Rai Vloet: bij STVV een flop, in Nederland top

Eerder bij STVV met een onvoldoende doorgestuurd, komt Rai Vloet helemaal aan de oppervlakte bij Heracles Almelo.

Vernoemd worden naar een Braziliaanse ex-wereldkampioen, het is een eer die de zoon van ex-trainer Wiljan Vloet te beurt valt. Raí werd niet enkel in 1992 uitgeroepen tot Zuid-Amerikaans voetballer van het jaar, twee jaar later werd de jongste broer van de legendarische Sócrates – die in 2011 overleed – met de Goddelijke Kanaries wereldkampioen in de VS. En in 1995 pakte hij twee prijzen met PSG tijdens een Europees avontuur. Nadat de sierlijke aanvallende middenvelder aanvankelijk in de schaduw stond van Valdo, werd hij in 1998 door een enquête van Le Parisien toch uitgeroepen tot beste speler uit de clubgeschiedenis, waarbij de politieke tegenstander van huidig president Jair Bolsonaro het haalde van het Portugese scorekanon Pedro Miguel Pauleta.

Hobbelig parcours

Rai Vloet is ook een offensief ingestelde middenvelder, die met zijn diepgang en beweging elke verdediging pijn kan doen. Een jonge voetballer met veel potentieel, die zes jaar geleden nog werd opgevoerd als Talent van de Week voor Jong Oranje nadat hij kampioen was geworden met PSV en vooral opviel tijdens zijn debuut in het prestigieuze jeugdtoernooi van Toulon. Met twee doelpunten schoot hij het team van Remy Reijnierse naar een 3-2-zege tegen Costa Rica. Het zorgde er zelfs voor dat Phillip Cocu Vloet een kans gaf in de A-kern tijdens het seizoen 2014/15. Eind juni 2012 had de speler al een eerste profcontract gekregen van technisch manager Marcel Brands. In augustus 2014 volgde een nieuwe deal tot 2018 voor de jeugdinternational, die al sinds 2005 in de opleiding vertoefde.

Waar Nathan Aké (Manchester City) en Memphis Depay (Olympique Lyon) nu deel uitmaken van de spelerskern bij Europese topclubs, begon de Europees kampioen U17 van 2012 aan een vreemd en hobbelig parcours. Verhuurbeurten aan SC Cambuur, FC Eindhoven en NAC leverden niet het verhoopte resultaat op.

Vloet hoopte in het buitenland een nieuwe wending te geven aan zijn loopbaan, maar haalde bijzonder weinig voldoening uit zijn passages bij het Zwitserse FC Chiasso (0 wedstrijden), Serie A-club Frosinone Calcio (5) en STVV (2). In februari 2019 werd de technisch sterke Nederlander bij STVV voorgesteld als opvolger van Roman Bezoes, maar amper vijf maanden later vertrok hij geruisloos richting Excelsior. ‘Ik leerde mezelf en de wereld kennen’, zei de spelmaker daarover in VI. ‘Maar ik werd er vooral een betere speler van, door die ups en downs. Het is een journey die je daar meemaakt als prof, een rollercoaster. Ik las weleens een kop waar stond: niet geslaagd. Of iets dergelijks. Maar daar zit ook een verhaal achter. Het draait met name om de lancering.’

Teruggekeerd plezier

Ricardo Moniz zorgde ervoor dat het wel weer liep en het plezier terugkeerde. Want de spelmaker geraakte bij Excelsior aan 14 treffers en 6 assists in 31 wedstrijden. Sinds hij vorige zomer (en tot 2023) bij Heracles Almelo tekende als opvolger van Mauro Júnior lijkt Vloet (25 ondertussen) helemaal doorgebroken. ‘Omdat ik eindelijk weer vrij kan voetballen’, aldus de strateeg na zijn 17 doelpunten en 6 assists in 33 duels. Hij denkt daarbij graag terug aan de woorden van zijn voormalige PSV-coaches en medespelers. ‘Ik kreeg altijd te horen dat ik een heel goede speler ben en zeker de kwaliteiten heb voor de top.’

Van meer dromen dan Heracles hoort daar ook bij. ‘Het blijft mijn wens ooit bij een topclub te voetballen’, verklaarde Vloet al. ‘Het gaat om prestaties. Met enkel praatjes schiet je niets op. De ogen zijn open. Ik ben nu een ervaren topsporter en weet hoe het werkt.’