Maandag 19/06
Ivan De Witte laat een balonnetje op : “Zou Jos Vaessen geen ideale bondsvoorzitter zijn ?” Het antwoord op deze vraag is : “Ja.” Welteverstaan : “Ja, Jos Vaessen zou geen ideale bondsvoorzitter zijn.”
Mocht Jos Vaessen bondsvoorzitter zijn, hij trok al de eerste ochtend na het lezen van de kranten als een dolgedraaide Vietnamveteraan door de straten van Brussel. Eén duizendste van de kritiek die over Jan Peeters is uitgestort en Vaessen springt van colère dwars door het glazen dak van de Houba de Strooperlaan. En dan is het dak kapot. Moet Germain Landsheere de glazenier weer betalen. En zijn bondskas wordt al zo geplunderd telkens René Vandereycken weer een andere -loog of -goog in vaste dienst wil nemen. Jos Vaessen is de ideale voorzitter van Racing Genk en hij moet dat blijven.
Overigens weze het ons vergund vanop deze plaats, namens de Vereniging van Alternatieve Sportjournalisten (VAS), Jan Peeters te bedanken voor het vele stille werk achter de schermen dat hij de voorbije vijf jaar ten goede van het Belgische voetbal heeft verricht. De VAS telt, jammer genoeg voor Jan, niet meer leden dan uw Scout, maar het is niet altijd de kwantiteit die telt. Vaak wel, maar niet altijd.
Stel het wel Jan, en de groeten aan Francine Borremans (37).
Dinsdag 20/06
Hoog tijd alweer voor onze rubriek ‘Berichten uit de wereld buiten het WK’. Ook buiten het voetbal blijft de wereld immers zijn gang gaan en aangezien u geen tijd hebt om het allemaal te blijven volgen, doen wij dat voor u. Vandaag een opmerkelijk bericht in enkele kwaliteitskranten : ‘Pauw verliefd op benzinepomp.’
In Engeland is een pauw smoorverliefd geworden op een benzinepomp. Als een auto komt tanken, maakt die pomp hetzelfde geluid als een vrouwtjespauw in de paartijd. En dat is me een herrie. Bij een gewone vrouw is het al erg, maar bij een pauwtjesvrouw vergaat horen en zien.
Wij zullen u een verhaal vertellen uit de oude Tourdoos. Onze Franstalige collega’s Victor Larcher en Eugène Boschmans, van respectievelijk La Meuse en Le Soir, volgden de Tour soms samen in dezelfde auto. Victor en Eugène waren twee rasjournalisten, geen geheim van het wielrennen ontging hen en hun pen werd door weinigen geëvenaard. Tevens waren ze beiden levensgenieter.
Bij elke ritaankomst had Victor in de buurt wel een vriend of een kennis wonen, bij wie hij absoluut even moest aanlopen. En omdat Victor alom een graag geziene gast was en Eugène een formidabele verteller, durfden die bezoekjes wel eens wat uit te lopen.
Zo kwamen Larcher en Boschmans ooit om drie uur ’s nachts aan bij hun hotel, gelegen in een prachtig park, maar op dat uur van de nacht gesloten en in het pikdonker gehuld. Victor, die in een oude verroeste Japanner met te veel koerskilometers op de teller reed, drukte een paar keer op zijn vermoeide toeter, die een klaaglijk ‘paaan, paaan’ door de stille nacht liet schallen. In huis geen enkele beweging. Waarna Victor en Eugène dan maar besloten om van lieverlee in de auto te slapen.
Daar werden ze bij het eerste ochtendgloren gewekt door de patron, die op de ruit stond te kloppen. Victor Larcher trok één oog open en vroeg de baas een beetje misnoegd waarom hij ’s nachts niet had opengedaan. “Ik heb toch een paar keer getoeterd ?”
Waarop de hotelier : “Oei mijnheer, was u dat ? Ik dacht dat het mijn pauwen waren.”
De vogel in Engeland staat blijkbaar van halfzeven ’s ochtends te wachten tot het tankstation opengaat. En zodra hij het geluid van de pomp hoort, komt hij in actie. Een beetje zoals Victor Larcher vroeger. Wat denkt u, misschien toch maar weer naar de sportbladzijden ?
Woensdag 21/06
Of wacht, nog even : ‘Gezochte beer rust uit voor politiekantoor.’
Bruno, de bruine beer die nu al weken door de bossen van de Beierse Alpen waart, heeft lef. Ondanks de intensieve klopjacht op hem hield het dier vorig weekend een rustpauze voor de deur van het politiecommissariaat van Kochel am See. Toch kon Bruno niet gevangen of geschoten worden, laat staan zijn vel verkocht. Bruno is de eerste wilde beer in Beieren sinds 1835. Afgezien dan van Franz Roth, de beruchte stopper van het grote Bayern München uit de jaren zeventig.
koen meulenaere
