Drie dagen Polspoel. Op maandag de topmatch in de Premier League en een wedstrijd uit de Schotse tweede klasse. Plus opzoekingswerk voor zijn nieuwe autobiografie : “Ik en Mobutu”.

Op dinsdag Jean-Marie Dedecker afgemaakt in ‘Recht op Antwoord’ van Goedele. Daarnaast enkele interviews voor tijdens de rust van de weekendmatchen. En opzoekingswerk voor zijn andere autobiografie : “Ik en Mandela”.

Op woensdag in de namiddag een duelletje van de Oostenrijkse Regional Amateure, een topper uit de Duitse beker, en ’s avonds net op tijd terug voor Polspoel & Desmet. Met Pelé, die wat reclame kwam maken voor Master Card, en alleen de Gouden Schoen wou uitreiken als hij in Polspoel & Desmet mocht zitten. “Ik kijk elke woensdag via mijn schotelantenne”, zo vertelde Pelé de verbijsterde organisatoren van het Gouden Schoengala die hem hadden gecontacteerd. “Vooral de aflevering met kardinaal Danneels vond ik sterk. Ik heb al veel bereikt in mijn leven, maar zelf een keer te gast mogen zijn in dat programma zou het ultieme zijn.”

Er viel niet over te discussiëren : of in Polspoel & Desmet, of niet op de Gouden Schoen. Polspoel begon het interview zo : “Dag vriend, gij heet Pelé, zie ik hier op mijn papiertje. Wat wil dat zeggen, Pelé ?”

Zou u geloven dat wij dat zelf niet wisten ? Wij staan steeds vaker te kijken van onze eigen domheid, het maakt ons ook steeds een beetje droever. Enfin, Pelé blijkt niets te betekenen. Gewoon een klankwoord dat een vriendje hem tijdens het voetballen op straat had gegeven. Zoals je een kameraad wel eens Coco noemt, of Tisch, of Renaat Landuyt.

Wist u dat Knack ook zo een naam is ? Wij zullen dat raadsel eens uit de wereld helpen. Een paar maanden vooraleer het eerste nummer in de winkel zou liggen, we spreken over 1970-1971, werd een bijeenkomst met veel wijze mensen gehouden, een soort redactieraad. Mark Eyskens was daarbij, en een hele stoet andere prominenten. Zij zouden zich buigen over een naam voor het nieuwe magazine. Het regende daar vondsten van het niveau “De nieuwe wereld”, “De Vrije Academie”, “De Denker”, “Gagarin”, enzovoort. Na een half uur hoogdravende voorstellen stond Willy De Nolf, de stichter van onze Roularta-uitgeverij, recht en sprak met licht Roeselaarse tongval de historische woorden : “We gaan wider da Knack noemen, en nu gaan we een aperitief drinken.”

Die ‘Knack’ prijkte op een voorontwerp van cover, en was niet meer dan wat door de lay-outman ‘op goed vallen uit’ op papier gegooide letters, in afwachting van een definitieve naam. Wat zou Polspoel eigenlijk betekenen ?