De 21-jarige spits van Tottenham is de sensatie van de Premier League. Morgenavond speelt hij in de Europa League tegen Fiorentina en zondag staat hij oog in oog met Thibaut Courtois in de finale van de League Cup.

Er was een tijd dat de supporters van Tottenham zongen: “Soldado, he came from sunny Spain, to play at White Hart Lane.” Dat is ondertussen geworden: “Soldado, he came from sunny Spain, to train with Harry Kane.” De Spursfans hebben de 21-jarige aanvaller duidelijk in hun hart gesloten. Die liefde is overigens wederzijds. Harry Kane liet al optekenen: “Als ik hier binnen tien jaar nog ben, zou ik ongelooflijk blij zijn. Ik wil voor lange tijd een Tottenhamspeler zijn.”

Harry Kane, geboren in de Londense buitenwijk Chingford, komt uit een echt Spursnest. Het ouderlijke huis bevond zich op minder dan tien kilometer van White Hart Lane en het gezin ging dan ook geregeld naar Tottenham kijken. Zelf begon Harry te voetballen bij het lokale Ridgeway Rovers, waar ook David Beckham en Andros Townsend, nu ploegmaat van Kane bij Tottenham, hun carrière begonnen. In eerste instantie werd hij er uitgespeeld als… keeper. Het is pas wanneer Kane zelf vraagt om het eens als spits te mogen proberen dat men zijn ware potentieel ontdekt. Ook Arsenal komt hem op het spoor. Op zijn achtste maakt hij de overstap naar de Gunners, wat niet vanzelfsprekend wasvoor een Tottenhamadept. Onlangs dook een foto op van hem in Arsenalshirt. “Uiteraard had ik liever een Spursoutfit gedragen op die foto, maar dat zou problematisch geweest zijn. Weet je, ik was acht jaar en ik wilde alleen maar voetballen. Op mijn elfde ben ik dan toch naar Tottenham gegaan, waar ik nu dus tien jaar ben.”

In de jeugdcategorieën van de club van zijn dromen blonk hij niet meteen uit. Alex Inglethorpe, voormalig directeur van de jeugdacademie, verwoordde het als volgt: “Hij zag er redelijk slungelachtig uit en bewoog erg vreemd, een beetje log. Maar af en toe zag je wel dat hij technisch iets in zijn mars had. Wat toen wel al erg aanwezig was, was zijn werkkracht: hij vocht werkelijk voor elke bal. Harry was iemand die elke dag in zichzelf investeerde.”

Tom Colomosse, die Tottenham volgt voor The Evening Standard, heeft een verklaring voor die werkkracht: “Harry weet dat hij niet de meest getalenteerde is, maar hij is geduldig. Daarom bleef hij na elke training wat langer om zijn schot op doel aan te slijpen.”

Op zijn zeventiende wordt hij uitgeleend aan Leyton Orient in de League One, de Engelse derde klasse. In negentien wedstrijden scoort hij negen keer. Het levert hem het seizoen erop een plaatsje op in de A-kern van Tottenham, maar met Emmanuel Adebayor en Jermain Defoe is de concurrentie in de spits te groot. Samen met Ryan Mason, een ander jeugdproduct, wordt Kane vervolgens bij Milwall in The Championship, de tweede klasse, gestald. Hij maakt er indruk, vermijdt met zijn doelpunten de degradatie van de ex-club van Bob Peeters en wordt er verkozen tot beste jonge speler van het seizoen.

Na nog twee niet zo succesvolle uitleenbeurten – achtereenvolgens aan Norwich City en Leicester City – rijst de vraag in de Britse pers of hij geen eeuwige belofte zou blijven. Bij Tottenham kan hij de concurrentieslag met dure aankopen als Roberto Soldado niet winnen. Eerst André Villas-Boas en later Tim Sherwood, de assistent die overnam na het ontslag van Villas-Boas, achten hem niet klaar voor het grote werk. Pas op het einde van vorig seizoen krijgt hij een eerste echte kans. Tegen Sunderland mag hij in de basis starten. Meteen bedankt hij met een doelpunt. Ook in de twee daaropvolgende wedstrijden vindt hij de weg naar de netten.

Niet flashy

Begin dit seizoen is het onder de nieuwe trainer Mauricio Pochettino echter terug naar af: Kane zit steevast op de bank en mag af en toe eens invallen. Hét keerpunt komt er eind oktober: tegen het Griekse Asteras Tripolis, een poulewedstrijd in de Europa League, start Kane in de basis en maakt hij drie doelpunten in een 5-1-overwinning. Maar de jongeling maakt zich helemaal onsterfelijk als in de 87e minuut Tottenhamdoelman Hugo Lloris uitgesloten wordt. Zonder aarzelen trekt Kane de keepershandschoenen aan en neemt hij plaats in doel. No problem, hij is toch ooit nog doelman geweest? Twee minuten later moet hij zich, tot algemene hilariteit, echter al omdraaien. Het wordt hem met de glimlach vergeven.

Sinds die match is Kane gelanceerd. De week erna bezorgt hij met een prachtige vrijschop in de 90e minuut Tottenham de overwinning tegen Aston Villa. Even later volgt zijn eerste basisplaats in de Premier League tegen Stoke City en sindsdien is hij niet meer uit de ploeg weg te denken. Zijn aandeel in de 5-3-overwinning op nieuwjaarsdag tegen Chelsea – twee goals en twee assists – is een voorlopig hoogtepunt. Chris Miller, een blogger die Tottenham op de voet volgt, schreef: “Niemand had gedacht dat hij een dergelijke topprestatie tegen Chelsea kon leveren, toch tegen een van de beste verdedigingen ter wereld.” Chris Hughton had Kane onder zijn hoede bij Norwich City: “Hij is een finisher, een jongen die makkelijk goals maakt. Dat wist iedereen, maar hij heeft een nieuwe dimensie gekregen. Je voelt dat hij rijper geworden is. Nooit tevoren was hij zo sterk en zo snel. En hoewel Pochettino en zijn eerdere coaches hem geholpen hebben, heeft hij zijn evolutie slechts aan één iemand te danken: zichzelf.”

De fans zijn gek op hem, ze beschouwen hem als one of their own. Tom Colomosse: “Het is geen blingblingkerel, just a normal lad. Dat is voor een stuk zijn kracht. Bovendien is hij een jeugdproduct en dat maakt hem nog populairder. De match tegen Asteras Tripolis zorgde niet alleen bij hem voor een déclic, ook bij de supporters. Dat hij die laatste minuten zonder nadenken in doel ging staan, vonden de fans geweldig.” Chris Miller voegt eraan toe: “Hij blijft heel nederig en werkt als een paard (hij loopt gemiddeld twaalf kilometer per wedstrijd, nvdr). Met de scheidsrechter heeft hij nooit problemen, omdat hij niet in discussie gaat. Hij is heel beleefd. Bij de U18 was hij kapitein, dus hij heeft ook ervaring met het opnemen van zijn verantwoordelijkheid.” Chris Hughton bevestigt: “Hij houdt zijn voeten stevig op de grond, hij is totaal niet flashy. Het was zijn droom om de nummer 9 van de Spurs te worden en die maakt hij nu waar. Dat hij een jongen van het huis is, brengt een zekere druk met zich mee, maar dat brengt hem niet uit balans.”

Nieuwe Ibrahimovic?

De Britse pers vergelijkt Kane ondertussen met Jürgen Klinsmann, die in de seizoenen 1994/95 en 1997/98 bij Tottenham voetbalde. De Duitse aanvaller stond ook bekend om zijn werkkracht. Tom Colomosse ziet gelijkenissen met nog een andere spits: “Kane doet me denken aan Zlatan Ibrahimovic in zijn periodes bij Ajax en Juventus. Hij is sterk, intelligent en voelt aan waar de spelers rond hem zich bevinden. Voor mij is een echte nummer 9, maar ook op de 10 kan hij uit de voeten. Zelf haalt hij vaak Teddy Sheringham aan als zijn voorbeeld. Kane beweegt zich met dezelfde slimheid, maar Teddy was veeleer een voetballer die speelde op intuïtie en die vaak op de goede plaats stond. Harry voegt daar nog kracht en snelheid aan toe.”

Chris Hughton vindt de vergelijking met Ibrahimovic wat overdreven: “Ik zie wel waarom sommigen hem met Ibra vergelijken: hij kan een oplossing vinden waar er geen lijkt te zijn. Kane heeft echter de kwaliteiten van verschillende spelers. Zo heeft hij ook de goeie trap en de neus voor doelpunten van Alan Shearer. Hij wordt ook terecht vergeleken met Sheringham, hoewel ik vind dat Harry veel beweeglijker is dan Teddy.”

Jürgen, Ibra, Alan of Teddy… Pochettino is in ieder geval niet verrast door de ontwikkeling die zijn spits dit seizoen doormaakt. “Neen, want ik leg een speler nooit een plafond op. Als hij er twintig kan scoren, waarom dan geen dertig? Het zou wel een probleem zijn, mocht hij denken dat hij er al is en dat hij niet meer beter kan worden. Het is belangrijk dat hij zijn mentaliteit behoudt en hongerig blijft.” Dat zou geen probleem mogen zijn, want begin februari werd Kane beloond voor zijn goede prestaties met een contract aan verbeterde voorwaarden. De nieuwe verbintenis loopt tot 2020. Tegen dan is er misschien geen sprake meer van White Hart Lane, maar van White Hart Kane…

DOOR JEROEN JACOBS, STEVE VAN HERPE & ROMAIN VAN DER PLUYM

“Hij heeft zijn evolutie slechts aan één iemand te danken: zichzelf.” Chris Hughton