Anderlecht zocht een concurrent voor de titel en vond er zondagavond een. Standard leerde de Brusselaars in eigen huis een lesje in techniek, kracht en snelheid.
Dit kon opnieuw het avondje van Walter Baseggio worden. Sterk aanwezig dit seizoen, vooral in de thuiswedstrijden van Anderlecht. Al vier goals op zijn conto, niet meer geblesseerd, rijp voor het definitieve orgelpunt, dat straks met een overgang naar Italië moest worden bekroond. Er wordt gepraat over een contractverlenging, maar dat is slechts voor de schijn, het doel blijft het Calcio. Winst tegen Standard, na een slappe maand september opnieuw goed bezig, kon Anderlecht definitief in de ruimte lanceren. Een wervelend avondje voetbal gooide evenwel het hele gebeuren opnieuw open. Een avond in fasen.
14′ Drie driehoekjes op links tussen Deschacht, Baseggio en Kolar spelen het paars-witte nummer tien links in de hoek volledig vrij. De voorzet levert evenwel niks op.
Aimé Anthuenis : “Toen ik bij Anderlecht kwam, dacht ik eerlijk gezegd in eerste instantie aan Oleg Iachtchouk als bindmiddel tussen mijn verdedigende middenvelder en mijn offensieve. Maar Oleg was voortdurend geblesseerd en Walter deed het goed op die plaats. Hij schitterde later in de Champions League en werd Profvoetballer van het Jaar. Dat hij daarna bleef hangen, heeft volgens mij met een paar factoren te maken. Eén : het vertrek van de hele linkerkant, met Dheedene, Goor en Radzinski. Twee : het vertrek van Scifo en Zetterberg, waardoor hij zijn plaats in de hiërarchie van de club moest zoeken. Pas dit seizoen hervindt hij zijn niveau van twee jaar terug. Waarom ? Volgens mij omdat hij, zowel bij de nationale ploeg als bij de Rode Duivels omringd is door jongens die royaal hun werk doen. Goor, Clement en Mpenza bij de nationale ploeg ; Kolar, Hasi en Wilhelmsson bij Anderlecht. Volgens mij kan zijn offensieve inbreng nog beter. Ik weet ook dat hij na een lange bal van veertig meter onmogelijk nog de voorzet van de spits kan afwerken, maar ik denk dat zijn spel nog rijker zou zijn, mocht hij de lange bal afwisselen met kort tikwerk aan de rand van de zestien. Een tiental goals per seizoen is eigenlijk een minimum voor hem.”
17′ Moreira wurmt zich uit een kluwen van spelers en stuurt Emile Mpenza weg. Michal Zewlakow komt te laat sluiten en dekt de Standardspits aan de buitenkant. Mpenza scoort. Baseggio loopt terug en scheldt Zewlakow de huid vol.
Enzo Scifo : “Wat mij opvalt, is een andere mentaliteit. Als je met hem praat, is het speelse, het jongensachtige verdwenen en praat je met een voetballer die een mening heeft. Tweede punt dat me dit seizoen opvalt : hij heeft niet langer last van kleine blessuurtjes, ogenschijnlijk verzorgt hij zich beter. Walter lette vroeger nooit op zijn voeding. Een cola hier, een zakje chips daar, het ging er vlot in. Als je speelt, kan dat à la limite nog, omdat je voldoende energie verbruikt, maar hij deed het ook toen hij geblesseerd was. Dat zie ik niet meer.”
22′ Baseggio gaat met Bisconti het duel aan en verovert de bal, rukt ermee op en bedient net voor de zestien links Mornar. Die werkt af (1-2).
Werner Deraeve : “Wij speelden Walter destijds bij de jeugd offensief overal wat uit, voor hij in een 3-4-3 een positie als nummer 6 innam, een centrale jongen die voor infiltraties moesten zorgen. Walter was geen nummer 4, bij ons het vaste cijfer van de verdedigende middenvelder, of een 10, de tweede spits in steun van het nummer 9. Walter is volgens mij in de perceptie van de mensen het slachtoffer van zijn nummer. Hij draagt 10, maar is geen 10. Een tien speelt drie vierde van de tijd voor de bal, Walter is iemand die de meeste tijd achter de bal moet spelen. In dat geval mag niemand verbaasd zijn door de kwaliteiten van zijn spel.”
54′ + 60′ Standard heeft net voor de 1-3 gezorgd, langs Walasiak, maar vooral navoorbereidend werk van Mumlek die Zewlakow en De Boeck voor schut zet. Baseggio maakt zich opnieuw druk en vecht even later, over zijn toeren, een robbertje uit met Moreira. Beiden krijgen geel. Zes minuten later glijdt Bisconti de bal uit zijn voeten. Emile Mpenza bedient Kaklamanos aan de verste paal en het is 1-4.
Pär Zetterberg : “Jaag ik hem op ? ( Grijnst.) Dan ben ik toch nog voor iets nuttig… Dat is onze taak, denk ik, oudjes moeten de jongeren doen lopen. Ik weet dat hij vorig seizoen een moeilijk seizoen kende, maar hij heeft er nu alle belang bij geconcentreerd te blijven. Een goeie les voor later, want als hij elders gaat voetballen, zal de concurrentie nog veel scherper zijn. Globaal verdient hij voor dit seizoen vooral lof, ik vind hem vrij regelmatig. Maar het moet blijven duren, een kampioenschap duurt 34 wedstrijden, geen 12 of 13. Op die plaats word je wel het vaakst gezien, omdat je zoveel in balbezit bent. Gaat het dan iets minder goed, dan valt het direct op. Middenvelders staan meer onder druk, want het is daar dat je een slag, een wedstrijd, wint of verliest. We hebben de strijd tegen Celtic en Standard verloren op het middenveld. Walter moest scoren, laten scoren, recupereren… Soms vraagt men van hem iets te veel, denk ik.”
66′ Fysiek eist een zware week zijn tol. De strijd met Standard is verloren, de match in de match tegen Bisconti op een dichtbevolkt middenveld ook. Meer en meer laat het nummer tien van paars-wit zich afzakken tot in de rug van Hasi, om nog slechts met – heel precieze, het dient gezegd – lange ballen de twee spitsen te bedienen. Aansluiten is er niet meer bij, dat lukte al in de laatste tien minuten voor de rust niet meer. De veer is gebroken. Het zal 1-4 blijven.
Hugo Broos : “Ik denk dat we vandaag geklopt werden door de betere ploeg. Meer individuele snelheid, meer duelkracht, snellere overschakeling. Ik zag dingen terug die me woensdag ook opvielen. Maar anderzijds blijven het slechts drie punten, laat ons nu niet direct alles overboord gooien. Walt ? Hij komt eindelijk een beetje op het niveau dat we allemaal hebben gewild. De Baseggio van tegen Celtic thuis wil ik regelmatig zien. Hij heeft echter nog steeds zijn zwakke momenten en dat moet eruit. Het kan niet dat Walt geloofd wordt voor alles wat hij doet tegen Celtic en dat het nadien in Moeskroen minder werd. In het begin van het seizoen heb ik hem gezegd dat hij in iedere wedstrijd bij de beste drie van Anderlecht moest zijn. En toch blijven er wedstrijden waarin hij maar de zevende of de achtste van de ploeg is. Zijn grootste probleem zit in het koppeke, zich telkens opladen. Hij is vlug tevreden. Als hij speelt als een krant, maar scoort is het : “Ik heb toch gescoord ?” En dan ? Dat is één minuut in een wedstrijd, maar wat met de 89 andere ? Hij moet veel strenger worden voor zichzelf. Tegenover vorig jaar staat hij al een stuk verder. Maar hij moet nóg verbeteren, zeker als hij aspiraties heeft om naar Italië te gaan. Want daar accepteren ze dit niet. Op de schaal van tien een zes spelen is voor hem misschien voldoende, maar voor ons eigenlijk niet. Acht of negen moet altijd. Soms voelt hij zich geviseerd, dat hij altijd de kritiek krijgt. Nog geen veertien dagen geleden zag ik hem nog gebaren van waarom ik altijd ? Ik heb hem duidelijk gemaakt dat hij dat intussen wel al wist. Je ziet dat verflauwen, al op training. Een beetje minder lopen, een beetje minder dit of dat… Ik wil elke week een grote Baseggio en niet eentje die op het niveau speelt van een jongen die veel minder kwaliteiten heeft. Dat doet ons als ploeg slecht.”
door Bruno Govers en Peter T’Kint
‘Walter moet strenger worden voor zichzelf. In Italië accepteren ze een gebrek aan regelmaat niet.’ (Hugo Broos)
