Onbegrip, woede, vastberadenheid. Sinds zijn ontslag bij Waasland-Beveren zit Laurent Henkinet op een rollercoaster van emoties. Voor Sport/Voetbalmagazine wil hij er voor het eerst openhartig over praten.
Het is een ijzige decemberochtend in Luik wanneer Laurent Henkinet, voortaan ex-doelman van Waasland-Beveren, gaat zitten in een cafeetje op de Place du Marché. Hij bestelt een koffietje waaraan hij zijn handen kan verwarmen, handen waaraan hij al bijna twee maanden geen keepershandschoenen meer heeft aangedaan. ‘Het is de eerste keer dat ik erover wil praten’, biecht hij op. ‘Ik ben zelfs een beetje zenuwachtig.’
Op 28 september besloot Waasland-Beveren zijn 24-jarige doelman te ontslaan op basis van ‘een zware contractuele fout’. Henkinet had voor ongeveer vijf euro gegokt op een overwinning van zijn ploeg. In een onderzoek naar voetballers die op wedstrijden van hun eigen ploeg gokten, ondervroeg de Kansspelcommissie ook Olivier Deschacht, Knowledge Musona en Tuur Dierckx. Alleen Deschacht gokte op verlies en wordt ook door het parket vervolgd, maar Henkinet was de enige die ontslagen werd. Dat heeft de doelman duidelijk nog niet verteerd.
GEEN GOKVERSLAAFDE
Je hebt nooit gegokt op verlies van je eigen ploeg?
LAURENT HENKINET: ‘Nee, nooit. Dat is volledig tegen mijn principes. Ze hebben een polemiek gestart voor iets onbenulligs. De Kansspelcommissie zag dat ik gewed had omdat ik een account heb op mijn naam (bij Unibet, nvdr). Ze hadden aan de voetbalbond een lijst gevraagd van alle spelers die in België actief zijn om na te gaan wie er een account had. Die van mij dateerde van 2011. ‘
Waarop gokte je?
HENKINET: ‘Op van alles: tennis, basketbal, … Ik heb er nooit geld mee verdiend, want ik verloor altijd meer dan ik won. Ik zette nooit meer dan vier of vijf euro in. Een groter bedrag zou me te veel stress bezorgen.’
Waarom gokte je?
HENKINET: ‘Gewoon om van mezelf te kunnen zeggen dat ik een resultaat kan voorspellen. Ik heb het altijd als een spelletje gezien. Het was me helemaal niet te doen om veel geld te verdienen. Als je vijf euro inzet, kan je misschien 20 of 30 euro winnen, terwijl mijn winstpremie 1500 euro bedroeg. Ik ga mijn leven toch niet riskeren voor zo’n kleine som?’
Was je je niet bewust van de eventuele gevolgen?
HENKINET: ‘Helemaal niet. Voor die zaak met OH Leuven wist ik zelfs niet dat het verboden was om te gokken. Sindsdien heb ik het niet meer gedaan. Ik ben geen gokverslaafde. De voetbalbond bestraft alleen wanneer het de bedoeling is je zich te verrijken. Dat was bij mij duidelijk niet het geval. Behalve een Lottowinnaar heb ik nog nooit iemand gezien die zich wil verrijken door vijf euro in te zetten.’
Heb je altijd alleen gegokt, nooit met ploegmaats?
HENKINET: ‘Altijd alleen. Of ook mijn ploegmaats gokten? Dat weet ik niet. Maar als de voetbalbond denkt het gokprobleem opgelost te hebben door vier spelers met de vinger te wijzen, dan vergissen ze zich lelijk. Het is een algemeen probleem. Het feit dat we een account openden onder onze eigen naam bewijst dat we niets wilden verbergen. Anders hadden we gewoon aan kameraden gevraagd om naar de krantenwinkel te gaan en geld in te zetten op wedstrijden.’
GEEN WERKLOOSHEIDSUITKERING
Deschacht, Dierckx en Musona kregen de steun van hun club, jij niet. Hoe voel je je daarbij?
HENKINET: ‘Dat verwijt ik mijn ex-club. Ze hadden op zijn minst kunnen wachten tot het onderzoek afgesloten was. Als zou gebleken zijn dat ik echt had valsgespeeld, dan had ik mijn ontslag zonder probleem aanvaard. Ze zeiden me dat ze me ondanks alles toch zouden helpen, maar ik heb daar nog niets van gemerkt. Ik respecteer de spelers, de trainers en de supporters, maar het bestuur heeft gewoon een excuus gevonden. Ik wil niets meer horen van die club. Ik ben vrij en heb niets meer te verliezen. Ik zal me niet laten doen. Ik denk zelfs dat Waasland-Beveren er zich niets van aantrok dat de spelers konden gokken op hen.’
Was het gewoon een excuus om jou te kunnen ontslaan?
HENKINET: ‘Toen we er de eerste keer over praatten, reageerden ze niet gechoqueerd. Ze vertelden me dat ze het wel zouden regelen. Vanaf het moment dat ze Laszlo Köteles inlijfden op 30 augustus (gehuurd van KRC Genk, nvdr) werd het moeilijk voor mij. Wanneer een club vier doelmannen heeft, waar de meeste andere er maar over drie beschikken, dan is zo’n ‘gokaffaire’ een goede manier om de salariskost te drukken.’
Gokken op je eigen ploeg blijft hoe dan ook ethisch niet verantwoord.
HENKINET: ‘Ik erken mijn fout en ik zal de prijs daarvoor betalen. Iedereen was gechoqueerd door het nieuws, omdat ze mij kennen. Mocht ik een speler zijn die altijd amok maakt binnen de club, met wie coaches het vaak aan de stok hebben, dan zou men het begrijpen. Maar ik heb altijd de juiste mentaliteit.’
Kortom, je erkent je fout maar je erkent geen schuld?
HENKINET: ‘Ik voel me niet schuldig aan vervalsing. Als ze me ontslaan voor een ‘zware fout’, dan heb ik zelfs geen recht op een werkloosheidsuitkering. Maar ik heb wel een woonlening lopen op twintig jaar en over twee maanden wordt mijn zoontje geboren.’
Voel je je ook schuldig ten opzichte van je familie?
HENKINET: ‘Nee, want zij kennen me. Ze vinden ook dat me onrecht aangedaan is. Ik ben nu vastberaden om terug te keren en ik weet dat ik zal terugkeren op het hoogste niveau. Ik ben niet verslagen, integendeel. Deze beproeving heeft me sterker gemaakt. Als ik in de stad rondwandel, zie ik dat de mensen me scheef bekijken (zucht)… Maar ik wandel met mijn hoofd rechtop.’
Begrijp je de blikken van de mensen?
HENKINET: ‘Natuurlijk. De dag waarop de affaire bekend raakte, ben ik onmiddellijk naar de coaches gestapt om me te excuseren. Het gaat om een ethisch probleem, maar het geldt niet voor slechts vier spelers. Ze moeten niet denken dat ze de gangsters geklist hebben.’
GEEN DOEL MEER
Hoe vernam je je ontslag?
‘Ik was me aan het klaarmaken om naar de training te vertrekken toen ik werd opgebeld met de melding dat ik niet moest komen. Ze verboden me haast om nog een voet binnen te zetten op de club. De andere spelers vroegen een gesprek met de voorzitter om te zeggen dat ze mijn ontslag onaanvaardbaar vonden. Die steun heeft me geraakt. Van de ene dag op de andere moest ik verhuizen en elders een nieuw leven starten. Van de ene dag op de andere was er niets meer.’
Je hebt geen inkomen meer. Waarvan leef je?
HENKINET: ‘Ik heb behoorlijk wat kunnen sparen sinds ik profvoetballer ben. Ik heb wat geld opzij staan, maar deze situatie mag uiteraard niet blijven duren.’
Hoe heb je je de laatste tijd gevoeld?
HENKINET: ‘Je staat op en je hebt geen doel meer. Je kan niet meer gaan voetballen, je hebt geen vast uurrooster meer. In het begin ben ik vaak op bezoek gegaan bij familie om niet alleen te zitten. Daarna heb ik mijn moed bij elkaar geraapt en heb ik een trainingsschema opgesteld. Mentaal was de eerste maand bijzonder lastig. Je hebt je hele leven geprobeerd om goed en vriendelijk te zijn en van de ene dag op de andere beschouwen ze je als een crimineel en een bedrieger.’
Hoe vul je je dagen nu?
HENKINET: ‘Door een individueel programma te volgen: lopen en krachttraining. Daarnaast help ik als vrijwilliger een kameraad die jongeren begeleidt die het moeilijk hebben op school. Daardoor blijf ik bezig en zit ik niet thuis te kniezen. Via afstandsonderwijs volg ik ook een managementcursus en ik help mijn vriendin die ook niet kan gaan werken omdat ze zwanger is. Toen ik in Beveren woonde, werkte ze in Frankrijk als veearts. Daarom heeft ze hier geen recht op een werkloosheidsuitkering.’
Nadat je niet doorbrak bij Standard dacht je erover na om te stoppen met voetballen. Heb je dat eind september opnieuw overwogen?
HENKINET: ‘Als je geen club meer hebt, dan stel je je die vraag. Als je dan nog eens ontslagen bent vanwege ‘een zware fout’, dan is je imago serieus beschadigd. Die stempel van bedrieger wil ik absoluut kwijt. Het heeft pijn gedaan, maar ik heb niet overwogen om te stoppen. Ik zou gewoon willen dat die zaak me niet blijft achtervolgen.’
GEEN TOEKOMSTBEELD
Omdat je ontslagen bent vanwege ‘een zware fout’ kan je in België nergens een contract tekenen voor juni 2017. Denk je aan het buitenland?
HENKINET: ‘Ik sta open voor alles. Elke voetballer weet dat het op een bepaald moment aangewezen kan zijn om naar het buitenland te vertrekken. Als ze me in België beschouwen als een grote misdadiger, dan zal ik vertrekken. Als er tenminste clubs zijn die me aanvaarden. (lachje) Momenteel voer ik met geen enkele ploeg gesprekken. Vanaf het moment dat ik weer een club vind, zal mijn leven weer zin krijgen.’
Heeft deze zaak jou doen nadenken over het voetbalwereldje?
HENKINET: ‘Het is een speciaal wereldje, maar ik hang eraan vast omdat ik er deel van uitmaak. Mensen zeggen met een grote glimlach op hun gezicht dat ze veel respect voor je hebben, maar zodra er iets kleins aan de hand is, zullen ze niet proberen om je te verdedigen. Het is een wereld die draait om het geld, een bedrijf. De bedrijfsleiders hebben hun belangen – dat begrijp ik – maar de menselijkheid die elders toch kan bestaan, kennen ze in het voetbal niet. Omdat ik weet dat dit wereldje zo in elkaar zit, was ik uiteindelijk ook niet gechoqueerd door mijn ontslag.’
Hoe zie je je toekomst?
HENKINET: ‘Op dit moment heb ik geen toekomstbeeld. Ik probeer geen grote verwachtingen te koesteren. Binnenkort wordt mijn zoon geboren, dat zal een heel mooi moment zijn. Daarna hoop ik dat men deze domme affaire vergeet en dat ik de draad weer kan oppikken. Ik heb een fout gemaakt, maar het was geen zware. Ik heb de competitie niet vervalst. De voorzitter van Waasland-Beveren heeft me nooit gebeld. Volgens mij voelt hij zich ook niet goed bij deze situatie, maar ik zal het hem nooit vergeven.’
DOR NICOLAS TAIANA – FOTO’S BELGAIMAGE – CHRISTOPHE KETELS
‘Ik heb een woninglening lopen en over twee maanden wordt mijn zoontje geboren, maar ik heb geen recht op een werkloosheidsuitkering.’ LAURENT HENKINET
‘Vanaf het moment dat ik weer een club vind, zal mijn leven weer zin krijgen.’ LAURENT HENKINET
