Zaterdagavond werd op het Lisp perfect geïllustreerd hoezeer een trainer afhangt van resultaten. Toen Germinal Beerschot er tegen een 2-0-achterstand aankeek, was Marc Brys, zoals vaker de afgelopen weken, de kop van Jut in het vak van de bezoekende supporters. Een halfuur later stond het 2-3, werd er gevierd en kreeg de coach van de Ratten even geen verwijten meer naar het hoofd geslingerd.

“Door de overwinning was de woede even gaan liggen, maar toch willen de meeste supporters nog altijd het ontslag van de trainer”, zegt voorzitter Vanessa Meeus van supportersvereniging Club 13. Als ook een paar vertegenwoordigers van andere supportersclubs hun zegje doen, blijkt enige nuance aangewezen. Maria Goevaerts van Ivan : “Bij ons steunt naar schatting nog de helft de trainer.” Frank De Lee van Club 1914 : “Wij vragen het ontslag van de coach niet, wat niet wil zeggen dat we geen kritiek hebben.”

Elke fan heeft zijn waarheid. Dat is op het Kiel niet anders. Maar bij de kritiek die geuit wordt op Brys, zijn er toch twee gemeenschappelijke zaken die alle drie de vertegenwoordigers naar voren schuiven. Ten eerste speelt Germinal Beerschot onder Brys te defensief, een opmerking die overigens ook weerklonk toen Brys vorig jaar op het Kiel aan het roer stond. En ten tweede vinden de supporters dat de trainer te weinig en te laat ingrijpt tijdens wedstrijden om bij te sturen.

Marc Brys zelf reageert met de rust en de correctheid die hem sieren : “Van die kritiek lig ik niet wakker. Dat hoort bij het vak. Ik speel volgens de kwaliteiten die er in de groep voorradig zijn, de vorm waarin spelers verkeren en mijn idee over hoe we de zwakheden van de tegenstander kunnen blootleggen. Als je als trainer toch afgerekend wordt op je resultaten, wil ik die trouwens ook wel naar voren schuiven. Ik speelde als coach al twee keer kampioen, eindigde in het eerste jaar met Germinal Beerschot zevende met een ploeg die ‘een gedoodverfde degradatiekandidaat’ genoemd werd, pakte in het tweede jaar met deze club de beker en werd in het derde jaar vrij vlug aan de kant geschoven.”

Nadat Meeus zich minutenlang fel opgewonden heeft over de tactische keuzes van Brys, besluit ze verrassend : “Maar misschien verwachten wij soms te veel. Over het Antwerpse volk wordt altijd gezegd : het is een heel kritisch publiek. De fans van Germinal Beerschot willen prachtig voetbal zien en als het even kan ook nog met 3-0 winnen.” Verbazingwekkend genoeg etaleren de twee andere vertegenwoordigers een gelijkaardige zelfkennis. “Wij willen te veel”, beaamt De Lee, net als Goe- vaerts, die eraan toevoegt : “Zo slecht doen we het ook niet.”

Marc Brys zegt : “Je moet nu heel realistisch en rationeel te werk gaan. De tijd van het sambavoetbal is voorbij. Spijtig genoeg, want ik zou dat ook graag anders zien. Alle trainers, denk ik.”

KDR