Alexandre Teklak is de beste voetbalanalist van Wallonië. Elke maand neemt de ex-verdediger een thema onder de loep. Deze week: VfL Wolfsburg

FLANKSPEL EN VERTICALITEIT…

Wolfsburg is een ploeg die de diepte zoekt zodra ze de bal veroverd heeft – en zeker als de flanken benut kunnen worden. Ricardo Rodríguez, de voortreffelijke Zwitserse linksback, is altijd bereid om zijn flank af te dweilen. Hij zoekt constant Max Kruse als die afhaakt in de zone van de rechtsachter van de tegenstander. Julian Draxler kan de ruimte vinden die centraal vrijkomt en met zijn uitstekende passing driehoekjes trekken, zodat Rodríguez diep kan gaan. De voorzetten van de Zwitser, gecombineerd met veel volk in de zestien, zorgen voor gevaar. Sebastian Jung ontwikkelt op rechts een gelijkaardig spel met Vieirinha, ook al is hij niet zo sterk als Rodríguez.

De back aan de andere kant volgt de acties als een flankaanvaller en laat alleen Luiz Gustavo de aanvallende impulsen van de backs opvangen en de dekking verzorgen voor Naldo en Dante. Die aanpak toont hoe energiek de ploeg is en op geen inspanning kijkt.

… EN DE MINPUNTEN VAN DIE KWALITEIT

Door die wil om direct de diepte te zoeken neemt Wolfsburg veel risico. De passing moet heel secuur zijn en vooral: door de drang naar voren zullen er zich veel spelers voor de bal bevinden wanneer de tegenstander die weet te veroveren. De offensieve acties trekken de linies uit elkaar en laten ruimte vallen tussen middenveld en verdediging én in de rug van de vier verdedigers.

Aangezien Jung minder begaafd is dan Rodríguez om zich onder pressing uit te werken, kunnen daar mogelijkheden liggen voor de counter als Gent hem onder druk zet. De centrale as is niet beweeglijk genoeg om spitsen die in de diepte gaan af te stoppen. Naldo (geschorst voor de heenwedstrijd) en Dante verafschuwen een-tegen-eensituaties. En ze voelen zich niet op hun gemak als een tegenstander diep gestuurd wordt. Bij het zetten van het blok volgen ze de spelers die afhaken van nabij, om te verhinderen dat die kort draaien. Daarbij durven ze hard te spelen en overtredingen te maken.

GEVAAR OP STILSTAANDE FASES

Vrije trappen en hoekschoppen worden steevast zo genomen dat ze naar binnen draaien. Vieirinha en Rodríguez beschikken daarvoor over een buitengewone traptechniek. Dante, Naldo en Josuha Guilavogui (geblesseerd en vervangen door Christian Träsch) vormen een permanent gevaar in de zone van de waarheid. Gent moet dus fouten rond de zestien vermijden. Wanneer er toch één toegestaan wordt, moet Matz Sels zijn verdediging ver van het doel houden om zelf de ruimte te hebben om tussenbeide te komen.

Opnieuw probeert Dieter Hecking hier het spel naar zijn ploeg toe te trekken: Draxler, Vieirinha en André Schürrle staan heel hoog om de afvallende bal te veroveren. Aangezien zij geen echte balafpakkers zijn, vliegen ze soms te naïef op de man aan de bal waardoor ze te gemakkelijk uitgeschakeld worden en Jung tegenover twee aanvallers komt te staan. Hein Vanhaezebrouck zal zeker proberen om te profiteren van zo’n mistasten in de organisatie bij de Duitsers.

CONCLUSIE

De eerste seizoenshelft van de Duitsers was een pak minder dan hun briljante seizoen 2014/15. Het vertrek van Ivan Perisic en vooral van dirigent Kevin De Bruyne moest gecompenseerd worden door de komst van Schürrle en Draxler, maar die ontgoochelden tot nog toe.

Draxler werd geregeld uitgespeeld op de linkerflank en slaagde er nog niet in de combinaties in het spel te leggen waarvoor hij bij Schalke bekendstond. Hij is, wanneer hij over al zijn mogelijkheden beschikt, zeker een uitmuntende speler, die zich slim verplaatst zonder bal en het combinatiespel kan versnellen. Wat Schürrle betreft: zijn verticale loopacties vormen een permanent gevaar op de tegenaanval, maar hij mist een klare kijk bij de afwerking en schijnt het moeilijk te hebben met zijn rol als offensieve motor, heel anders dan de supersub die hij bij Chelsea was.

De opstelling en spelwijze van Hecking verandert geregeld. Dat maakt dat de tegenstander zich er moeilijk op kan instellen, maar het geeft ook aan dat hij nog geen goed evenwicht heeft gevonden. De blessure van Bas Dost, een klassieke nummer 9, berooft de ploeg van haar laatste offensieve troef ten opzichte van een jaar geleden. Het is geen toeval dat Klaus Allofs in de winterstop absoluut een spits wou aankopen, maar zijn bod van 25 miljoen voor Manolo Gabbiadini werd op de valreep geweigerd door Napoli.

Tegenover deze ploeg die in een dip zit (zoals Valencia en Lyon in de poulefase) zijn de Gentenaars zeker niet bij voorbaat kansloos. Misschien kunnen ze als outsider opnieuw voor een verrassing zorgen. De tegenstanders van de Wolven laten hen vaak het balbezit om zo te kunnen counteren, maar de filosofie van Vanhaezebrouck, die weigert zich aan te passen, belooft een spectaculair en open treffen. Als de Buffalo’s niet naïef te werk gaan, maken ze een kans.

DOOR ALEX TEKLAK

‘In de rug van de Duitse verdediging liggen er kansen voor Gent.’ – ALEX TEKLAK

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content