Het gebeurde enkele jaren geleden op de Edhem Sljivo Challenge. Aan dat groots opgezette indoorvoetbalevenement in Wallonie Expo nemen jaarlijks gedurende een week in januari zowel seniorenploegen, jeugdteams, oud-vedetten als delegaties van sponsors deel. Ook Sport/Voetbalmagazine had als peter van het gebeuren een ploeg afgevaardigd. We werden ingedeeld in een poule met ook een team voormalige Braziliaanse sterren van FC Seraing.
Tegen de verwachting in opende onze ploeg van journalisten al in de eerste minuut de score tegen de falanx aangevoerd door Wamberto. Dat was helemaal niet naar de zin van zijn mopperende landgenoot Isaias – nog altijd een even grote zeurkous als in zijn actieve periode. Van bij de herneming profiteerde hij van een passje van Edmilson om het leer verschroeiend in de winkelhaak van ons doel te poeieren. Onze voorsprong was van korte duur geweest. Andere exploten volgden…
“Harde knallen, op vrije trap of anders, waren een beetje mijn handelsmerk”, vertelt Isaias in de Parvis, zijn stamcafé dicht bij zijn woonst in Ukkel. “Mijn andere specialiteit – die ik misschien wel als eerste in België introduceerde – was het fameuze treintje. Bij FC Metz leerde ik die manier om een goal te vieren: met de ploegmaats op de knieën, elkaar bij de enkels pakkend, een treintje vormen en een polonaise doen. Nadien zag je dat wel vaker, ook in andere competities.”
Na zijn eerste stapjes in België, op Le Pairay van Seraing (1990-1995), trok de Braziliaanse nummer 10, geboren op 29 november 1973 in Sampaio Correa, naar het Franse Metz (1995-1997), vervolgens naar Gaziantepspor (1997) en nadien nog naar Lausanne (2001-2002). De rest van de tijd speelde hij in zijn adoptieland, bij Excelsior Mouscron (1997-1998), STVV (1998-2001), FC Liège (2002-2003), FC Battice (2003), Dessel Sport (2003-2004), Acrenoise (2004-2006), vierdeprovincialer RWDM (2006-2007) en Walhain (2007-2008).
“Ik heb bij zo veel clubs gespeeld om een spaarpotje aan te leggen”, zegt hij. “Bij mijn terugkeer naar België had ik immers geen cent meer, alles opgedaan in Zwitserland. Ik denk dat ik zowat 400.000 euro verspeeld heb. Allicht was ik de beste klant in het casino van Divonne-les-Bains. Blackjack, poker, bingo… ik deed het allemaal. Bovendien dronk ik graag een goed glas, ik heb een fortuin uitgegeven aan whisky.”
Wanneer hij terugkeert, kan Isaias gelukkig rekenen op zijn vrienden, Wamberto op kop, om met zijn demonen af te rekenen. “Hij stuurde me naar de Christelijk-Braziliaanse Geloofsgemeenschap in België, zodat ik steun kon halen uit het geloof in plaats van uit andere zaken”, vertelt Isaias. “Met succes, want van de ene dag op de andere heb ik de alcohol laten staan. Tegelijk heb ik me kunnen omscholen tot chauffeur-besteller. Eerst in Twee-Akren, waar ik het voetbal met mijn dagtaak combineerde, nadien bij de firma Autoparts Flanders in Geraardsbergen. Jammer genoeg ben ik begin dit jaar mijn job kwijtgeraakt door een herstructurering. Sindsdien kijk ik wat er op de markt is. Als ik de keuze had, zou ik herbeginnen in het voetbal, bijvoorbeeld als scout. Ik heb nog heel wat contacten in het noorden van Brazilië, waar ik vandaan kom. Als Wambi, Edmilson, Rubenilson en ikzelf een mooie carrière uitgebouwd hebben in België, dan zie ik niet waarom andere jongens uit die streek niet in onze voetsporen zouden kunnen treden. Ik ga in elk geval eens praten met geïnteresseerde clubs, in de hoop dat de ene of de andere er brood in ziet.?
DOOR BRUNO GOVERS
