door Jan Hauspie

Er zijn er die zeggen dat het komt omdat hij een zigeuner is, maar ik heb zigeuners gekend en dat waren – ondanks alles, dat zeg ik erbij – mensen van wie je kon houden. Ik zou Laszlo Bölöni uit respect voor de zigeuners die ik heb gekend, geen zigeuner willen noemen. Een heer van stand, zo zag hij eruit toen hij hier dik een jaar geleden arriveerde. Zo ziet hij er nog altijd uit, maar wijs geworden door ervaring weten we nu: schijn bedriegt, zoals zo vaak.

Het is met Bölöni zoals met The Beatles. Naar aanleiding van het verschijnen van de geremasterde versie van de hele Beatlescatalogus gingen in kranten en weekbladen nog eens enkele mythes en misverstanden over The Fab Four op de schop. Zoals dat zij brave koorknapen waren vergeleken met de stoute Stones. Er blijkt niets van te kloppen. John Lennon moest inzake ‘vetzakkerij’ (copyright Focus Knack) echt niet onderdoen voor Mick Jagger. Dat zou je óók niet verwachten van zo’n bleekscheet met een ziekenfondsbrilletje.

Zou Bölöni altijd zo zijn geweest? Of is dit een verhaal van: wie bij de hond slaapt, krijgt vlooien? De eretribune van Standard is een eretribune van hooligans, zei een bobo onlangs. Hij zei het off the record en dus staan er geen “” rond, maar ik heb op die eretribune gezeten en het vat redelijk goed samen wat ik daar toen anderhalf uur lang drie rijen onder mij heb gezien. Maar hoe noem je de eretribune van Charleroi dan?

Nee, geef mij dan maar die vriendelijke mannen van voetbalbond en Pro League. Die hebben tenminste manieren (góéde – slechte manieren zijn óók manieren) en doen hun mond zelden open. Soms zou je het anders willen, maar als het dan eens gebeurt, weet je snel weer waarom stilte zo waardevol kan zijn.

Het optreden van François De Keersmaecker in De Zevende Dag afgelopen zondag benaderde het niveau van Statler & Waldorf featuring Jan Peeters & René Verstringhe in de beruchte Panoramareportage ten tijde van de gokchinees. Hij kan het misschien ook niet helpen, maar niemand neemt deze bondsvoorzitter serieus. Zelfs zijn spelers niet, zo weten we nu van hemzelf. Ze zien hem gewoon niet staan, laat staan dat ze hem een hand geven. Snotneuzen van soms niet eens twintig, maar die nu al inzake vetzakkerij Lennon & Jagger meer dan waard schijnen te zijn. En die daarbij hun (snot)neus ophalen voor de voorzitter, zoals ook voor hun trainers, hun ploegmaats, hun supporters, en eigenlijk ook zichzelf.

Frankie Vercauteren had er genoeg van. Hij wist wat zijn internationals naast het veld uitvraten, maar zijn tijd was te kort om in te grijpen en de ruggensteun van de bondstop onbestaande. Daarvoor ontbreekt het onze De Keersmaeckers helaas aan moed. De bondsvoorzitter ontsloeg zich zondag dan ook van de plicht om in te grijpen. “Dat zal een taak zijn voor de nieuwe coach, hij staat daarvoor bekend”, sprak hij.

De verwachting is dat Dick Advocaat deze week ingaat op de vraag om de Rode Duivels vanaf oktober al onder zijn hoede te nemen. Op voorwaarde dat de vacature voor een Franssprekende assistent tegen dan is ingevuld. Ondanks nieuw lobbywerk van Philippe Collin zal dat niet Jean-François de Sart zijn, de olympische coach onder wie de snotneuzen leerden te ontsporen. Advocaat is niet van gisteren, dus dat feestje gaat niet door.

Maar zoals Johan Cruijff ons al vertelde: elk nadeel heeft zijn voordeel. Het debacle rond de nationale ploeg was een geweldige meevaller voor onze bobo’s. Niemand die het nog had over Marcin Wasilewski en Axel Witseltiens, waar waren die zijn oorbellen en muts toen hij berouwvol voor de bondscommissies verscheen? Wellicht laat De Keersmaecker het eerste statement ook daarover aan Advocaat.

De bond zwijgt, nu al twee weken, wat stilaan op schuldig verzuim begint te lijken en ook in de Pro League blijft het oorverdovend stil. Naar het beeld van onze Snotduiveltjes lijkt het op beleidsniveau niemand iets te kunnen schelen waar het met ons voetbal naartoe gaat. En aan het eind van de rit zal het Ariël Jacobs zijn die het gelag zal betalen voor zijn eenzame noodkreet.

“Hou hem aan boord”, mailde iemand mij nadat het interview was verschenen. Si les dégoûtés s’en vont, il n’y a que les dégoûtants qui restent. En wat dan?

De stilte van de bond begint op schuldig verzuim te lijken.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content