maar ik kan me de beelden nog zo voor de geest halen. Eerst was er de volstrekt onverwachte zege tegen Frankrijk, dat toen nog regerend wereldkampioen en Europees kampioen was. Die dag heeft er, op de president na, niemand gewerkt in Senegal. De jongens die schitterden op dat WK hebben de natie hoop gegeven. Khalilou Fadiga, Aliou Cissé, Ferdinand Coly, Bouba Diop en El Hadji Diouf zijn dan ook echte helden geworden dankzij hun prestaties op dat WK. Enkele maanden geleden was er nog een groot feest voor het tienjarig jubileum van die historische wedstrijd. Alle spelers waren daar en het was echt een geweldig feest.”
Voor je in 2012 Senegalees international werd, stond je op het punt om de Belgische nationaliteit aan te vragen. Was dat louter om sportieve redenen of voel je je echt Belg?
“Dat was voor het voetbal uiteraard. Ik wilde geen enkele brug opblazen, maar toen de Senegalese voetbalbond geen interesse toonde, heb ik er inderdaad even aan gedacht om Rode Duivel te worden. Ik zou het een eer gevonden hebben om voor België uit te komen, maar zodra ik door Senegal werd opgeroepen, heb ik dat plan laten varen. Achteraf bekeken denk ik dat mijn landgenoten het niet bepaald geapprecieerd zouden hebben als ik me had laten naturaliseren. Ik ben de eerste jongen uit mijn wijk (in Dakar, nvdr) die het tot international heeft geschopt. Ik beleef de droom van velen en ben een soort ambassadeur voor hen. Mijn eerste cap was dan ook voor een heleboel mensen uit de wijk een emotioneel moment.”
Zou men jou als een verrader gezien hebben als je nu Rode Duivel was geweest?
“Ongetwijfeld! De mensen zouden gedegouteerd geweest zijn, ze zouden me beledigd hebben, sommigen zouden me zelfs bespuwd hebben. Gelukkig heb ik dat dus niet gedaan. De vele Senegalese voetballers die zich tot Fransman lieten naturaliseren, beleven niet zo’n fijne tijd als ze een keer terug in Senegal zijn.”
Kompany
Ben je middenvelder of verdediger bij Senegal?
“Iets tussen de twee. Maar laat ons zeggen dat ik ook daar mijn imago van box-to-boxspeler stilaan kwijt begin te raken. Men ziet mij steeds meer als een zuivere verdediger.”
Het centrale duo van de Rode Duivels is Vincent Kompany en Thomas Vermaelen. Misschien was het ook in dat opzicht niet slecht om voor Senegal te kiezen.
“Ik geloof heel erg in mezelf, hoor! Als ik zeg dat ik kans maak om te spelen, dan zal ik ook spelen. Niets is onmogelijk als je ambitie hebt.”
Je mag ambitie hebben zo veel je wilt, er zijn altijd maar elf plaatsen.
“Ik weet wel dat elke voetballer zegt dat hij ambitieus is, maar bij de meesten zijn dat niet meer dan praatjes. Dat is bij mij niet het geval, maar ik moet wel toegeven dat Vincent Kompany écht te goed is. Vincent is gewoon de beste verdediger ter wereld. Zet hem bij Real Madrid of Barcelona en hij zal ook spelen. Hij heeft alles. Hij is mijn voorbeeld. Als ik naar een wedstrijd van hem kijk, volg ik hem de hele tijd. Dat is de beste manier om bij te leren. Ook Kompany heeft weleens een mindere periode, zoals elke speler, maar een Kompany in vorm raak je niet voorbij. Vraag maar aan Wayne Rooney hoe goed Kompany is.”
Rooney kan hij wel de baas, maar zou Kompany ook Messi kunnen neutraliseren?
“Lionel Messi is echt abnormaal goed. Hij is geen voetballer, maar een buitenaards wezen.”
Hoe zou jij je voorbereiden op een duel met Messi?
“Ik kan je verzekeren dat ik er niet bang voor zou zijn. Toen men mij voor de loting van de Champions League vroeg tegen wie ik wilde spelen, zei ik meteen: ‘Manchester United of Barcelona.’ Elke profvoetballer droomt ervan om tegen zulke sterren te kunnen spelen. Ik krijg al kippenvel als ik nog maar denk aan een duel met Rooney of Messi. Het zou goed kunnen dat ze me belachelijk maken, maar dan weet ik tenminste waar ik aan moet werken. Als God het wil, speel ik binnen enkele jaren misschien zelfs in hun competitie. Wat zeg ik, binnen enkele maanden misschien al.”
In Spanje of in Engeland?
“Als ik Anderlecht verlaat, zal het voor de Premier League zijn. De Bundesliga zegt me ook wel wat, maar alleen de Engelse competitie geeft me kippenvel. Een transfer naar Rusland of Qatar zegt me op dit moment hoegenaamd niets. Ik heb een carrièreplan. Ik weet dat ik de troeven heb om op hoog niveau mee te draaien, het is nu aan mij om de zaken niet uit de hand te laten lopen.”
Wat bedoel je daarmee?
“Er is zo veel dat kan mislopen. Ik zou kunnen denken dat ik het al gemaakt heb omdat ik bij Anderlecht speel. Maar het valt op dat de grootste spelers ook de meest bescheiden jongens zijn. Er zijn ook andere verleidingen, denk maar aan alcohol, vrouwen en geld door ramen en deuren gooien.”
Vorige zomer werd jouw naam bij Newcastle, Dortmund, Anzji en Zenit genoemd.
“Interesse is pas concreet wanneer er een officieel bod wordt uitgebracht. Dat heeft Anderlecht tot op heden nog niet gekregen. Toen ik op vakantie was in Senegal vroeg men mij waarom ik al die mooie clubs had geweigerd. (lacht) Het is niet omdat het in de krant staat dat het ook klopt. Ik weet alleen dat ik tot het einde van het seizoen bij Anderlecht blijf. Ik ben hier aan iets begonnen en dat wil ik afmaken. Ik maak me op voor een grootse terugronde en een nieuwe titel.”
Die titel is toch allang binnen…
“Hoegenaamd niet! Stel je maar eens voor wat er gebeurt als we twee keer na elkaar verliezen. We zouden beginnen te twijfelen en onze concurrenten zouden zelfvertrouwen tanken. Januari zal een moeilijke maand worden. We treffen Gent in de beker en moeten daarna de strijd aanbinden met Zulte Waregem, Lokeren en Standard. En we moeten ook nog naar Club Brugge.”
Giggs, Cavani, Suárez
Wat heb je geleerd uit de Champions Leaguewedstrijden?
“Dat ik klaar ben om naar een grotere competitie te trekken. Nu weet ik het wel zeker. Ook op de Olympische Spelen bracht ik het er tegen jongens als Ryan Giggs, Edinson Cavani en Luis Suárez goed af. Door tegen hen te spelen weet ik nu waaraan ik moet werken. Mijn inspeelpass en concentratie moeten nog beter. Ik ga er soms iets te snel van uit dat de wedstrijd gespeeld is. Wat dat betreft, zou ik een voorbeeld aan Marcin Wasilewski moeten nemen, die is altijd 200 procent geconcentreerd.”
Kwam je in de Champions Leaguewedstrijden iemand tegen die jou voor schut heeft gezet?
“Thuis tegen Málaga was Javier Saviola toch een helft lang ongrijpbaar.”
Wie zijn jouw voorbeelden?
“Mijn grootste inspiratiebron speelt niet meer. Dat was Roland Juhász. Hij was mijn gids, degene die van mij een strijder en een leider heeft gemaakt.”
Bleef je dan verweesd achter toen hij naast de ploeg viel?
“Zeker weten. Vooral omdat ik me nog niet klaar voelde om de leiding van de defensie op mij te nemen. Juhász heeft me vaak gezegd dat ik veel moet praten om een leider te kunnen zijn. Dat ik dat vandaag doe, heb ik aan hem te danken.”
Ook met Bram Nuytinck klikt het wonderwel.
“Na amper een week had ik het gevoel dat hij hier al vijf jaar speelde. Het klikt supergoed. Hij heeft talent zat en hij heeft ook ballen aan zijn lijf. Er zijn spelers die in hun eerste seizoen bij Anderlecht op safe spelen zodat ze toch maar geen fouten kunnen maken. Bram niet, die gaat er vol voor. Hij had snel begrepen dat je hier weinig krediet krijgt en dat je dus maar beter meteen goed kunt zijn zodat je niet in het sukkelstraatje belandt. Hij heeft de gebruikelijke aanpassingsperiode als het ware overgeslagen.”
Hoe communiceren jullie met elkaar?
(begint te lachen) “Hij praat Engels tegen mij, wat ik niet versta, en ik praat Frans tegen hem, maar dat begrijpt hij dan weer niet. Gelukkig kunnen we ons nog wel behelpen met gebaren. Lachwekkend, maar het werkt wel.”
Mager mannetje
Zie je jezelf ooit nog op het middenveld spelen bij je club?
“Normaal niet, neen. Ik heb mijn positie nu wel definitief beet. Er zijn genoeg voetbalkenners zoals Hein Vanhaezebrouck en Ariël Jacobs die me daarop gewezen hebben. Er zijn heel wat mensen die me gezegd hebben: ‘Het is niet zeker dat je geen grote carrière zou kunnen uitbouwen als middenvelder, maar als verdediger weet je zeker dat je het ver zult schoppen.’Ik heb er dus goed aan gedaan om – net zoals Kompany trouwens – een rijtje achteruit te schuiven.”
Heb je nog andere voorbeelden?
“Pepe, Carles Puyol, Gérard Piqué.”
Ben je fan van Piqué of van zijn vriendin?
“Ha, Shakira… (lacht) Piqué heeft goeie smaak.”
Denk je dat tegenstanders onder de indruk zijn van jouw fysieke verschijning?
“Er zijn vast aanvallers die denken: ‘Ho, wat een mager mannetje, die gaat weinig gewicht in de schaal kunnen werpen.’ Het is alleen maar in mijn voordeel dat ze me onderschatten. Ik ben niet de meest gespierde verdediger, maar ik ben pezig en sta stevig op mijn benen. Loop maar eens tegen mij, dan zul je het wel merken.”
DOOR PIERRE DANVOYE IN TURKIJE – BEELDEN: IMAGEGLOBE
“Misschien zet Messi me voor schut als ik tegen hem speel, maar dan weet ik tenminste waar ik aan moet werken.”
