Wat doe je het liefst in je vrije uurtjes ?

Vooral bij de familie zijn. Dat slorpt het grootste deel van mijn vrije tijd op. Verder hou ik ook van fietsen, wandelen en winkelen. ( Evy : “dat laatste wel alleen als het moet hoor”) Nog niet zo lang geleden ben ik ook beginnen golfen in Hasselt. Op een vrije namiddag ga ik ook graag eens iets bezoeken. Ik geniet ervan om samen met het gezin uitstapjes te maken.

Muzikale voorkeur ?

Ik hoor alles graag. Ik ben een echte muziekliefhebber en, al zeg ik het zelf, ik ken er ook veel van. Muziek is voor mij een soort hobby, waar ik elke dag mee bezig ben : in de auto, op de club, tijdens het eten, als ik thuis ben. Pas op, dat wil niet zeggen dat ik elke dag in de cd-winkel sta, hé. Vroeger woonde ik in een café en daar stond een juke-box. Misschien vandaar mijn liefde voor muziek. Alleen hardrock en klassieke muziek spreken mij niet echt aan. De laatste cd die ik kocht, was Rennaissance van Lionel Ritchie. Evy en ik waren samen met Jan Moons en zijn vrouw naar een concert van Ritchie geweest en wij vonden zijn liedjes zo goed dat we zijn cd kochten. Evy en ik gaan trouwens wel vaker naar concerten. Als er een artiest die ons aanstaat naar België komt, proberen we het optreden altijd mee te pikken. Zo gaan we binnenkort naar een concert van Janet Jackson in Antwerpen.

Aan welk voorwerp in huis ben je gehecht ?

Aan ons gedroogde trouwboeket op de kast. Verder ook aan de foto’s van ons gezin die in de woonkamer omhoog hangen en aan een kadertje met een foto van Evy’s overleden nichtje. Wij hadden echt een speciale band met dat meisje. Zij stierf spijtig genoeg op negentienjarige leeftijd aan Mucoviscidose.

Naar wie kijk je op ?

Eigenlijk heb ik nooit iemand echt in die mate bewonderd dat ik alles wat erover verscheen, bijhield. Ik heb wel respect voor mensen die iets kunnen wat wij niet kunnen : in de sport- en muziekwereld, bijvoorbeeld.

Waarvoor kan je wakker liggen ?

( Evy : “voor slechte wedstrijden”) Ja, dat is waar. Ik ben een echte winnaar en kan slecht tegen mijn verlies. Als we een wedstrijd verliezen, ben ik het eerste uur niet om aan te spreken. Ik heb ook altijd veel zelfkritiek. Zelfs als we winnen, overloop ik na de wedstrijd in mijn hoofd de dingen die beter hadden gekund. Na een verloren wedstrijd is dat nog erger, omdat je dan zeker alleen de negatieve dingen ziet. Evy weet dat : na een nederlaag laat ze me gewoon even doen.

Is romantiek belangrijk in jullie relatie ?

Wij kennen elkaar nu bijna zeven jaar en zijn bijna twee jaar getrouwd, maar de romantiek blijft. Als die er niet meer is, gaat het volgens mij slecht. Wij kunnen er bijvoorbeeld van genieten om eens samen iets te gaan eten of eens gezellig naar de film te gaan, terwijl het kleintje – dochtertje Amy is twintig maanden – bij de schoonouders is.

Hoe vroeg je Evy ten huwelijk ?

Dat was op oudejaarsavond bij mijn schoonouders. Toen het middernacht was, heb ik het haar gevraagd. Ze wist wel dat ik een cadeautje voor haar had, maar ze had natuurlijk niet verwacht dat het een ring was. Iets meer dan een half jaar later zijn we dan getrouwd.

Lees je veel ?

Ik lees elke dag de krant, omdat ik graag op de hoogte blijf van het dagelijkse nieuws. En dan bedoel ik niet alleen de sportbladzijden, hé. Boeken interesseren me over het algemeen minder. Het boek over het leven van Ruud Gullit ga ik wel lezen. Ik las daaruit enkele passages die reeds in de krant verschenen en het verhaal sprak me onmiddellijk aan.

Waarvan heb je spijt ?

Soms van dingen die ik zeg of doe. Ik ben redelijk impulsief : ik denk iets en ik zeg het ook meteen. Daardoor kwets ik vaak mensen, terwijl ik het eigenlijk niet zo bedoel.

Evy Van der Smissen (23)

Hoe leerden jullie elkaar kennen ?

We kenden elkaar eigenlijk al van op school, maar dan alleen van ziens. Toen ik zeventien was, is het echt begonnen. Ik was ondertussen van school veranderd en deed weekendwerk in de vestiaire van een dancing. Wesley kwam daar enkele weken na elkaar, maar bleef steeds aan de vestiaire plakken. Ik denk niet dat hij die discotheek ooit vanbinnen heeft gezien.

Zou je leven er anders uitzien als je niet met een profvoetballer getrouwd zou zijn ?

Volledig ! Nu kan ik het me moeilijk anders voorstellen, maar ik heb voor Wesley echt alles achtergelaten. Voor we verhuisden, had ik net een zaak opgestart – als schoonheidsspecialiste – die goed begon te draaien. Ik gaf toen ook nog dansles. Normaal gezien had ik dus nu een eigen zaak en waarschijnlijk nog geen kindje.

Ik ben zelf ook heel sportief. Als ik bij mijn ouders in Ninove kom, ga ik steeds fitnessen, want ik heb nog een abonnement in de plaatselijke club. Wij wonen nu bijna een jaar in Diepenbeek en hier moet ik ook dringend een bezigheid gaan zoeken.

Winkel je graag ?

Ja, zoals de meeste vrouwen, zeker ? Met het kleintje is dat niet altijd eenvoudig, want na twee winkels begint ze al te zagen. Het liefst ga ik shoppen met mijn moeder. Wij hebben echt een hele goede band en ik kan altijd een beroep doen op haar. Modetrends volg ik niet echt. Enkel als er iets is dat ik zelf mooi vind, zal ik het kopen. Volgens Wesley heb ik trouwens een eigenaardige smaak van kledij.

Waar ben je overdag zoal mee bezig ?

Vooral met Amy en met het huishouden : de was, de plas, de strijk,. Er blijft nog wel tijd over voor hobby’s, maar tot op heden doe ik nog niets. Ik volgde hier al wel danslessen, maar die zijn nu voorbij. Zoals ik al zei, wordt het hoog tijd dat ik hier in Diepenbeek ook iets sportief ga doen.

Welke waarden en normen vind je belangrijk in de opvoeding van Amy ?

Vriendelijkheid, eerlijkheid en verdraagzaamheid zijn voor ons het belangrijkste. Wesley is eigenlijk een redelijk strenge papa. Als het genoeg is, is het echt genoeg. Onlangs speelde Amy bijvoorbeeld met haar eten en Wesley verwittigde haar dat dat niet mocht. Omdat ze niet wilde luisteren, heeft hij haar toen vijf minuten in haar bed gezet. Nadien had ze wel door dat als papa “nee”0 zegt, hij ook echt “nee” bedoelt.

Welke huishoudelijke taken neemt Wesley op zich ?

De afwas en het gras maaien. Omdat ik thuis ben, moet hij niet zo veel doen, maar hij is wel altijd bereid om te helpen. Hij vindt dat dat zo hoort, hoewel hij dat niet van thuis meekreeg, hoor. Hij heeft nog een broer, maar geen van beiden moest vroeger helpen in het huishouden.

Let je ook een beetje op zijn eten ?

Toch wel. Dat kan ook bijna niet anders met zijn beroep. Wij eten veel kip, kalkoen en pasta. Zijn lievelingseten is kip met rijst en curry. ( Wesley knikt heftig nee : “mijn echte lievelingseten is frietjes”) Ja, frietjes, maar dat mag hij als voetballer bijna nooit eten. En aardbeien : daar is hij echt verzot op. Hij eet die in alle mogelijke vormen : ijs, taartjes, natuur, noem maar op.

Wat is zijn meest typische karaktertrek ?

Zijn koppigheid ! Als hij zegt dat iets zo is, dan is het ook zo en niet anders. Na een week of drie zal hij dan wel toegeven dat hij op dat moment fout was, maar op het moment zelf kan hij zijn ongelijk niet toegeven, zelfs al weet hij dat de andere gelijk heeft. ( Wesley : “Ja, dat is waar. Ik denk dat ik dat van mijn moeder heb.”)

Wat is je favoriete vakantiebestemming ?

Zonder twijfel Jamaica, hoewel ik daar nog nooit geweest ben. Dit jaar zijn we naar de Dominicaanse Republiek geweest, maar Jamaica blijft een droom. Vooral de reggae en de cultuur spreken me aan. Naar het schijnt leven ze daar nog voort op de legende van Bob Marley.

door Ilse Peleman

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content