Ihor Plastoen (29) zag zijn voorbeeldige topsportmentaliteit beloond worden. Onder Jess Thorup kreeg hij bij KAA Gent een vaste basisplaats naast Michael Ngadeu. Daardoor lonkt ook het EK voor de Oekraïense centrale verdediger.
I hor Plastoen: ‘Mijn landgenoten van Oleksandrija op de laatste speeldag van de groepsfase in de Europa League, dat is speciaal. Met verdediger Denys Mirosjnitsjenko en middenvelder Kyrylo Kovalets speelde ik nog samen. Alleen is dat eenmaal op het veld niet van tel. Daar primeert enkel de groepswinst. Want zo komen we in de zestiende finales uit tegen een team dat als tweede eindigt. Bovendien mogen we dan eerst op verplaatsing. Bij winst blijven we ongeslagen Europees. Het zou de bevestiging zijn van onze groei.
‘Ik ben niet de persoon die zichzelf op de eerste plaats zet. Alles gebeurt bij mij in functie van het team. Ik heb wel altijd wat inlooptijd nodig. Ook bij Ludogorets duurde het even vooraleer ik in het elftal geraakte. In Gent ondervond ik sinds mijn komst in de zomer van 2018 moeite met de omschakeling naar een meer fysiek spel, terwijl ook de confrontatie met snelle en beweeglijke spitsen iets langer tijd vergde dan voorzien. ‘Onze coach heeft gelijk als hij aangeeft dat we enkel aan de top kunnen meedraaien als we het aantal clean sheets verhogen. Een sterke en stabiele defensie is altijd een wapen. Ik reken daar ook de aanvallers en middenvelders bij, want in het moderne voetbal kan je je niet permitteren om je verdedigende taken te verwaarlozen. Het geeft me voldoening als we de nul houden. Mentaal mag je dat aspect niet onderschatten. Achterin zijn wij de laatsten die tegentreffers moeten vermijden. Dan is het logisch dat daar af en toe emoties mee gepaard gaan.’
Kettingreactie
‘De verstandhouding met Mike ( Michael Ngadeu, nvdr) is opperbest. Wij hebben niet veel woorden nodig om elkaar goed te begrijpen. Een schreeuwer ben ik niet. We doen onze job, zonder dat een van ons echt de leiding neemt. Hét voordeel is dat we beiden voldoende gestalte hebben en sterk zijn in de lucht.
‘Ik kende vorig seizoen twee tot drie moeilijke maanden, toen ik totaal niet aan spelen toekwam. Echt panikeren daarover deed ik nooit, omdat ik voelde dat ik er fysiek nog niet helemaal klaar voor was, terwijl ik toch iemand ben die graag hard werkt. Natuurlijk zit je dan wel eens in de put. Mentaal was dat niet makkelijk. Gelukkig was er Tatyana en de kinderen, als afleiding. Ik zat veel in de fitnessruimte en trainde soms individueel bij. Wat vandaag niet is, kan er morgen snel zijn. In topsport moet je altijd paraat staan, zeker gezien het vaak drukke schema. Een trouw soldaat moet altijd voorbereid zijn op de oorlog.
‘Net als het team voel ik me beter worden. Winnen verandert veel: het vertrouwen neemt dan toe en dat zorgt voor een kettingreactie in het hele organisme. KAA Gent kan nog sterker worden, want we zijn nog niet top. Dat hopen we te zijn in maart, van zodra de play-offs zullen starten en money time eraan komt. ( lacht) The best is yet to come. Het niveau dat we momenteel halen, stemt me al tevreden. We kennen ons werkpunt: meer efficiëntie tonen, de vereiste van topvoetbal.’
Mentale zone
‘Top drie is een realistische doelstelling, maar ik kwam naar KAA Gent om kampioen te spelen. We willen het allemaal zo graag. Dat lijkt me ook logisch. Jess Thorup weet ook goed waarmee hij bezig is en staat voor duidelijkheid. Eind vorig systeem veranderde de coach onze veldbezetting, waar wij als spelers eerst wat aan moesten wennen. We zitten nog altijd in de bouwfase.
‘Daarnaast hamert de trainer op het familiegevoel binnen de groep. Solidariteit creëren, als cruciale voorwaarde voor succes in team. Hij wil iedereen helpen. Ik werd in januari voor de derde keer vader. Na Danyil in 2015 en Diana in 2017 kwam er met Damian nog een zoontje bij. In onze Oekraïense mentaliteit moet je daar niet per se bij zijn. Als de coach je nodig heeft, telt dat eerst. Ik mocht van hem toen wel de laatste training overslaan en moest niet mee op hotel, maar ik zat voor de bekerwedstrijd tegen KV Oostende wel gewoon in de wedstrijdkern. Omdat ik bij het één-op-ééngesprek duidelijk had aangegeven dat ik klaar zou zijn voor de strijd. In mijn geest en mijn mentale zone is dat normaal. Als de kinderen te veel lawaai maken of te druk zijn, dan trek ik de dag voor een competitieduel naar ons oefencomplex om daar te overnachten. Waarom niet? Je hoofd moet vrij zijn. Ik heb die focus nu eenmaal nodig. Mijn vrouw weet dat. ( lacht) Ik mag het doen. Ze stemde in.’
Het charisma van jeugdidool Sjevtsjenko
In november vorig jaar debuteerde Ihor Plastoen bij de nationale ploeg, onder de vleugels van bondscoach Andrij Sjevtsjenko met een 4-1-nederlaag in de Nations League bij Slovakije. ‘Ook al ben ik geen vaste waarde achterin, toch bezorgde de plaatsing voor het EK me een bijzonder trots gevoel’, zegt de rechtsvoetige centrale verdediger, die nog tot 2022 onder contract ligt bij KAA Gent. ‘Ik kwam er deze campagne bij en kon mee profiteren van de opgang sinds Sheva het team in juli 2016 overnam van Michajlo Fomenko. Hij beschikt met Mauro Tassotti en Andrea Maldera over twee assistenten die een Italiaans regime installeerden. Je voelt je net op school, want iedereen moet goed luisteren en aandacht besteden aan details. En voor onze nationale held – samen met Serhij Boebka en de broers Vitalii en Vladimir Klitsjko – steken we met plezier een tandje bij. Sheva is slim en kan met zijn charisma veel gedaan krijgen. Mijn jeugdidool installeerde een winnaarsmentaliteit en maakte heel wat spelers bewust van hun kwaliteiten.’
Het loonde, want Oekraïne won zowaar kwalificatiegroep B, voor Portugal, Servië, Luxemburg en Litouwen. Volgend jaar volgen na twee oefeninterlands (27 maart in Frankrijk, vier dagen later in Polen) de EK-pouleduels in Nederland (14 juni, Amsterdam), Oostenrijk (22 juni, Boekarest) en de winnaar van barrage D of A (18 juni, Boekarest). ‘Het gebeurde nog nooit dat onze nationale ploeg meer dan een jaar ongeslagen is’, glundert Plastoen. ‘Ik kijk uit naar die eindronde, maar eerst bij die 23 geraken…’
