Die Robert Maes MOET gestopt worden. Hoogste prioriteit voor de regering, meer dan de misdaad in Charleroi. Die trouwens al een flink stuk is ingedijkt na de forse tussenkomst van het sportcomité in de zaak Lepoutre versus Scifo, maar dat terzijde.

Als Voetbal Magazine nog veel ‘Brieven uit Japan’ publiceert, durft straks geen enkele Rode Duivel afreizen. We gaan met Glen De Boeck en Filip De Wilde moeten spelen. Over hongersnood, aardbevingen en hotels zonder bedden hebben wij het hier een paar weken geleden al gehad. Net als over de desastreuze economische, financiële en politieke toestand van het land. Sindsdien heeft Robert er nog een paar vaten bovenop gegooid. Het regenseizoen ! Hebt u vakantie aangevraagd in juni om de wereldbeker genoeglijk thuis te kunnen volgen ? Annuleer onmiddellijk. In tegenstelling tot wat algemeen wordt aangenomen, zal de eindronde worden gespeeld van 4 tot 10 augustus. Alle matchen in zes dagen tijd.

In juni regent het namelijk in Japan. En regenen daar, dat is iets anders dan regenen hier. Dat zijn geen liters per vierkante meter, in Japan meten pluviometers hoeveel hectoliter er per vierkante decimeter valt. Per halve minuut ! Japanners hebben niet voor niets hun golfterreinen op de daken van wolkenkrabbers aangelegd. In juni is heel Japan zeiknat, doorweekt tot in elke vezel. De mensen zwemmen naar hun werk. Voetballen is uitgesloten, besluit Maes, die men net als zijn collega Schelde de geheimen van het vloeien niet moet leren.

Nu de hooligans. Krijgen vrij spel. In Korea, ja, daar knuppelen ze iedereen dood die, wij citeren Robert, het aandurft zijn wenkbrauwen op te trekken. De VRT mag dus in geen geval Eddy Demarrez naar matchen in Korea sturen, want die zit voor de opwarming al in de nor. In Japan daarentegen valt de politie uitsluitend op door haar onbekwaamheid en haar grenzeloos gestuntel. Een beetje zoals bij ons vóór Brice De Ruyver zich ermee ging bemoeien.

Wij hebben wel eens beelden gezien van studentenbetogingen in Tokyo. Die gaven niet de indruk dat Japanse agenten er minder hard op los sloegen dan hun Koreaanse vakbroeders, maar Robert zal het wel weten. En dus stipt u best nu al vrijdag 7 juni aan : Engeland-Argentinië. Gespeeld in Sapporo, waar ooit Olympische Winterspelen zijn gehouden. Ze gaan daar een net over de supporters schieten als er oproer uitbreekt. Beeld u dat een keer in. En volgens Robert kunnen Japanners niet mikken, een gevolg van de onorthodoxe stand van hun ogen. Men zou nu kunnen aanvoeren dat het tegendeel is bewezen in Pearl Harbor, maar dat was de uitzondering op de regel en is bovendien meer dan een halve eeuw geleden. Als de Japanse politie een net gooit en u zit er toevallig onder, is het best mogelijk dat u plotseling geprangd zit tussen vijftig fanatieke Argentijnen en evenveel ladderzatte Engelsen, die het oneens zijn geworden over de afloop van de Falklandoorlog en over het torpederen van de Generaal Belgrano.

“Waarom woon ik in Japan ?”, formuleerde Robert vorige week de vraag die ons al sinds begin januari intrigeert. “Voor het geld !”

“Dat klinkt nogal pejoratief,” gaat hij verder, “en ik zou kunnen zeggen dat het hier zo veilig is, de Japanners zo vriendelijk en de oosterse cultuur zo charmant, maar dat is onzin. Buitenlanders worden geminacht en als tweederangsburgers gediscrimineerd.” Of ze er gemeentelijk stemrecht hebben laat hij in het midden, maar wij gokken op neen. En ineens, op het einde van zijn vorige bijdrage, valt er een positief woord over Japan. Het allereerste in twaalf afleveringen. De Fujisan-vulkaan. Die is mooi, vindt Maes. Vooral tijdens zijn jaarlijkse uitbarsting in de maand juni, net nadat het is opgehouden met regenen.

“Ik heb een haat-liefdeverhouding met Japan”, besluit Robert. Een enigszins overbodige bekentenis.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content