Aangenaam interview in Het Laatste Nieuws met Antoine Vanhove en Michel Verschueren. En vooral een schitterende foto : beide heren kuierend door het gras langs de Leie in Sint-Martens-Latem. Het betere werk van Gustaaf de Smet. Twee opperbeste vrienden, maar een blinde kan zien dat het kleinste kleinigheidje beiden vechtend over het gazon kan doen rollen. Het volstaat dat het woord ‘duif’ in een oneigenlijke betekenis of een licht schertsende context wordt gebruikt, en het zit er bovenarms op. Alletwee witte truitjes en niemand wil veranderen ? Genoeg voor een jaar oorlog. Club wil om vier uur aftrappen en Anderlecht om vijf ? Verwittig onverwijld de rijkswacht, thans federale politie, want Antoine en Michel hebben hun mes al getrokken.

Kent u de film Grumpy old men, met Walter Matthau en Jack Lemon ? Dat hadden Vanhove en Verschueren ook kunnen spelen, maar beter. Elkaar de duvel aandoen, maar wel als eerste bij elkaars ziekenbed. In de eerste plaats om er zeker van te zijn dat de ander daar nog een tijdje aan vastgekluisterd zal blijven, maar toch ook uit genegenheid. Als Verschueren Vanhove begroet met : “Ha Toine, ge ziet er goed uit”, dan bedoelt hij eigenlijk : “Ge ziet er TE goed uit.” Wij kunnen ons zo inbeelden dat Verschueren Vanhove na zijn hartoperatie is gaan bezoeken met een zalige fles Bourgonge in zijn jaszak weggemoffeld. En dat hij, toen even niemand keek of luisterde, zijn maat vlug in het oor blies : “Hier zie, van de dokter mag het niet, en van Annie zeker niet, maar stop dat weg onder uw bed en dan kunt ge er in uw eentje van genieten. Terwijl ge naar onze match in de Champions League kijkt bijvoorbeeld.”

Wij zijn dol op dubbelinterviews bij het begin van de competitie. Boksamp en Broos, of Gerets… je las het en je zat mee aan tafel. Die ontmoetingen hebben trouwens allemaal plaats in de Pêcheur in Sint-Martens-Latem, blijkbaar een vruchtbare plek voor een goed gesprek bij een nog beter glas. Jammer dat dat met zo’n Sollied niet lukt. Die man drinkt wel, en niet weinig, dat zien wij dankzij jarenlange ervaring in één oogopslag, maar geen verfijnde wijnen. Boskamp dronk ook geen wijn, alleen jus d’orange, maar hij was uit zichzelf vrolijk. Met Aimé zitten we natuurlijk in de grands crus classé’s. Begin dit jaar had VTM hem toch maar samen met Sollied aan tafel gezet vóór Club-Anderlecht. Herinnert u zich dat ? Terwijl Trond zat te zeuren over schaduwtraining en schuine looplijnen, begon Aimé zich op te winden over niemand begreep wat. Naarmate de fles leger en leger liep, werd Aimé bozer en bozer. Waarna hij uiteindelijk afsloot met : “Ik ben benieuwd wat ge hiervan gaat uitzenden.” Aimé is de ideale trainer voor tafelinterviews. En voor Anderlecht.

door Koen Meulenaere