‘Ik heb goede ideeën voor de toekomst van het voetbal.’ Als hij tot voorzitter van de UEFA wordt verkozen, zal Michel Platini altijd het spel beschermen. Een essentiële belofte.

Zürich, december 2006, enkele uren voor het gala van de FIFA-Voetballer van het Jaar. Hotel Steigenberger. Michel Platini (51) wandelt de lounge binnen, sympathiek zoals altijd. Stevige handdruk, knipoog. “Dus, België zal voor mij stemmen ?”

Op 26 januari wordt op het UEFA-congres in Düsseldorf een nieuwe voorzitter gekozen. Platini heeft Lennart Johansson uitgedaagd. De Zweed leidt de Europese voetbalbond sinds 1990.

Michel Platini draagt zoals gewoonlijk een das, maar het bovenste knoopje van zijn hemd heeft hij opengelaten. Dat knoopt hij alleen dicht bij meer officiële gelegenheden. Zijn vestimentaire nonchalance en de brede glimlach waarin hij bijna permanent zijn lippen plooit, irriteren de ouwe knarren van de UEFA in hoge mate. Vooral in de niet-Latijnse landen heeft men doorgaans geen hoge hoed op van de Fransman. Naarmate men meer naar het zuiden (Spanje uitgezonderd) en naar het oosten van Europa opschuift, groeit dan weer de populariteit van Platini.

Men kan zich de opgetilde wenkbrauwen voorstellen wanneer Platini een persconferentie of een toespraak aanvangt met de verontschuldigende mededeling dat zijn Engels niet perfect is. Maar klinkt het Engels van Lennart Johansson dan zoveel vlekkelozer ? “Platini mist bagage”, beweren zijn criticasters. Het klopt, de Fransman is nooit naar de universiteit geweest. Maar in het voetbal heeft hij schitterende carrières uitgebouwd : als speler, als coach, als organisator van het WK, als lid en adviseur van de UEFA en de FIFA. Zal Platini weggestemd worden zoals Michel Preud’homme uit Brussel werd weggestemd, simpel omdat hij slechts een ex-voetballer is ? “Preud’homme was een doelman, dat was anders”, zegt de Fransman.

Flanksprinters

Aanvankelijk was u voorstander van het behoud van de traditionele EC1, de klassieke Europabeker voor landskampioenen. Was dat een sportieve keuze ?

Michel Platini : “Ach, wat gebeurd is, is gebeurd en de huidige formule, met de acht groepen van vier en vervolgens de achtste finales tot en met de finale, vind ik goed. De clubs willen meer geld terwijl ze toch minder spelen ? We hebben de tweede ronde met de groepen geschrapt, maar er moet wel spektakel worden geboden, anders kijken de mensen niet meer naar voetbal op televisie. Ik heb schitterende wedstrijden gezien. Barcelona-Chelsea bijvoorbeeld. Lyon ? Zeer sterk als ze in Frankrijk spelen ( lacht).”

Houdt u van het huidige voetbal ?

“De waarheid van een voetbalwedstrijd bevindt zich op het middenveld. Daar heb je goede, technisch begaafde voetballers nodig. Maar iedereen speelt op dezelfde manier : met vier verdedigers die nooit oprukken. Of neem een typisch middenveld met vier spelers : grote, harde jongens. Met twee verdedigende middenvelders en twee andere die zonder ophouden de flanken aflopen : flanksprinters. Ze maken het voetbal kapot, want waar blijft de creativiteit ? Je hebt voorin wel twee kerels die geacht worden om creatief te zijn : vooral die ene die achter de centrumspits opereert en achter elke bal aanholt ! Geen fameus materiaal om mooie matchen te krijgen, hé ?”

Hebt u van het WK genoten ?

“Het was een groot evenement en het was bijzonder moeilijk voor de spelers, die al 64 wedstrijden per jaar spelen, om aan de verwachtingen te beantwoorden. Maar Duitsland-Italië vond ik een zeer, zeer goede wedstrijd. Wat moeten we op dit niveau doen om het voetbal te verbeteren ? Om te beginnen, tegen de coach zeggen dat hij op het einde van de competitie niet buiten zal worden gesmeten bij het uitblijven van resultaten. De trainers staan onder een verschrikkelijke mediadruk.”

We moeten naar de basis kijken.

“Er wordt binnen de Europese instanties in Brussel veel over voetbal gepraat, maar ook in de rechtszalen – als gevolg van de zaak- Oulmers van Charleroi. Ik zie het voetbal liefst zo onafhankelijk mogelijk. Weet u, het echte Franse voetbal zag het levenslicht in 1972, toen de spelers in staking gingen en een contractueel charter en een nationale vakvereniging wilden. Het voetbal moet zich herstructureren en versterken.”

Niet ethisch

Men zegt dat u geen programma heeft.

“Dat is fout. Ik heb altijd welomlijnde ideeën gehad. Lennart Johansson had beslist om niet meer op te komen voor een volgend mandaat, maar hij bedacht zich toen hij vernam dat ik me kandidaat stelde. Tegen mij zijn : is dát zijn programma ? Als ik hoor dat de vier vicevoorzitters en de schatbewaarder van de UEFA met hun ontslag dreigen in het geval dat ik word verkozen, dan zeg ik : dit is niet ethisch.”

Je hebt altijd mensen die liever niets willen veranderen.

“De administratie van de UEFA is anti-Platini uit schrik voor veranderingen. Ook verschillende federaties kanten zich tegen mij : Duitsland (de Duitsers zijn per definitie tegen de Fransen), Zweden, Spanje, Nederland. Maar ik heb veel vertrouwen omdat ik altijd optimistisch blijf. Ik zou aan demagogie kunnen doen en beloven dat we het aantal deelnemers aan de eindronde van het EK stelselmatig zullen verhogen, maar op het vlak van organisatie zou dat geen goed argument zijn. Integendeel, ik zou net willen snoeien in de privileges van sommige landen. Waarom mogen sommige landen vier teams naar de CL sturen en andere geen ?”

Waarom blijft u ondanks alles optimistisch ?

“Ik heb veel ervaring in het voetbal en goede ideeën voor de toekomst van het voetbal. Ik ben geen jurist en geen econoom, ik was zeventien jaar toen ik de school verliet. Natuurlijk heb ik het uitvoerend comité van de UEFA nodig om vooruit te raken – daar ligt de macht, niet in de administratie. Ik ben niet tegen het feit dat een voetbalfederatie geld wil verdienen. Dat is normaal. Maar we moeten ook het voetbal zelf verdedigen – het prestige en de populariteit van het spel. Ik geloof, bijvoorbeeld, in de authenticiteit van de clubs. Neem Abramovitch bij Chelsea. Wie is er in die club nog Engels, zowel in het bestuur als op de bank en op het veld ? Ik hou van het Spaanse systeem, waar de socio’s de voorzitter van de club kiezen. De supporters moeten de identiteit van de club verdedigen en de club hun autoriteit opdringen. Als we de grootgeldbezitters hun gang laten gaan, is er alleen nog sprake van geld en van nederlagen. Vroeger maakte een nederlaag gewoon deel uit van de sport. Nu is een nederlaag een drama geworden. Zo zullen we de clubs niet redden, want als er alleen op korte termijn wordt gedacht, beschermen we de jongeren niet. Ik wil dat we jonge voetballers vormen en opleiden om ze te doen spelen en niet om ze te verkopen.”

Daar denken de managers anders over.

“Die willen dat iedereen altijd in beweging is. De spelers moeten een commissie betalen aan hun manager en daarmee uit. Het is niet aan de clubs om dat te doen. Zeker niet omdat we verzeilen in toestanden waarbij managers geld krijgen van de twee bij een transfer betrokken clubs en de clubs bij zo’n transactie alleen verarmen.”

Wat als u niet wordt verkozen ?

“Dan neem ik vakantie en tijdens mijn vakantie zal ik wat lopen om weer een atletisch lichaam te krijgen. En ik zal veel golf spelen, een sport die me erg bevalt. Mijn handicap ? 8,5. Ik heb altijd talent gehad, nietwaar ? ( lacht)”

JOHN BAETE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content