Wesley Hoedt (Antwerp): ‘Ik moet hier een bepalende kracht zijn.’

© Inge Kinnet
Peter t'Kint
Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Niet veel spelers kunnen zeggen dat ze op hun 25e al op het hoogste niveau speelden in Italië, Engeland en Spanje. Wesley Hoedt kan dat wel. Hij werkt nu bij Antwerp aan de weg terug naar de top, na een moeilijk halfjaar.

Als een van de laatsten is hij klaar na de ochtendtraining. Dat heeft een reden: een paar dagen voor zijn eerste wedstrijd met Antwerp op Anderlecht stond de enkel van Wesley Hoedt dubbel zo dik als normaal. Maar hij wilde graag spelen, en het was verantwoord, dus kwam hij in Brussel gewoon aan de aftrap. Een paar dagen later is nog niet alle pijn weg, dus nam hij uitgebreid verzorging. Want Hoedt is op en top prof, op elk moment. Iemand die weet wat hij wil. Na twee dagen had hij in Antwerpen al een woonst, die hij binnen de week betrok. Hoedt: ‘Ik heb geen tijd te verliezen, ik wil me zo snel mogelijk concentreren op het voetbal.’

De beste opleiding als verdediger krijg je nog altijd in Italië.’ – Wesley Hoedt

Ergens las ik: ‘de linksbenige centrale verdediger van de toekomst’.

WESLEY HOEDT: ( lacht) ‘Dat zal dan wel een tijdje geleden zijn… Het Nederlands elftal was een van mijn doelen toen ik begon als voetballer. Dat ik dat gehaald heb, daar ben ik super trots op. Als ik kijk wat er nu rondloopt, dat is wereldtop, Virgil van Dijk en Mathijs de Ligt en nog anderen.. Aan mij om daar opnieuw bij in de buurt te komen. Dat is lastig, maar ik probeer aan de weg omhoog te werken. Via Antwerp.’

Laten we even dat parcours reconstrueren. Je groeide op in Alkmaar.

‘Altijd gevoetbald, eerst bij wat kleine clubs, daarna bij AZ de volledige jeugdopleiding doorlopen. Mijn familie was best wel sportief. Mijn vader voetbalde en mijn zus danste op een vrij hoog niveau. Ik had een geweldige jeugd wanneer ik er nu op terugkijk, daar ben ik mijn ouders en familie dankbaar voor. Zij hebben me altijd gesteund.’

Je was niet het grootste talent.

‘Neen. Soms speelde ik niet en rond mijn vijftiende was er bij de opleiding zelfs twijfel of ik zou mogen overgaan. Uiteindelijk mocht dat wel. Dat kwam door mijn groeispurt, ik ben toen in één maand bijna acht centimeter gegroeid. Mijn motoriek was houterig, of liever: afwezig… ( lacht) Het kostte tijd om er weer bovenop te komen. Uiteindelijk lukte dat, altijd door mentaliteit in combinatie met wat talent.’

Palla libera

Hoe brak je door?

‘Ik heb altijd op het middenveld gespeeld, tot ik in de U17 kwam en de centrale verdediger zich blesseerde. Toen hebben ze me daar neergezet en anderhalf jaar later stond ik in het eerste elftal. Geen zes maanden daarna had ik al een contract getekend bij een van de Italiaanse grootmachten en een halfjaar later stond ik in het Nederlands elftal.’

Zo snel gaat het soms. Té snel, achteraf bekeken?

‘Dat was destijds ook het thema in Nederland. Ik denk het niet. Mijn stappen zijn altijd juist geweest, denk ik. Tot vorig seizoen ging het met mijn carrière omhoog. Bijna 70 wedstrijden in Italië en 50 in Engeland, dat was niet verkeerd.’

Je verliet AZ transfervrij en daar was wat commotie rond. Hoe zwaar was dat?

‘Het mooie is achteraf dat AZ daar lessen uit trok. Een goed talent krijgt nu direct een contract, toen was dat niet zo. De reacties waren bikkelhard voor mij en mijn familie, maar ik kon daar weinig mee, omdat de aanbieding die werd gedaan niet rechtvaardig was vergeleken met wat ik toen liet zien. Het heeft geen zin om daar vijf jaar later op terug te komen, maar voor mij heeft het goed uitgepakt en voor AZ uiteindelijk ook.’

Je was toen 20, maar had duidelijk een stevige ruggengraat.

‘Ik weet wat ik wil en wat ik moet doen om succesvol te zijn. Het was een groot risico. Was ik mislukt in Italië, zoals iedereen voorspelde, dan was ik wellicht met hangende pootjes teruggekeerd naar Nederland.’

Voor je naar Italië trok, sprak je al vloeiend de taal.

‘Nog steeds. Wel grappig: de assistent-coach van Antwerp, Samir, spreekt ook vloeiend Italiaans en zo communiceren wij hier. Ik versta ook wel Frans, want het lijkt op Spaans en Italiaans, alleen zeg ik altijd: je ne parle pas français. ‘

Maar achter je rug moeten ze niet gaan roddelen.

( lacht) ‘Neen. En mocht het nodig zijn, dan leer ik wel zo snel mogelijk de taal. Indertijd had ik in januari voor Lazio getekend, voor vijf jaar, en toen heb ik drie maanden les genomen bij een privélerares. Stefan de Vrij voetbalde er en van hem wist ik dat ze geen Engels spraken. Toen ik er aankwam, werd het ook enorm geapprecieerd. Als je ergens naartoe gaat, is het aan jou om je aan te passen. Zes uur per dag ben je op de club, maar daarnaast heb je ook een leven in de stad, met mensen om je heen. Ik vind het respectvol dat ik ook daar kan communiceren. Ik heb zes maanden in Spanje gevoetbald. Wel, binnen de maand sprak ik Spaans. Ook omdat ik achterin speel, daar wordt toch communicatie van je verwacht.’

Heb je in Rome leren verdedigen?

‘De beste opleiding als verdediger krijg je in Italië. Toen ik ernaartoe ging, zei men: jaja, Italië, het is nog mooi maar niet meer zoals vroeger. Nu De Ligt, toch een megatalent als voetballer, het er ook lastig heeft, geeft dat toch aan dat het voetballen er toch niet makkelijk is.’

Wat is palla libera?

‘Iets anders dan palla scoperta… ( lacht) Als de tegenstander de bal heeft, maar niet vrij is om te spelen, kan de laatste lijn hoog staan. Dat is palla scoperta. Palla libera is het andere, dat de bal vrij is en je moet klaar staan om met de hele lijn te wijken. In Italië heb je trainingen waarbij het normale team er om negen of tien uur moet zijn, maar de vier verdedigers om acht uur, zodat ze een uur lang met de trainer kunnen oefenen op in blok naar voren, naar achteren en opzij lopen. Dat is de Italiaanse cultuur. Verdedigen wordt vaak weggezet als lelijk, maar voor hen is het een soort kunst. Dat is het ook, als je kijkt naar voetballers als Nesta, Maldini of Baresi. Niet dat ik verdedigen super leuk vind, of kunst, maar het kan het wel zijn. Als je ziet hoe Chiellini, nog old school, juicht als hij een blok zet of een bal kan afweren. Geweldig. Daarom vond ik het ook zo speciaal om het in Italië te mogen leren, om later in Engeland en Spanje nog andere aspecten van het verdedigen mee te nemen. Rechtstreeks naar de Premier League gaan was met amper twaalf wedstrijden in de Eredivisie te vroeg. Daarom die Italiaanse tussenstap. Op training leren van Biglia of Klose. Hij leerde me hoe hij los kwam van tegenstanders. Heel veel verdedigers houden je vast, wat stiekem, en hij gebruikte dan zijn knokkels om keihard te slaan, zonder dat de scheidsrechter het zag. Toen hij het voordeed, snapte ik direct waarom. Je kunt niks meer. Nu lukt dat niet meer, door de VAR, maar toen waren dat de kneepjes van een kampioen.’

Wesley Hoedt in duel met Nacer Chadli van Anderlecht.
Wesley Hoedt in duel met Nacer Chadli van Anderlecht.© Inge Kinnet

Verdedigers werden jaren miskend op de transfermarkt, tot nu.

‘Dat is heel erg veranderd, ja. Een echt goeie kost nu 80 tot 90 miljoen. We komen nu terug bij Virgil. Als je ziet hoeveel invloed die heeft gehad op een team als Liverpool, geeft dat aan dat je verdediging je uiteindelijk kampioen maakt.’

Dat uitgerekend een Nederlander dat moet zeggen!

‘De allergrootste kwaliteit bij Oranje ligt nu achterin, daar staan echte wereldsterren. Dat is weleens anders geweest.’

Wie was je moeilijkste tegenstander in Italië?

Gonzalo Higuaín. In mijn derde wedstrijd stond ik tegenover hem. De derde wedstrijd in een week ook, er zat nog een Europees duel tussen, dat had ik nog nooit meegemaakt. We verloren met 5-0 en hij, mijn directe tegenstander, was bij drie goals betrokken. Een keiharde leerschool, overal werd ik met de grond gelijkgemaakt. ‘Hij is niet goed genoeg, het gaat te snel.’ In Italië is ook de slager of de bakker een voetbalcoach. Als je het goed doet en wint, krijg je alles gratis, maar verlies en je kunt de straat niet op. Wij verloren in het eerste seizoen de derby met 1-4. Nadien gingen we twee weken op trainingskamp in de bergen, 300 kilometer van Rome. Toch kwamen ook daar fans een verklaring eisen. Die mensen leven voor het voetbal, dat respect moet je hen geven. De fans van Lazio zijn geweldig.’

Klose gebruikte zijn knokkels om keihard te slaan. Voor de VAR er was, waren dat de kneepjes van een kampioen.’ – Wesley Hoedt

Ondanks hun reputatie. Wat Lukaku er meemaakt…

‘… keuren ook wij niet goed! Ik vind de fans over het algemeen geweldig, maar ze zijn wel ouderwets en wat ze roepen, hoort niet en is niet van deze tijd.’

Titanic

Waarom wilde je na twee jaar weg bij Lazio? De trainingskampen en afzonderingen beu?

‘Wanneer ik er nu op terugkijk, heb ik daar een fout gemaakt. Ik had een contract voor vijf jaar en na twee jaar wilden ze me nog eens voor vijf jaar vastleggen, met betere voorwaarden. Die trainingskampen vielen wel mee, al waren ze ouderwets. In de zomer 21 dagen de bergen in en twee, drie keer per dag rennen, in de bergen of langs het meer. Een geweldige, professionele cultuur die ik zeker niet beu was. Alleen wil iedereen graag in dé competitie ter wereld spelen en ik kreeg daar een contract aangeboden waar ik geen neen kon tegen zeggen. Door een ploeg, Southampton, die de jaren voordien altijd top vijf, top acht eindigde. Het was een weloverwogen keuze, alleen speelde de club twee slechte seizoenen.’

Southampton, dat is de Titanic.

( schrikt) ‘Bedoelt u de club?’

Neen, het schip. Dat vertrok daar.

‘O, ik zat aan voetbal te denken. Je hebt er nog steeds al die megacruiseschepen die aanmeren. Van Rome naar die stad, dat was van honderd naar nul. Totaal niet te vergelijken. Alle voetballers van de club wonen dan ook in Winchester.’

De Premier League betekent naar verluidt: zelfredzaamheid.

‘Overleven in de jungle, zegt men wel eens, maar waar je ook speelt, je bent als profvoetballer zélf verantwoordelijk voor je welzijn en je groei, niet de anderen. Het is er, behalve bij de top zes, eigenlijk niet echt goed voetbal, zo eerlijk moet je zijn. Het niveau is heel hoog door de intensiteit en de hype die eromheen gecreëerd wordt. Dat is bijna Amerikaans. Alle stadions vol, mooi. Maar fans in Italië of Spanje – of hier, naar wat ik hoor – zijn veel feller. Maar het is nog steeds de sterkste competitie ter wereld, vind ik.’

Wat ging er fout met Ralph Hasenhüttl? Want na zijn komst was jouw verhaal daar plots uit.

‘Ik sta er nog onder contract en ga niet met modder gooien. Kort dit: vanaf moment één maakte hij me duidelijk dat ik geen minuut zou spelen onder hem. Wat de redenen waren, dat heb ik meerdere malen gevraagd, maar ik heb er nooit een antwoord op gekregen. Deze zomer was ik zo fit dat ik in bijna alle testen de beste was. Toen kwam hij na twee dagen naar me toe met complimenten, dat hij me nog een tweede kans wilde geven. Dat ik nooit een eerste kreeg, heb ik maar niet gezegd. Daarop heb ik zes weken keihard getraind, maar de competitie begon en er kwam niks meer. Toen is er een gesprek geweest dat ik voor mij houd, maar dat me deed besluiten dat ik elders moest laten zien hoe goed ik nog ben.’

Wesley Hoedt: 'Het is aan mij om hier te laten zien dat ik ondanks alle tegenslag nog best goed kan voetballen.'
Wesley Hoedt: ‘Het is aan mij om hier te laten zien dat ik ondanks alle tegenslag nog best goed kan voetballen.’© Inge Kinnet

Uitvoetballen is een van je sterke punten.

‘Ja. Nederland hé, in de hele opleiding werd dat gevraagd. Op Anderlecht speelde ik met een enkel die nog geen 50 procent was, daar kwam het er nog niet helemaal uit. Ik moet ook wennen aan het team, mijn ploegmaats waren niet gewoon dat een verdediger hen inspeelde. Het grappige was dat ik veel lovende kritiek kreeg, maar zelf het gevoel had dat ik nog veel beter kon. Ik zag de data. Als verdediger raak ik in een dominante wedstrijd gemiddeld 80 tot 90 keer de bal. Nu was dat 32 keer. Dat geeft aan dat we niet de bal hadden en eigenlijk maar tien minuten na de rust onze wil oplegden aan Anderlecht.’

Hasenhüttl zei dat hij me nog een tweede kans wilde geven. Dat ik nooit een eerste kreeg, heb ik hem maar niet gezegd.’ – Wesley Hoedt

Op vraag van de spelers?

‘De coach wilde dat ook wel. En we wonnen, dat is het enige wat telt in het voetbal. We zijn amper een paar weken bij elkaar, dan kun je niet verwachten dat je als groep waar dan ook hoog druk gaat zetten. En helemaal niet als je een bepaalde speelstijl hebt, die je al een tijdje hanteert.’

Herkende je veel van City in Anderlecht?

‘Zij ambiëren hetzelfde spel en dat zag je ook écht. Ze spelen exact hetzelfde, alleen niet op hetzelfde niveau, omdat ze niet dezelfde spelers hebben. Misschien was het wel heel arrogant tegen ons, wij hebben veel fysieke kracht, maar zij pasten zich geheel niet aan.’

Wie was je moeilijkste tegenstander in Engeland?

Sergio Agüero. Absolute wereldklasse. Ik heb twee keer gespeeld in dat Etihadstadion. Eén keer een heel goeie wedstrijd, 2-1 in de 90e minuut pas. Een tweede keer weggeveegd met 6-1. Hoe ze toen over ons liepen, was niet normaal. We speelden altijd met drieën achterin, maar de dag voor de wedstrijd kregen we te horen dat we zoals Liverpool moesten voetballen: 4-3-3 en hoog druk zetten. ( lacht) Zonder training was dat niet de juiste keuze…’

Je bent een van de zes Nederlanders die in Italië, Spanje én Engeland op het hoogste niveau voetbalden. Reiziger, Kluivert, Davids, Bogarde en De Guzman zijn de andere.

‘Op zich een mooi lijstje. ( lacht) Ik kan dus wel vergelijken, ja. In Italië heb je zeven, acht clubs met geweldige selecties. In Engeland heb je de top zes, in Spanje de top vier, vijf. De rest is gelijkwaardig, waardoor de Spaanse ook wel een heel interessante competitie is. Er wordt veel beter gevoetbald dan in de Premier League, bijna allemaal van achteren uit.’

En wie was de moeilijkste tegenstander in Spanje, tijdens die vier maanden bij Celta de Vigo?

‘Ik heb niet tegen LionelMessi gespeeld. Ook niet tegen Atlético, wel in en tegen Real Madrid. Karim Benzema werd na 60 minuten gewisseld, onze wedstrijd ginder was echt goed. Sergio Ramos was niet mijn rechtstreekse tegenstander, maar wel de beste. Absolute wereldklasse.’

Zocht je deze zomer geen definitieve uitweg?

‘Ja, zeker weten. Maar uiteindelijk voetbal je in de Premier League en daar krijg je dingen die anderen niet zomaar kunnen ophoesten. Dus werd het uiteindelijk Antwerp en is het aan mij om hier te laten zien dat ik ondanks die tegenslag nog best goed kan voetballen. Dit is een heel ambitieuze club, deze selectie geeft dat ook aan. Dat gaf de doorslag. Ik ben niet super jong meer, maar uiteindelijk nog maar 25, mét ervaring. Ik moet hier een bepalende kracht zijn. Minimaal 35 wedstrijden spelen en zo hoog mogelijk eindigen met deze club.’

Yoga om leniger te worden

Hij vond al een huis, maar Wesley Hoedt zoekt nog één ding: een goeie yogazaal. ‘Als je mijn postuur hebt, is yoga gewoon belangrijk om soepel te blijven.’

In Rome deed hij aan de warme versie. Bikramyoga wordt beoefend bij 40 graden. Lekker het lijf tonen? Hij lacht: ‘Ja, het is wel fijn, hoor. Ik doe het niet om tot rust te komen, zo zweverig ben ik niet, maar het is wel fijn als dat de bijwerking is. Prioritair is het lenig houden van mijn lichaam. Ook dat is weer een vorm van professioneel omgaan met je lichaam.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content