Op het BK in 1985 begon het verhaal van Lotto.
Vandaag precies 25 jaar geleden werd de eerste gouden bladzijde geschreven van de Lottosaga in de wielersport. In het shirt van de Nationale Loterij kroonde de betreurde Paul Haghedooren zich op 23 juni 1985 in Halanzy, nabij de Luxemburgse grens, tot Belgisch kampioen.
Na een jaar als cosponsor in de ploeg van Tönissteiner begon Lotto in 1985 als hoofdsponsor van een eigen team, dat toen nog onder leiding stond van Walter Godefroot. Een kwarteeuw later is de loterij uitgegroeid tot de langst aanwezige titelsponsor in het ProTourpeloton. De Lottoploeg mocht intussen al meer dan 720 keer victorie kraaien in een profwedstrijd.
Wat ooit begon als een ploegje van ongeveer 400.000 euro, is vandaag een onderneming met een budget van ruim 9 miljoen euro. Daarvan wordt 3,5 miljoen euro opgehoest door Lotto, dat het hoofdsponsorschap vijf jaar geleden met de introductie van de UCI ProTour aan Omega Pharma overdroeg.
Het hoeft geen betoog dat de tricolore trui een felbegeerd hebbeding is voor het nationaal georiënteerde Lotto. De voorbije 25 jaar ging de Belgische titel zeven keer naar een van de Rode Duivels op wielen. Slechts zeven keer, zo moet gezegd, als men bedenkt dat de Lottoploeg aan de start van het BK altijd in overtal is geweest. Niet elke ploeg rijdt immers met evenveel renners op het nationaal kampioenschap.
Door die ongebruikelijke ploegensamenstelling levert de nationale titelstrijd niet zelden een bevreemdend schouwspel op. Ze heeft soms iets weg van een … loterij. Geregeld dient zich dan ook een onverwachte winnaar aan. In 1985 kon niemand vermoeden dat de toenmalige wereldkampioen Claude Criquielion het zou moeten afleggen tegen Haghedooren. Ook Jürgen Roelandts verbaasde twee jaar geleden in Knokke-Heist vriend en vijand. Hij is voorlopig de laatste Lottorenner die de Belgische titel greep.
De favorietenstatus is een vergiftigd geschenk aan de start van een BK. Daarom beweerde Tom Boonen altijd dat hij Belgisch kampioen zou worden op een omloop waar niemand hem verwacht. Vorig jaar maakte hij die stelling waar in Aywaille, op een veeleisend traject dat op maat geboetseerd leek voor thuisrenner Philippe Gilbert.
Het parcours dat de renners zondag voor de wielen krijgen rondom Leuven, laat volgens verscheidene waarnemers nog minder recuperatie toe dan dat van vorig jaar. Nogal wat renners in het Belgische peloton vinden dat Gilbert niet alleen opnieuw dé te kloppen man is, maar ook de driekleur het meest van allen verdient. Hij stond de voorbije vier jaar drie keer op het podium van het BK, nooit echter met de driekleur om de lenden. Een Waal die Belgisch kampioen wordt: het is geleden van Ludovic Capelle in 2001. Een mooier verjaardagsgeschenk zou de Nationale Loterij zich niet kunnen wensen.
