De naakte cijfers in de laatste eindafrekening verbloemden het nog, maar achterin miste Anderlecht de kwaliteit een titelkandidaat waardig. Dat besefte men ook intern en de versterking van de verdediging werd uitgeroepen tot de prioriteit. Maar zie, alleen Ondrej Mazuch kwam. Tenminste als we Renan Felipe Boufleur, een jonge transfervrije verdediger van het tweede elftal van Santos, buiten beschouwing laten. Hij maakt geen deel uit van de A-kern. Andere nieuwkomers zijn er niet, of het moeten Silvio Proto, Cheikhou Kouyaté en Kanu zijn, die terugkeren van een uitleenbeurt. Spelers op wie niet meer werd gerekend ( NemanjaRnic en DmitriBulykin) trainen nog steeds mee, net als wie om de haverklap met interesse van grotere clubs schermen ( LucasBiglia en MbarkBoussoufa) of in alle stilte van een toploon dromen ( JanPolák). De kern barst uit zijn voegen en een duidelijke pikorde is er nog steeds niet.
VERDEDIGING
Mazuch is een gok. Hij speelde de voorbije twee seizoenen geen enkel competitieduel voor Fiorentina. Het laatste halfjaar trainde hij zelfs nauwelijks. Conditioneel is er een probleem en dat resulteerde al in allerlei kwaaltjes. De stille Roland Juhász wordt nog steeds onmisbaar genoemd en dat zegt eigenlijk alles. Op de linksachter blijven Olivier Deschacht en Jelle Van Damme met elkaar in balans liggen. Aan de jonge Christophe Diandy, een mogelijk alternatief, is nog werk. Op rechts is er nog steeds geen wissel voor Marcin Wasilewski. In het doel wijst alles erop dat Proto de titularis wordt. Davy Schollen is een betrouwbare tweede man.
MIDDENVELD
Met Kouyaté en Bakary Saré beschikt Anderlecht over twee jonge verdedigende middenvelders. Met dat verschil dat Kouyaté meer diepgang heeft dan Saré. De van Kortrijk teruggekeerde Senegalees brak echter zijn jukbeen na een veelbelovend begin en mist de competitiestart. Beiden hebben het vertrouwen van de staf, maar Biglia heeft de ervaring en Polák is een van de weinige zekerheden. Guillaume Gillet, tot de komst van Tom De Sutter vorige winter topschutter, loopt nog steeds hopeloos achter zijn vorm aan. Hernán Losada slaagt er niet in de twijfels, bij anderen en zichzelf, van zich af te spelen. De jonge Braziliaan Reynaldo – vorig jaar geopereerd aan de knie – kon wel bekoren, in een vrije rol, maar dat was tegen bescheiden tegenstanders.
AANVAL
Hoe fit is Nicolás Frutos? En als hij fit is, kan hij dan naast De Sutter in de spits? Vragen die bij het ter perse gaan nog onbeantwoord waren, maar waarvan het antwoord consequenties heeft voor de rest van de veldbezetting. Onder andere voor de positie van Boussoufa en de invulling van de flanken. Thomas Chatelle, Jonathan Legear, Sasha Iakovenko: het is allemaal zo aan elkaar gewaagd, zonder dat er iemand boven het maaiveld uitsteekt. Alle drie waren geblesseerd in de laatste fase van de voorbereiding. Ook Kanu is out. Van hem, maar vooral van Matías Suárez wordt verwacht dat ze meer dan een glimp zullen laten zien van de klasse waarvan ze de Anderlechttop ooit overtuigden. In tegenstelling tot wat manager Herman Van Holsbeeck eerder zei, liet trainer Ariël Jacobs horen dat hij spaarzaam zal omspringen met Romelu Lukaku, het zestienjarige schoolgaande talent uit de opleiding. Hij maakt voorlopig geen deel uit van de A-kern.
CONCLUSIE
Als het op individuele kwaliteiten aankomt, moet Anderlecht het hoofd buigen voor Standard. Afwachten of het die handicap collectief kan compenseren, zoals vorig seizoen. De kern werd niet ‘ververst’, wat nochtans vaak noodzakelijk is om er het vuur weer in te jagen. Na een desastreus seizoen als het vorige geen overbodige luxe. Veel spelers lijken met hun hoofd elders te zitten en door de afwezigheid van een duidelijke pikorde gaan sommigen zich te belangrijk wanen. Ariël Jacobs staat voor een moeilijk seizoen.
DOOR JAN HAUSPIE
