Hoe Sergio Conceição rust vond als coach van Porto

© BELGAIMAGE

Hij was een onstuimige voetballer, maar lijkt rust gevonden te hebben als trainer: Sérgio Conceição maakt zich met FC Porto op voor de kwartfinales van de Champions League.

35 jaar is hij, wanneer Sérgio Conceição in 2009 zijn voetbalschoenen aan de haak hangt. Zijn voorzitter bij PAOK Saloniki biedt hem meteen de functie van sportief directeur aan. Conceição gaat in op het aanbod, maar een jaar later geeft hij er al de brui aan. Hij wil weer op het veld staan en keert terug naar Standard, waar hij T2 wordt van zijn goede vriend Dominique D’Onofrio. Anderhalf jaar lang leert hij het vak van D’Onofrio, die hij nu nog altijd beschouwt als zijn enige, echte mentor, vooral om de manier waarop die met zijn spelers omging. Daarna vindt hij de tijd rijp om zelf hoofdtrainer te worden.

Charisma

Bij zijn eerste club als hoofdtrainer, SC Olhanense, komt Conceição in conflict met het bestuur en blijft hij slechts enkele maanden. Het is in zijn geboortestad dat zijn trainerscarrière echt begint, bij Académica Coimbra. Wanneer hij er het roer in handen neemt, staat het team dertiende en is het behoud de enige doelstelling. Met een achtste plaats doet hij meer dan dat. Hij verruilt Coimbra voor Braga, waar hij een contract voor twee seizoenen tekent. Er wacht hem een uitdaging, want de club is er voor het eerst in tien jaar niet in geslaagd Europees voetbal af te dwingen.

Conceição krijgt Braga weer op de rails met een vierde plaats en een bekerfinale, die na strafschoppen tegen Sporting verloren wordt. Die nederlaag komt hem duur te staan, want na een stevige woordenwisseling met zijn voorzitter wordt hij ontslagen. In 2015 tekende hij bij z’n vierde Portugese club, Vitória SC. Ook in Guimarães blijft Conceição niet lang en hij verhuist naar de Ligue 1. Niet dat hij daar stabiliteit vindt. Zes maanden na zijn komst, wanneer hij nog maar net zijn contract verlengd heeft tot 2020, trekt hij de deur bij FC Nantes al achter zich dicht, zeer tot onvrede van voorzitter en eigenaar Waldemar Kita.

Conceição rijmt op Seleção, zou het een teken zijn?

Hij wil opnieuw dichter bij zijn familie zijn, klinkt het, en mag bij Porto als opvolger van Nuno Espírito Santo een topclub leiden. Conceição drukt meteen zijn stempel en met zijn charisma wint hij al snel de harten van de supporters, zeker wanneer de club na vijf jaar dominantie uit Lissabon eindelijk weer de landstitel wint. Een half decennium zonder oppergaai vinden ze immers lang in de Noord-Portugese havenstad.

Een jaar later moet Porto het kampioenschap opnieuw aan Benfica laten, maar in het seizoen 2019/20 knoopt het weer aan met het succes en pakt het zelfs de dubbel. Conceição zet Os Dragões ( de Draken) ook Europees weer op de kaart door in drie seizoenen twee keer de kwartfinales van de Champions League te bereiken. Vooral met zijn kwalificaties tegen de Italiaanse clubs AS Roma en Juventus verwerft hij aanzien.

Bondscoach

Na een bewogen carrière als speler en een hobbelige start als trainer lijkt Conceição rust gevonden te hebben als coach. In de competitie staat hij met FC Porto op tien punten van leider Sporting, maar in de Champions League heeft hij een afspraak met de geschiedenis. Porto gaat op zoek naar een plaats in de halve finales. Pepe en zijn ploegmaats mogen dromen van succes tegen het Chelsea van coach Thomas Tuchel, zeker na de stunt tegen Juventus en Cristiano Ronaldo.

En wat als de wegen van CR7 en Sérgio Conceição zich in de nabije toekomst zouden kruisen bij de nationale ploeg? Fernando Santos, sinds 2014 aan de slag bij Portugal, is er 66 ondertussen en zal niet eeuwig bondscoach blijven. Het is niet ondenkbaar dat de huidige trainer van Porto op een dag de nieuwe talentrijke Portugese lichting onder zijn hoede krijgt. Conceição rijmt op Seleção, zou het een teken zijn?

Door Mariano Spitzer

ZIJDELINGS: Orgelpunt voor Pepe

Je zou het een mooi voorbeeld van een paradox kunnen noemen: enerzijds in de spotlights staan wanneer alles fout gaat, anderzijds in de schaduw vertoeven in tijden van succes. Wanneer de naam van Pepe ter sprake komt, denken voetbalfans steevast aan beenharde tackles en trash-talk of misschien zelfs aan de trappen tegen de rug van Javier Casquero tijdens een duel tussen Real Madrid en Getafe. Weinigen herinneren zich dat de Portugese verdediger eigenlijk de echte held van het EK 2016 was. Hij was de absolute sterkhouder van de defensieve muur die Portugal bouwde op weg naar succes. Veel meer dan Cristiano Ronaldo, de zo gelauwerde aanvaller, was het Pepe die een sleutelrol vervulde in het elftal van Fernando Santos.

In de loop der jaren heeft Pepe afscheid genomen van zijn imago als opvliegend heerschap om het maatpak van de discrete leider aan te trekken. Bij Real Madrid werd hij naar de uitgang gedreven door de doorbraak van Raphaël Varane, maar hij slaagde erin om weer boven water te komen bij Besiktas, waarmee hij in 2018 de achtste finales van de Champions League bereikte. Met 14 punten werd Besiktas dat seizoen nummer één in zijn poule, voor Porto, Leipzig en Monaco.

Sinds januari 2019 is Pepe terug op het oude nest, bij FC Porto. In de achtste finales van de CL tegen Juventus domineerde hij het luchtruim tegen onder meer zijn beroemdste landgenoot. Op 38-jarige leeftijd kan hij deze zomer samen met Portugal de Europese titel verlengen. Het zou een mooi orgelpunt zijn voor een van de beste verdedigers van zijn generatie.

Door Guillaume Gautier

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content