Vrije Tribune

De ‘zemels’ van een uitgeweken Buffalo

Vrije Tribune Hier geven we een forum aan organisaties, columnisten en gastbloggers

De Ghelamco Arena is uitverkocht en in het Kuipke en de Gentse cafés zullen duizenden supporters de wedstrijd tegen Standard (20.30 uur) live volgen. Maar er zijn ook trouwe fans die vanavond niet in Gent (kunnen) zijn. Een uitgeweken Buffalo over zijn ‘zemels’ – Gents dialect voor ‘zenuwen’ – voor de belangrijkste match uit de clubgeschiedenis.

Donderdag 21 mei 2015, 2.45 uur ’s ochtends.

Een van mijn twee jonge kinderen maakt me net wakker om naar de wc te gaan. Ik aai mijn zoontje over zijn bol, zeg ‘slaapzacht’ en kruip er dan snel graag zelf terug in. Terwijl ik nog even de dagtaken van morgen door men hoofd laat passeren schiet het mij plotseling te binnen. ‘Vandaag worden wij misschien kampioen van België’.

Mijn hartslag gaat omhoog en ik voel ‘de zemels’ opkomen Dit wordt een lange nacht en ik besef dat ik de komende uren de slaap maar moeilijk zal kunnen (her)vatten.

Ik woon al veel jaren niet meer in Gent maar ga er nog regelmatig langs, omwille van familie en ook omwille van het voetbal. Een echte Buffalo blijft een Buffalo.

Wat had ik deze avond graag in de Ghelamco Arena gezeten – of gewoon in Gent zou al fantastisch zijn. Ergens in het Gentse in een willekeurige kroeg was goed geweest, gewoon ergens daar. Omringd door mede-Gentenaars luisterend naar hun zalige, vet klinkende typische Gentse tongval en zo samen de match te beleven en nadien steeds opnieuw te herbeleven.

Of bij mijn vader (dit jaar 87) thuis samen in de zetel. Zijn hele leven al Buffalosupporter. Dat hij dit nog zou mogen meemaken is voor mij een ultieme troostende gedachte die ik mijn hele leven zal blijven meedragen.

Spijtig genoeg kan ik er niet zijn deze avond. Ik zal thuis op tv kijken en de helft van de prijs van een stadionticket betalen aan een betaalzender om de match te kunnen volgen.

Ik durf de gedachte dat we vanavond kampioen spelen nog niet volledig doordrukken.

Is het de angst voor teleurstelling, de sympathieke Gentse bescheidenheid – het is al vaak net niet geweest – die ons ervan weerhoudt om volmondig en ongegeneerd het woord ‘kampioen’ in de mond te nemen. Met een derde plaats waren we al heel blij geweest. Maar wat er nu staat te gebeuren is ook voor ons Gentenaars een nieuw gevoel. We zelf nog niet goed weten hoe we moeten omgaan met dit rare, prettige maar vooral onwennige gevoel van ‘de beste te zijn’.

Voetbal is verbondenheid, empathie, samen één zijn, rond je heen kijken en oogcontact maken met vrienden, bekende en onbekende mensen, maar toch allen één ding gemeen hebben: iedereen lacht.

Als we vanavond winnen zal in ieder geval aan alle Gentse blikken die elkaar mag kruisen, een oprecht trotse blinkende glimlach hangen.

Wat mis ik mijn Gent, vandaag meer dan anders. Slaapzacht.

Kurt Rigo, een uitgeweken Buffalo.

‘No zemels, no Buffalo’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content