Van Waasland-Beveren een stabiele(re) eersteklasser maken, dat was de voorbije jaren de taak van de diverse coaches op de Freethiel. Gemiddeld hielden ze het amper een seizoen uit. De volgende in de rij is Clement, die voor het eerst aan de slag gaat als hoofdcoach. In plaats van acht tot tien nieuwe namen te halen, koos hij voor continuïteit. Met Geeraerd werd wel een oude T1 teruggehaald als T2 om de boel mee te begeleiden.
Verdediging
Om af te zijn van een onzekere keeperssituatie werd vorig seizoen helemaal op het einde van augustus Köteles gehuurd van KRC Genk. De Hongaar bracht stabiliteit achterin, maar gezien zijn leeftijd (33) werd beslist om niet met hem door te gaan. Goblet was de voorbije weken de nummer één tijdens de oefenwedstrijden, al wist hij dat hij nog een stevige concurrent voor de voeten zou krijgen. Op de Freethiel scannen ze immers al een tijdje de keepersmarkt af op zoek naar een goed meevoetballende doelman. Die moet met Goblet de concurrentie aangaan.
Achterin zijn de spelers gebleven die vorig seizoen de boel recht hielden. Een van de eisen/vragen van Clement aan zijn bestuur was immers: maak komaf met de gewoonte om jaarlijks een dozijn nieuwkomers binnen te halen. Clement gelooft in continuïteit, niet in revolutie. Voor de Luxemburgse international Jans was er wel wat belangstelling, maar hij is gebleven. Op linksachter is Demir een zekerheid, centraal koppelt Camacho zijn ervaring en positiespel aan de (duel)kracht van Buatu. Moren, op de rand van de selectie van Finland (de ene keer wel, de andere keer niet erbij en dat al een jaar of vier) is een goeie doublure, net als de jonge Caufriez, nog opgeleid bij Anderlecht en heel even bij de jeugd van Standard. Enig minpunt hier misschien: voor de twee vaste waarden op de flank zijn er niet direct goeie doublures.
Middenveld
Clement wil in een eerste fase zijn groep een 4-3-3 aanmeten, omdat hij dat het makkelijkste systeem vindt om aan te leren en de posities zowel in balverlies als in balbezit het makkelijkst bezet zijn. Voor de drie posities op het middenveld komen er een speler of zes in aanmerking: Seck, Cools, Michel en Marquet voor de twee plaatsen voor de verdediging (in een geheel dat het toch gaat moeten hebben van de omschakeling en de compactheid zal de driehoek eerder met de punt vooruit staan, dan omgekeerd). Voor de positie van aanvallende middenvelder is het grote vraagteken de komst (en de aanpassing) van de Japanner Morioka, die met grote adelbrieven uit Polen komt. Maar een garantie voor succes is dat niet, dat weten ze op de Freethiel. Een versterking voor die as wordt straks ook nog Van Damme, na wat extrasportieve perikelen overgenomen van KV Mechelen. De Schutter is polyvalent en op veel plaatsen inzetbaar, maar is nog een tijdje out met een blessure. En van Vanzo valt ook nog af te wachten hoe die herstelt van veel knie-ellende.
Aanval
Ook hier was het huiswerk vorige week nog niet af. Langil liet op linksbuiten vorige zomer een gat, dat hij zelf in de winter met een (geleende) terugkeer weer opvulde. Waasland-Beveren zoekt na zijn nieuw vertrek nog naar een oplossing/vervanger. In afwachting kunnen Dhondt en vooral Ampomah profiteren van de vacature en het verrassingseffect. Op rechts duelleren Boljevic (vorig seizoen nog linksbuiten, maar Clement dicht hem op rechts meer mogelijkheden toe) en Myny voor een plaats als aangever van Gano. Meer dan ooit moet de spits dé troef van Waasland-Beveren worden. Hij is al goed in (scoren met) bepaalde bewegingen, de nieuwe trainer wil hem meer laten verrassen door hem te laten variëren. Cerigioni blijft een interessant alternatief.
Conclusie
Veel jong talent dat is gebleven, elkaar nu beter kent en misschien wel wat hoger mag mikken dan een dertiende, veertiende plaats. Een rustig seizoen en meedoen voor plaats tien is de ambitie.
PETER T’KINT
