IN DEZE RUBRIEK DIEPT JACQUES SYS ANEKDOTES OP UIT DE KELDER VAN ZIJN GEHEUGEN. VANDAAG: HET SEIZOEN VAN PATRICK VERVOORT BIJ BORDEAUX.

‘Wie moe is, moet rusten’

Nooit een voetballer zo dicht bij het trainingsveld van zijn club weten wonen als Patrick Vervoort in het seizoen (1990/91) dat hij voor Bordeaux speelde. Vanuit zijn typisch Frans landhuis keek hij uit op het prachtige en door een imposant kasteel gedomineerde oefencomplex van Girondins de Bordeaux. In deze omgeving was het schitterend toeven. Het trainingskwartier bevond zich midden in het groen, in de verte lagen welige wijngaarden te rijpen en te glinsteren in de zon. De rust werd alleen af en toe onderbroken door het geluid van laag overvliegende Mirages uit een naburige militaire basis.

Zelden ook zagen we een spelersgroep zo slap oefenen als in die tijd Bordeaux. Trainer Gérard Gili, enkele maanden voordien als opvolger van de ontslagen Raymond Goethals gearriveerd, stond apathisch langs de zijlijn, zijn assistent Martin Lippens was onder zijn commando gedegradeerd tot een soort veredelde loopjongen die tussen de spelers slenterde en af en toe iets riep. De ex-speler van Anderlecht voelde zich duidelijk niet goed en dat kon ook moeilijk anders: Bordeaux kampte met een schuldenberg van anderhalf miljard Belgische frank, zo’n 37 miljoen euro, een gigantisch bedrag voor die tijd. Spelers werden met maanden vertraging betaald, Bordeaux was ten onder gegaan aan grootheidswaanzin, het kasteel waarmee zo werd gepronkt, was niet meer dan een misleidende façade die steeds meer begon te verschilferen. Ook al ademde het interieur veel klasse en deftigheid uit – lederen fauteuils, kostbare schilderijen, duurzaam antiek – het stak schril af tegenover een club die een langzame dood stierf. Zo trainden de spelers ook. Wie zich niet goed voelde mocht naar de kleedkamer, wie moe was moest rusten. En veel spelers waren vaak moe. Voorop de Nederlandse prijsschutter Wim Kieft. Of de Duitse libero Manfred Kaltz, die na iedere oefensessie niet snel genoeg kon vertrekken: in trainingspak stapte de 69-voudige international zonder een douche te nemen meteen zijn wagen in.

Nooit hoorden we een voetballer die in een paradijselijke omgeving leefde zo klagen als Patrick Vervoort. Over de Franse voetballers die zich te weinig uitsloofden en die meteen ergens pijn voelden als je ze te vaak opjoeg, of over het feit dat er niet op spelfases werd gewerkt en je in de wedstrijden nooit een vrijstaande ploegmaat vond omdat iedereen steeds weer de neiging had om naar de bal toe te gaan in plaats van ervan weg te lopen. Of over het gegeven dat de ploeg op offside speelde, maar daar nooit op trainde.

Meer dan eens had Patrick Vervoort, die voordien bij Anderlecht voetbalde, het zich beklaagd dat hij naar Frankrijk was vertrokken. Alleen de eerste drie maanden had hij zich goed gevoeld. Tot Raymond Goethals werd ontslagen, omdat die volgens de excentrieke voorzitter Claude Bez te veel in de belangstelling stond. Die aandacht wilde Bez zelf. Supporters konden smakelijk lachen om de verhalen van Bez, die zich ooit met zijn zware Cadillac naar een uitwedstrijd in Marseille begaf en zich aan de poorten van de roerige havenstad liet opwachten door een politie-escorte. Maar ofschoon Bez in het dagelijkse leven de boekhouding van grote bedrijven controleerde, had hij de club wel naar de rand van de afgrond gevoerd. Op het einde van het seizoen besliste de bond om Bordeaux te laten degraderen naar tweede klasse. Patrick Vervoort vertrok naar het Italiaanse Ascoli en zou later nog drie seizoenen voor Standard uitkomen.

Volgende week donderdag is Girondins de Bordeaux de eerste tegenstander van Club Brugge in de Europa League. Heel veel is er sindsdien gebeurd. De club keerde na de verbanning naar tweede meteen terug naar de hoogste klasse en had vervolgens het geluk vier seizoenen lang gedirigeerd te worden door een speler van wereldklasse: Zinédine Zidane. Van alle Franse clubs heeft Bordeaux, dat zes keer kampioen werd en drie keer de beker won, de meeste Europese wedstijden gespeeld.

Het trainingscomplex ligt nog altijd in een oase van rust, aan de voet van het kasteel. Patrick Vervoort is er nooit meer teruggekeerd. Hij wil niet meer herinnerd worden aan deze nachtmerrie.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content