Zondag wordt in Londen een van de belangrijkste marathonwedstrijden ter wereld gelopen. Dit jaar misschien nog net dat tikkeltje belangrijker, want viervoudig olympisch kampioen Mo Farah gaat de strijd aan met wereldrecordhouder Eliud Kipchoge. In een exclusief interview blikt thuisloper Farah vooruit naar dat duel.
Beide vedetten van het duurlopen worden gesponsord door Nike, dat speciaal voor Mo Farah en Eliud Kipchoge de schoenen ontwierp waarmee ze naar toptijden vlogen: de Nike Vaporfly N%-series. ‘Omdat elk procentje telt’, stelt Farah in een interview dat het sportmerk exclusief met Sport/Voetbalmagazine deelde.
Dat is de reden waarom hij voor zijn voorbereiding op de marathon van Londen zes weken in Ethiopië verbleef, legt hij uit: ‘Ik zou bij mijn vrouw en kinderen in Londen kunnen blijven, dicht bij huis en op zeeniveau, maar het is nodig dat ik op een grote hoogte train. Door de grote hoogte in Ethiopië lijkt alsof je minder lucht hebt tijdens het lopen, na een tijdje wen je daar aan en recupereer je sneller wanneer je terug op zeeniveau loopt. Voor een topatleet komt het op die kleine winstmarges aan, zoals bijvoorbeeld mijn zege op de Spelen van Londen 2012 bewees.’
De voorbereiding op een marathon is ook helemaal anders dan op de pistenummers, zegt Farah: ‘Ik maal nu veel meer kilometers af en doe meer intervaloefeningen. Voor de 5 km of 10 km draaide het veeleer om herhaling.’
Vorig jaar eindigde hij in de marathon van zijn thuisstad op de derde plaats. Dit jaar telt maar één plek: de eerste. ‘Mogen lopen in de straten waar je opgroeide, toegejuicht door zo een massa volk, natuurlijk is dit een belangrijke afspraak voor mij! De concurrentie zal evenwel zwaar worden: met Kipchoge, Wilson Kipsang en Daniel Wanjiru. En dan vergeet ik nog een pak andere namen.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Farah behaalde zijn olympische titels op de 5000 en 10.000 meter, waarom wil hij zich dan toch op die veel verdere marathonafstand (42 km) bewijzen? Farah: ‘Aan elke race waar ik start, is dat met de overtuiging dat ik kan winnen. Als ik die niet had, zou ik ook niet starten in de marathon van Londen. Die competitiedrang zit simpelweg in mij, zelfs als ik Playstation speel met mijn kinderen. Ik heb op de piste zowat alles gewonnen en wilde een nieuwe uitdaging. De marathon van Londen op televisie zien, was daarbij een belangrijke trigger. Het is een titel die ik op mijn palmares wil. Mijn naam tussen al die grote kampioenen en dat in mijn eigen stad. Mijn zege in de marathon van Chicago van vorig jaar gaf me een morele boost in die uitdaging.’
Mo Farah is er nu 36 jaar en al ruim achttien jaar draait zijn leven rond sport en presteren. Geniet hij nog van het lopen? ‘Aanvankelijk was het een hobby, nu een job, maar wel eentje waar ik van geniet, ja. De periodes dat ik een pauze inlas, weet ik met mezelf geen raad en mis ik het heel erg om mezelf af te beulen. Ik denk dat ik verslaafd ben aan het lopen. Ik kan onmogelijk iets half doen, het moet altijd voor de volle honderd procent. Met de successen van de voorbije jaren is ook wel de druk en het verwachtingspatroon vergroot, dat voel ik. Maar ik leg die niet aan mezelf op. Gewoon hard werken en op mijn coach vertrouwen, meer kan ik niet doen. Ik ben positief ingesteld, als iets niet lukt, laat ik dat achter mij en concentreer ik me op een volgende afspraak. Als loper moet je mentaal sterk zijn, als kind had ik die mentaliteit al: er valt altijd meer uit jezelf te halen dan je denkt.’
Wat er na de marathon van Londen op het programma staat, weet de Britse vedette nog niet. Al steekt hij niet weg dat de Spelen van Tokio volgend jaar al in zijn hoofd zitten. ‘Als ik dan nog fit ben, waarom zou ik dan zo een kans laten liggen?’, stelt hij retorisch.
Wat de Belgen betreft, wordt het komende zondag in Londen uitkijken naar Bashir Abdi, vorig jaar zilveren medaillewinnaar van de 10.000 meter op het EK. Hij bereidde zich deze keer specifiek voor op Londen en hoopt er in de eerste plaats zijn ticket voor de OS van Tokio 2020 veilig te stellen. De limiettijd daarvoor is 2u11m30s. Stiekem mikt hij zelfs op een tijd van 2u7m19s, het Belgische record op naam van Vincent Rousseau. Anderen Belgen in Londen zijn Thomas De Bock en Dennis Laerte.