Vorige woensdag werkte Greg Van Avermaet met de GP Wallonië zijn voorlaatste koers af voor hij gisteren naar Firenze vloog, waar hij zondag het WK op de weg rijdt.

8u00

Vrij laat op, na een moeilijke nacht. Na de terugkeer vanuit Canada, waar ik de GP Québec en de GP Montréal reed, is de jetlag nog niet verteerd, ook omdat ik daarvoor al eens heen en weer richting de VS gevlogen heb.

8u30

Ontbijt met de hele BMC-ploeg in het hotel in Riemst. Altijd zo’n goeie drie uur voor de start, om het lichaam genoeg tijd te gunnen alles te verteren. Vandaag ‘slechts’ 200 kilometer, ik eet dus niet veel meer dan normaal: een paar boterhammen, müsli en een omelet. Alleen voor een klassieker werk ik ’s ochtends extra pasta naar binnen.

10u00

Vertrek naar de start in Chaudfontaine met de ploegbus. Ruim op tijd, want je moet altijd rekening houden met eventuele files. Bovendien moeten we nog het wedstrijdblad tekenen en een vergadering over de ploegtactiek houden. Vandaag is die duidelijk: iedereen rijdt voor Philippe Gilbert. Ook ik: op de Citadel van Namen mag ik wel eventuele aanvallen counteren, maar komt alles samen, dan trek ik de sprint aan.

12u00

Off we go! Jammer genoeg in de plenzende regen, maar van wat water zal ik niet smelten. Bovendien rijden we op bekende wegen, want na 30 kilometer passeren we voorbij mijn huis in Stoumont. Ik heb daar gebouwd om meer in de Ardennen te kunnen trainen.

16u50

Aankomst, jammer genoeg zonder zege. Ploegmaat Mathias Frank was wel mee met winnaar Jan Bakelants en Thomas Voeckler, maar moest passen op de Citadel. Gilbert en ik wisten, in een koers zonder oortjes, niet of hij goed of slecht was, dus konden we ook niet achter hem rijden. Mijn benen waren alleszins heel goed. Dat belooft voor het WK.

17u15

Na een paar korte interviews zo vlug mogelijk naar de bus, om zeker geen kou te vatten. Douchen en daarna vlug iets eten, om de eerste honger te stillen: rijst met sardientjes, want recupshakes zijn niets voor mij.

17u55

Een verzorger is met mijn wagen van Riemst naar Namen gereden. Zo kan ik meteen, samen met mijn vader, naar het ouderlijk huis in Hamme trekken. Mijn moeder verjaart en pas voor de eerste keer in acht jaar ben ik op deze dag in eigen land. Dat mag ik deze keer niet missen.

19u25

Aankomst in Hamme, een feestje met een achttiental familieleden. Met ijstaart en dat sla ik na een koers van 200 kilometer in de regen zeker niet af. Een stukje kan geen kwaad.

21u50

Met mijn vriendin vertrek ik naar mijn huis in Grembergen. We kijken nog even tv, maar al vlug vallen mijn ogen toe. Ook zo’n familiefeest is vermoeiend.

22u30

In bed. Deze keer duurt het niet lang voor ik slaap. Weg is de jetlag!

DOOR JONAS CRETEUR

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content