Heb jij Pixarkaart 189 dubbel? Ik zou die graag ruilen met een van de kaarten die ik op overschot heb. “Nee, ik ben daar niet in thuis. Het is iets van Delhaize en er wordt veel geld voor gegeven, dat stond in de krant. Meer weet ik niet. Ik woon nog thuis en laat mijn ouders dingen voor me meebrengen uit de supermarkt.

“Als kind was ik ook al geen fanatieke verzamelaar. Rages volgde ik: topshots, flippo’s en Pokémonkaarten. Maar ik dreef dat niet tot in het extreme, wou niet per se alles en stak die dingen ook niet in een map.”

Kon je in de klas mooi op het bord schrijven?

“Nee. Hatelijk vond ik dat. Het voelde onnatuurlijk aan en mijn coördinatie was er niet goed genoeg voor. Ik kon ook moeilijk inschatten hoe groot mijn geschrift moest zijn en slaagde er nooit in om recht te schrijven, want er waren geen lijntjes. Niet één keer bood ik me aan om het te doen. Ik kwam niet graag vooraan. Tijdens spreekbeurten voelde ik me telkens trillen. Verschrikkelijk. Ik ben vaak verlegen, nog altijd. Zeker als ik complimentjes krijg, weet ik niet hoe me daarbij te gedragen. Ik sta niet graag in het middelpunt van de belangstelling.”

Ken je het verschil tussen een kameel en een dromedaris?

“Ja. ( korte stilte) Een kameel heeft twee bulten.

“Eigenlijk heb ik niet veel met beesten. Als iemand me vroeger vertelde hoe graag hij zijn huisdier zag, snapte ik dat vaak niet. Maar nu speel ik met het idee om een mopshond te kopen. Als ik plots iets in mijn hoofd heb, wil ik dat. Mijn ouders en vriendin hebben al gevraagd wat ik met dat beest ga doen als ik het na twee maanden beu ben. Dat risico bestaat, ik wil dikwijls iets nieuws. Dan zal ik iemand moeten vinden die bereid is om hem over te nemen.

“De meeste dieren laten me koud. Mijn vriendin heeft vier paarden, daar ben ik bang van. Ze reed ermee tot ze mij leerde kennen. Toen is ze gestopt, een beetje onder druk. In mijn kindertijd hadden we thuis wel konijnen en goudvissen. Maar telkens een van die beestjes stierf, deed mij dat niks. Die vissen gaf ik soms eten, maar dan strooide ik veel te veel in hun bokaal. Om hen te plagen. Het was niet mijn bedoeling hen zo de dood in te jagen, ik wou me bezighouden. En anders zaten die vissen daar toch maar te zitten. Als ik hen eten gaf, hadden ze iets te doen.”

Wat vindt je vriendin sexy aan je lichaam?

“( denkt na) Ze zegt dat ik mooie handen heb. En inderdaad, die mogen er wel zijn. Ik heb niet van die typische, brute mannenhanden, maar eerder fijne vingers.”

Welke knappe madam zou er eens aan mogen voelen?

” Cheryl Cole, de partner van Ashley Cole.”

Waar heb je een lelijk litteken?

“Juist onder mijn buik, net boven mijn … je weet wel. Daar staan twee horizontale streepjes, net wenkbrauwen. Je ziet ze niet supergoed meer, maar ik had ze toch liever niet gehad. Tweeënhalf jaar geleden ben ik geopereerd, ik sukkelde met pubalgie. Dat is iets aan je buikspieren wat je belet om bij een spurt of schot op doel voluit te gaan. Net na die operatie zag ik verschrikkelijk af. Als ik moest niezen of lachen, ging ik kapot van de pijn. Zoals wanneer je stijve buikspieren hebt, dat gevoel. Maar dan maal tien.”

Speelde je ooit al een match zonder slip?

“Nee, ik trainde wel eens zonder onderbroek. Bij alle clubs waar ik al speelde, worden de slips op de club gewassen. Bij Mechelen is dat ook zo. Die liggen dan klaar in een grote wasmand. Maar soms kom je uit de douche en merk je dat een andere speler met jouw slip weg is, waarschijnlijk omdat hij er door omstandigheden zelf geen heeft. Bij Lierse werd daar niet zo nauw naar gekeken. Op zo’n moment ga je ook niet bij elke ploegmaat langs om te checken of hij jouw slip draagt, want dan hoor je nogal snel: ‘Bol het eens af, jong, jij gaat mijn onderbroek niet zien.’ Typisch mannelijk gedrag. Dan denk je: foert. Je trekt gauw die van een ander aan of draagt even geen slip.”

KRISTOF DE RYCK

Mijn handen mogen er wel zijn