Het vuurwerk was ontploffingsklaar, de champagne stond koel, en de shirtjes met champion 2006-2007 waren gedrukt. Anderlecht wou, na een moeilijke week, liefst niet de klus moeten klaren op Bergen. Dankzij Charleroi, de enige ploeg die op Genk ging winnen tijdens deze competitie, vieren ze in Brussel voor de tweede opeenvolgende maal onder Vercauteren de titel. Noblesse oblige, maar de zucht van opluchting was duidelijk hoorbaar.
Paars-wit speelde alleen de laatste weken als een echte kampioenenploeg, vooral tegen de uitgebluste kleintjes. De dubbel (titel en beker) zou te veel eer geweest zijn na een spektakelarm seizoen waarin resultaatvoetbal primeerde. Geef Vercauteren maar eens ongelijk. Met zijn “modern” voetbal moet er straks vooral vooruitgang geboekt worden in de Champions League. Als dat ook gebeurt, heeft er maar één meer recht van spreken, de prins himself. Van Holsbeeck belooft de ploeg samen te houden en nog een drietal echte versterkingen aan te trekken. Ook hij glorieerde, want de transfers vielen bijna allemaal stuk voor stuk mee. Hij treedt daardoor definitief uit de schaduw van mister Michel. Geen sinecure, zowaar een kunststukje zelfs.
In Genk likken ze intussen hun wonden. Geen titel, geen beker. Een veel te karige beloning voor een verrassend knap seizoen. Het volgende kondigt zich moeilijker aan, want dan starten ze als medefavoriet voor de titel. De onderscheiding van Trainer van het Jaar voor Hugo Broos zal amper troost brengen. Of mist hij in extremis ook die prijs ? De twee andere genomineerden (Leekens en Mathijssen) eindigen het seizoen om verschillende redenen in mineur. De stemrondes kwamen voor Preud’homme wat vroeg want eigenlijk moest hij (derde en bekerfinalist met een nog jongere ploeg dan Genk) minstens top drie zijn.
Ook Fellaini valt bij zijn collega’s en de trainers niet in de gratie. Want evenmin als zijn coach genomineerd, hij dan wel voor de Jonge Prof van het Jaar. Toegegeven, daar was de keuze aartsmoeilijk met ook nog Defour, Biglia en Pocognoli in het lijstje. Defour mag die prijs pakken want alle moeite en ruzie die Standard zich heeft getroost om hem te stelen van Genk is nu al ruimschoots gecompenseerd. Pure klasse. Of heeft zijn uitdagende, arrogante speelstijl ook hem punten gekost ? Biglia scoort daar alvast beter. Ik mocht weer bijna 90 wedstrijden live van heel nabij volgen voor Belgacom TV. Zitka is voor mij de enige echte Profvoetballer van het Jaar, maar niet genomineerd. Bij degenen die wel zijn genomineerd, tip ik op Tchité. Defour is voor mij de beste jongere, Broos de trainer, Zitka de keeper en Paul Al- laerts (in België, Frank !) de Scheidsrechter van het Jaar. Voor mij althans. Voorts ben ik heel blij met de nominatie van Jérome Efong Nzolo. Zijn stijl slaat aan bij de spelers. Niemand die in zijn debuutjaar ooit beter deed. Met spijt in het hart zie ik ook Johny Ver Eecke van onze velden verdwijnen. Voor mij mochten ze voor één keer de leeftijdsgrens van 45 jaar door de vingers zien. Ik ga hem missen.
door wim de coninck – Co-commentator van BelgacomTV
