De kleine Goethals. Dat was destijds de bijnaam van Freddy Smets (nu 57). Het klopt dat er veel gelijkenissen zijn tussen hem en de man die de geschiedenis ingegaan is als Raymundo. Ze voetbalden allebei bij Daring Brussel en waren later tactische meesters aan de zijlijn. Het grootste verschil is wel dat Goethals trainer bleef tot in de nadagen van zijn leven, terwijl onze man nauwelijks veertig was toen hij het voor bekeken hield. “Ik herinner me een dubbelinterview met mij en Raymond, toen ik coach was van RWDM. Hij suggereerde toen al om mijn job van leraar lichamelijke opvoeding niet op te geven”, zegt Smets. “Hij was van mening dat het trainersbestaan te onzeker geworden was. Nu moet ik wel zeggen dat ik zelfs zonder zijn advies mijn job in het onderwijs nooit had laten varen. Ik ben daarin trouwens nog actief: in het atheneum van Elsene werk ik twintig uur per week. Ik heb altijd een bepaalde vorm van vrijheid willen behouden. Als T1 ben je immers afhankelijk van de resultaten en van de bestuurskamer. Het verwondert me niet dat de ster van de coming men van het trainersgild, zoals Emilio Ferrera, Glen De Boeck en Bob Peeters, snel gedoofd is. Op een gegeven moment presteerden ze allemaal boven de verwachtingen. En wat doet hun werkgever dan? Hij verkoopt enkele van de beste spelers zonder ze te vervangen. Het gevolg is dat het seizoen erop de resultaten wat tegenvallen en dan is het de trainer die het gelag betaalt. Daar had ik geen zin in. Na een laatste job bij Union tussen 1997 en 1999 heb ik definitief de handdoek geworpen.”
Freddy is dan teruggekeerd naar zijn eerste liefde in het Edmond Machtensstadion, maar deze keer als technisch directeur. Dat was hij tot RWDM in 2002 opgeheven werd. Vervolgens ging hij tactische voetballessen geven in de trainersschool op de Heizel. In 2009 neemt zijn loopbaan een nieuwe wending. “Ik had zin om te gaan zaalvoetballen”, vertelt hij. “Samen met mijn zoon Frédéric en een paar kennissen heb ik een ploegje opgericht, Smets United. We zijn nu actief bij de senioren in de tweede reeks van provinciale. Bij een thuiswedstrijd, in het sportcomplex van Sint-Agatha-Berchem, heb ik de gelegenheid gehad om wat te praten met Michaël Vander Mijnsbrugge, de schepen van Sport. Die vroeg me of ik geen zin had om de beginselen van het zaalvoetbal aan te leren aan de allerjongsten. Dat aanbod heb ik aanvaard. Het initiatief is al snel uitgebreid naar de categorie van 3- tot 6-jarigen. De lessen vinden plaats op het atheneum van Elsene, maar ook in de sporthal van Ganshoren. Wat Sint-Agatha-Berchem betreft wordt er gepraat over een samenwerking met de lokale voetbalclub VK. Vanaf een bepaalde leeftijd is het de bedoeling om een wisselsysteem op poten te zetten tussen indoor en outdoor. Op termijn, zeker gezien de klimatologische omstandigheden in België, zou het zonder twijfel aan te raden zijn om buiten te voetballen in de zomer en in zaal in de winter. De combinatie van de twee kan de ontwikkeling van jonge voetballers alleen maar ten goede komen.”
Naast Synergy Smets United, waar alle zaalvoetbalactiviteiten van vader en zoon Smets gegroepeerd zijn, staat Freddy ook aan het hoofd van de firma SGM: Synergy Global Management. “Frédéric heeft een diploma van FIFA-makelaar. Samen hebben we al een aantal sportevenementen georganiseerd. Zoals vriendschappelijke wedstrijden tussen Afrikaanse en Belgische ploegen. Zo hebben we bijvoorbeeld een tournee geregeld van de nationale militaire ploeg van Kameroen in onze contreien. Je ziet: ik ben nog altijd gebeten door het voetbalvirus.”
DOOR BRUNO GOVERS
